Een goede zit bereik je niet door te doen.
Alles dat je doet wekt spanning op bij jezelf én bij je paard.
Spanning, hoe gering ook blokkeert/verduistert jouw voelen en dat van je paard.
Een volmaakte zit is: volmaakt niets doen en 100% geconcentreerd voelen.
Als je dit bereikt is geen enkele zichtbare hulp meer nodig, slechts de intentie van een hulp is voldoende om je paard te besturen, paarden kunnen ongelooflijk goed “luisteren”.
Voor een goede zit zijn nodig: evenwicht en ontspanning.
Om te leren dit te voelen:
Laat als het kan iemand je paard aan de teugel voor je begeleiden op de hoefslag, in stap, relaxed.
Vergeet je paard te rijden voor dit moment, je hoeft niets te doen, niet drijven, niet sturen, niets. Kijk rustig voor je uit, voel.
Stel je voor dat je hoofd op een stokje staat, je hals.
Het doel is om met zo min mogelijk spierspanning je hoofd te balanceren op het stokje.
Beweeg je hoofd naar voren en voel dat de spieren in de achterzijde van je hals zich aanspannen om te voorkomen dat je hoofd op je borst valt.
Beweeg je hoofd nu terug naar het balanspunt op het stokje, zoek het punt waarop je hoofd in balans staat en je hier nagenoeg geen spierspanning voor nodig hebt.
Herhaal het een paar keer.
Doe hetzelfde maar nu laat je je hoofd naar achteren bewegen en terug.
Hetzelfde naar links en naar rechts.
Je zult je er nu bewust van geworden zijn hoe je je hoofd met de minste inspanning kunt balanceren op je hals.
Je hals is nu volledig ontspannen.
Dit is het principe.
Doe hetzelfde met de bovenkant van je romp, je borst en je schouders, laat je bovenarmen helemaal los afhangen, leg je handen voor je in je schoot alsof je bid. Je kunt de teugels erdoorheen laten lopen, doe er niets mee.
Dit is een volstrekt natuurlijke houding, volledig ontspannen, in balans en rechtop.
Zoek nu in gedachten je zitbeenknobbels in het zadel.
Doe hetzelfde als hierboven vanuit je zitbeenknobbels.
Ontspan je volledig maar alert mét handhaving van je evenwicht, dus geen zoutzak.
“Geef je aan je paard”.
Alle spanning die je opwekt anders dan om je evenwicht te bewaren is fout.
Een juiste zit is een driehoekszit.
Je zit op je zitbeenknobbels én de binnenzijde van je knieën die als scharnier functioneren al je licht rijdt.
Leg opnieuw je benen aan aan het zadel, door ze van achteren naar voren te schuiven en door je voor te stellen dat je zoveel mogelijk de bovenkant van je dijen naar je zadel laat wijzen. (Xbenen)
Laat je onderbenen afhangen, ze liggen nu vanzelf goed.
Ontspannen voeten, alert.
Maak zo je beugels op maat, ontspanning, ook in je voeten.
Stel je voor dat iemand je paard in een flits onder vandaan haalt, je zult dan op je voeten willen landen, deze moeten zich dan dus onder je zwaartepunt bevinden.
Daar ligt je been dan goed of je nu met lange beugelriemen rijdt of met korte, je hoeft er niets voor te doen.
Neem eens iemand op je schouders en laat hem de dingen doen die heel veel mensen denken te moeten doen op een paarden rug, vraag hem jou flink voorwaarts te drijven.
Laat die persoon vervolgens eens zijn eigen evenwicht zoeken zoals boven en verder niets doen.
Laat hem communiceren met héél zachte signalen.
Wat is het gemakkelijkst, aangenaamst?
Zo rijdt je paard, het “kan niet makkelijker”, tijdens het licht rijden hoef je slechts je evenwicht te bewaren in dezelfde volledige ontspanning.
Laat je in de draf door de beweging van het paard uit het zadel voorwaarts omhoog "werpen" zonder iets te doen.
Pas op het allerlaatste moment vlak voor het hoogtepunt breng je je heupen rustig maar actief naar voren.
Je komt nu even op je knieën terecht en dan laat je weer terugzakken in het zadel.
Ontspanning en voelen.
Je uitgangspunt is evenwicht en je paard zo min mogelijk storen.
oji schreef:Je hebt in je core ( zeg maar torso) houdingspieren en bewegingsspieren. Sterke geoefende houdingspieren heb je nodig voor balans en een ontspannen onafhankelijke zit. Bij een slechte balans zijn vaak de houdingspieren slap en onontwikkeld. Bij een ruiter met een gespannen zit worden vaak door de ruiter de bewegingsspieren in de buik/torso ingezet om te blijven zitten om te compenseren voor het gebrek aan sterke houdingsspieren. Bewegingsspieren oefen je met crunches en grote bewegingen. Deze helpen je dus niet voor een goede zit. Houdingsspieren oefen je met core stabiliteit oefeningen zoals planken, balance board, fysiobal en de oefeningen uit de site die hierboven al genoemd is. Houdingsspieren span je niet bewust aan om je houding en balans op een paard te houden. Die doen hun werk te paard juist als je voor je gevoel volledig ontspant en gewoon meezit. Zodra je je best moet gaan doen om te zitten, ben je dus bezig de bewegingsspieren aan te spannen en wordt je zit dus gespannen en strak.
Geplaatst 
