Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-15 23:57

Juiste tempo

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-15 23:57

Ik rijd een fries die van zichzelf behoorlijk relaxt is. Met rijden kom ik vaak niet in balans met betrekking tot het tempo.
Als ik in een rustig tempo met hem loop dan voelt het fijn. Hij lijkt ontspannen, het rijden gaat soepel en ik heb weinig in mijn handen. Alleen als ik hem op deze manier rijd, wordt er vaak gezegd dat hij sloom oogt en onvoldoende impuls heeft.

Ik moet hem dus met meer impuls rijden en vaak krijg ik ook te horen dat ik met meer lef moet rijden.

Laatst had ik een wedstrijd en hij reageerde die dag ontzettend op het onrustige weer. Hij was dus hartstikke nerveus. Met inrijden voelde ik het al. Heel erg actief, maar een enorme tank en daardoor bijna niet te sturen en weinig tot geen reactie op het been. Ik krijg dan complimenten dat hij zo mooi loopt, maar voor mij is hij echt niet te rijden. Ook gooit hij erg hoog op wat in een hoog tempo wel de nodige balans van je vergt. Hij liep daar over het algemeen gewoon helemaal niet ontspannen.

Ook als ik hem in de bak activeer en motiveer gaat dat ook ten koste van de ontspanning. Hij wordt dan zwaar en het rijden voelt naar mijn idee niet goed, maar blijkbaar ziet het er dan wel goed uit. Het vergt van mij kant ook wel de nodige inspanning om dit voor elkaar te krijgen.

Op wedstrijd was hij heel erg actief van zichzelf dat voelde super goed, maar hij was niet ontspannen waardoor hij amper te rijden was. Thuis moet ik hem echt blijven motiveren om actief te blijven. Dit gaat ook ten koste van de ontspanning. Als ik wel het idee heb dat we ontspannen rijden is hij te sloom en heeft hij geen impuls..

Hoe vind ik de juiste balans in het tempo? (ik hoop dat het enigszins overkomt wat ik bedoel)

(Ik heb al les)

**Geplaatst**: 19-05-15 00:18

Re: Juiste tempo

Geplaatst: 19-05-15 00:18

Film jezelf eens dan kun je het zelf zien! Vaak komen beeld en gevoel niet overeen En zal je je gevoel moeten aanpassen!

Vriendin van mij denkt altijd dat ze heel hard gaat in galop Dan film ik het en dan moet ze altijd wel lachen Ik ga helemaal niet hard Hihihi

**Geplaatst**: 20-05-15 15:03

Geplaatst: 20-05-15 15:03

Een van de kwaliteiten die ik aan friezen waardeer, is dat ze zo relax zijn. wat u in de tweede zin beschrijft, lijkt mij heerlijk. Wat het commentaar betreft; een fout die maar al te gemakkelijk wordt gemaakt, zeker hier op bokt, is te oordelen zonder het dier te kennen. EN het individuele paard in een sjabloon te drukken. Ik bedoel daarmee, te verlelijken met andere paarden, het dier te toetsen aan een vermeende algemeen geldige standaard. In uw geval; te toetsen aan een bepaalde activiteit die men verwacht van wedstrijdpaarden, het liefst aan Totilas in topvorm.

Persoonlijk hou ik niet zo van met 'lef' rijden. Het klinkt zo onnadenkend. Maar goed dat is persoonlijke smaak. Maar ik geef de voorkeur na te denken over wat ik van mijn paard kan vergen, op basis van ik vermoed dat hij/zij kan. Daarbij probeer ik altijd de harmonie te bewaren, of tenminste na een correctie [in tempo bijvoorbeeld], zo snel mogelijk weer terug te vinden. De betekent dat het nooit zo mag zijn dat ik op een tempo rij waar ik niet meer goed kan zitten. want gedurende die tijd gebruikt het paard de rug niet meer correct en daar wil ik geen gewoonte van maken. Evenmin wens ik dat een paard 'meer activteit' associeert met spanning, want dan groeit alleen de weerzin om zich in te spannen.
Datzelfde geldt voor het verlies aan bestuurbaarheid. Zeker als het dier bij een lagere impuls wel gehoorzaam is. Immers dat is het dier niet van kwade wil. Het kan toch ook zijn dat het werk zo zwaar valt dat het zich van top tot teen moet in/aanspannen om het gevraagde te kunnen leveren.

Mijn suggestie zou zijn, met veel kleinere stappen de activiteit, over korte periode te verhogen, binnen de grenzen van 'harmonie' [ik bedoel, u moet redelijk kunnen blijven zitten en de bestuurbaarheid mag niet uit de voegen lopen], of het paard moet zich na een paar passen leren vinden in die verhoogde activiteit. Probeer het niet te lang vol te houden. Liever terug naar hetgeen gemakkelijk is, voordat het paard zich weer totaal spant [met de door u beschreven gevolgen.

Wedstrijden zijn natuurlijk moeilijk. Omdat in een wedstrijd natuurlijk altijd vergeleken wordt met andere paarden. In zekere zin is het appels met peren vergelijken. Begrijp me niet verkeerd; ik ben niet tegen wedstrijden, maar ze zijn voor mij niet de maatstaf aller dingen. Zeker niet in rijkunsten en andere kunsten.

