Ik begrijp heel goed dat dit topic een discussie op zou roepen bij veel mensen, maar weet alvast, voordat je verder leest dat degene die voor mijn hobby betaald behoorlijk ouderwets is

Ik heb al meer topics gestart met vragen over mijn zwarte duivel, want ze lijkt wel een magneet voor problemen. Gelukkig heb ik aan google, bokt, instructeurs en mijn "trainer" heel veel geluk en helpen zij mij uit de brand. En vandaag is het weer tijd, figuurlijk gezien, om uit de brand geholpen te worden. Mijn paard heeft een lange rug (er zijn foto's indien deze nodig zijn, maar de computer blijft liever in vakantie-modus en ik misschien ook


Nu heb ik mijn training het een en ander aangepast op wat ik de afgelopen week te weten ben gekomen. Het bestaat nu uit:
Eerst poetsen: Goed rossen, vooral op de rug. In het begin was ik hier snel klaar mee omdat zij niet zeker niet als prettig ervoer, ik als 'toen nog onervaren' stopte snel als ze begon te trappen of probeerde te bijten, na een tijdje dit samen met mijn trainer er uit gewerkt. Bij het rossen zie je haar rug "wegdrukken". Eerst protesteert het zeg maar en na een tijdje gaat het ontspannen. Ook is het zo dat als ik voor de training niet ros ze het veel moeilijker vindt om te ontspannen dan als ik wel heb gerost. Na het rossen ga ik verder met de harde en zachte borstel voor vuil enzovoorts.
Losrijden: Dit bestaat voornamelijk uit overgangen. Ik had namelijk gelezen dat overgangen de lange rugspier losser maakt en overgangen zorgen er ook voor dat mijn paard goed voorwaarts is. De overgangen gaan gepaard met voltes openen en sluiten, slangenbogen met veel bogen, stellig en contrastelling en wijken. Mijn paardje is heel fijn aan mijn hulpen en voor sommige oefeningen hoef ik het alleen maar te bedenken en er komt een gewenste reactie

Het 'echte' trainen: Ik vraag haar op een volte te komen en vraag haar op de buitenteugel (dus binnenbeen-buitenteugel 'techniek') neerwaarts te worden. De afgelopen week, toen we hier dus allemaal achter zijn gekomen en de training al zover hebben aangepast naar haar vermogen om het optimale resultaat te behalen, zijn we wat betreft neerwaartsheid met sprongen vooruit gegaan, maar het blijft een moeilijk proces. Ik heb geleerd hoe ik 'door kan vragen' op de teugel als ze er bijna komt zonder dat ze gelijk recht overeind staat en hoe zij moet reageren op mijn hulpen. Nu is het vooral een kwestie van op tijd belonen en doorvragen. Gelukkig heeft mijn instructrice mijn trainer weer stof tot nadenken gegeven en kunnen we nu weer met zn 4en verder.
Nu is mijn vraag aan jullie, weten jullie nog manieren waarop ik mijn paard nog beter kan laten ontspannen? Oefeningen, massages weet ik veel wat. Ik heb al gekeken voor wat massages en ik wil morgen de techniek: Shiatsu uitproberen. Ik heb ook al gekeken voor trainingsweekenden etc. omdat die voor mij ook te betalen zijn zonder sponsor


