Sinds 15 juni van dit jaar ben ik de trotse eigenaresse van Lord Leeroy - afgekort tot Lord. Een net 9-jarige KWPN ruin met een vleugje Arabisch bloed. Hij heeft alles wat ik in een eerste eigen paard zocht: lief, aanhankelijk, buitenritproof, geschikt voor beginners. Eigenlijk is het best een 'sukkelpaard', daar bedoel ik mee; relatief relaxt, niet heel schrikachtig, maar reacties waarvan je echt zegt: jaa sukkel... Ik ben gewoon heel blij met hem

Wat is nu de reden van mijn berichtje? Ik merk dat Lord het allemaal wel zo-zo vindt. Ik heb het gevoel alsof hij bij zijn vorige eigenaar niet zo heel veel hoefde te doen, want hij komt best sloom over. Buiten is ie fijn voorwaarts, lekker verruimen en met zijn oortjes naar voren door de weilanden crossen. Maar met longeren en rijden in bak is hij niet vooruit te branden, waardoor ik mij genoodzaakt voel met sporen te rijden. In de eerste twee weken dat ik hem had heb ik allereerst de hoefsmid laten komen, omdat ik het gevoel had dat hij wat naar voren hing. Wellicht dat hij zo slofte door te zware voorhoeven? Hij verstapte zich ook regelmatig. Na het bekappen en het opnieuw beslaan van de voorhoeven, werd dat sloffen en met name verstappen wel beter. Een paar dagen later heb ik de osteopaat ook laten komen, voor een 'frisse start'. Zij kon niks vinden waar hij ontzettend last van zou kunnen hebben, alleen dat hij achter wat minder bespiert is en zijn achterbenen niet helemaal naar achteren wil strekken. Haar tips: veel overgangen rijden, veel buigoefeningen doen en veel achterwaarts oefenen. Daar ben ik nu mee bezig. Tevens longeer ik hem sinds deze week met zo'n touw wat over zijn rug en onder zijn voorbenen doorloopt (geen idee hoe dat heet

Hij eet verder goed, drinkt goed, is relaxt, speelt fijn met andere paarden en is alert en leergierig. Soms heb ik het gevoel dat hij snel verveeld is. Hebben jullie tips voor mij?
Alvast dank!
Groetjes,
Vera