Ik hoop dat ik u hier iets mee geholpen heb. Mocht ik niet duidelijk genoeg zijn geweest, kunt u nog altijd nadere uitleg vragen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-15 16:11

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-15 16:11

Kadankovitch schreef:
Een van de kwaliteiten die ik aan friezen waardeer, is dat ze zo relax zijn. wat u in de tweede zin beschrijft, lijkt mij heerlijk. Wat het commentaar betreft; een fout die maar al te gemakkelijk wordt gemaakt, zeker hier op bokt, is te oordelen zonder het dier te kennen. EN het individuele paard in een sjabloon te drukken. Ik bedoel daarmee, te verlelijken met andere paarden, het dier te toetsen aan een vermeende algemeen geldige standaard. In uw geval; te toetsen aan een bepaalde activiteit die men verwacht van wedstrijdpaarden, het liefst aan Totilas in topvorm.

Persoonlijk hou ik niet zo van met 'lef' rijden. Het klinkt zo onnadenkend. Maar goed dat is persoonlijke smaak. Maar ik geef de voorkeur na te denken over wat ik van mijn paard kan vergen, op basis van ik vermoed dat hij/zij kan. Daarbij probeer ik altijd de harmonie te bewaren, of tenminste na een correctie [in tempo bijvoorbeeld], zo snel mogelijk weer terug te vinden. De betekent dat het nooit zo mag zijn dat ik op een tempo rij waar ik niet meer goed kan zitten. want gedurende die tijd gebruikt het paard de rug niet meer correct en daar wil ik geen gewoonte van maken. Evenmin wens ik dat een paard 'meer activteit' associeert met spanning, want dan groeit alleen de weerzin om zich in te spannen.
Datzelfde geldt voor het verlies aan bestuurbaarheid. Zeker als het dier bij een lagere impuls wel gehoorzaam is. Immers dat is het dier niet van kwade wil. Het kan toch ook zijn dat het werk zo zwaar valt dat het zich van top tot teen moet in/aanspannen om het gevraagde te kunnen leveren.

Mijn suggestie zou zijn, met veel kleinere stappen de activiteit, over korte periode te verhogen, binnen de grenzen van 'harmonie' [ik bedoel, u moet redelijk kunnen blijven zitten en de bestuurbaarheid mag niet uit de voegen lopen], of het paard moet zich na een paar passen leren vinden in die verhoogde activiteit. Probeer het niet te lang vol te houden. Liever terug naar hetgeen gemakkelijk is, voordat het paard zich weer totaal spant [met de door u beschreven gevolgen.

Wedstrijden zijn natuurlijk moeilijk. Omdat in een wedstrijd natuurlijk altijd vergeleken wordt met andere paarden. In zekere zin is het appels met peren vergelijken. Begrijp me niet verkeerd; ik ben niet tegen wedstrijden, maar ze zijn voor mij niet de maatstaf aller dingen. Zeker niet in rijkunsten en andere kunsten.

Ik hoop dat ik u hier iets mee geholpen heb. Mocht ik niet duidelijk genoeg zijn geweest, kunt u nog altijd nadere uitleg vragen.

Bedankt voor je comment. Hier heb ik zeker wel wat aan!

**Geplaatst**: 22-05-15 17:05

Re: Juiste tempo

Geplaatst: 22-05-15 17:05

Persoonlijk heb ik mij altijd aan één adviseur gehouden. Keizer Tiberius zei ooit eens: "Mijn vrienden, als ze ziek zijn, stuur ik mijn persoonlijk lijfarts. Mijn vijanden, als ze ziek zijn, stuur ik mijn persoonlijke lijfartsen. Hou u aan de adviezen van uw instructeur/trice, tenzij u wel overwogen twijfel begint te krijgen of hij/zij nog wel bij u past. Daarom hoeft de betreffende nog slecht te zijn als vakman/vrouw. Ik heb vroeger een les gehad van iemand die wel altijd de juiste 'pijnpunten' aanwees van hetgeen verbeterd moest worden, maar de methode die hij voorschreef stond mij nooit aan. Uiteindelijk ben ik weggegaan. En heb ik een andere trainer gezocht. nochtans was de vorige een man met een grote internationale staat van dienst.
Maar dit punt is iets dat alleen u kunt beoordelen. Veel succes!

**Geplaatst**: 22-05-15 17:16

Geplaatst: 22-05-15 17:16

Ik kan me helemaal vinden in Kadankovitch' standpunt. Ik heb zelf een draver die heerlijk relaxed kan lopen, maar er dan ook heel relaxed uit ziet (en dus mogelijk wat impuls mist) Zodra ik meer impuls vraag gaat hij 'hollen', en maakt zich dan dus sterk en strak zoals jij beschrijft.
Ik probeer dit, samen met mijn instructrice, op te lossen door regelmatig een stukje weg te rijden (bijv middendraf, of stukje galop), waardoor er meer power 'vrij' komt. Als ik hem dan terug rijd in tempo, probeer ik die power vast te houden. Dit gaat echt met hele kleine stukjes, om te voorkomen dat hij gaat hollen, en hij zakt ook vrij snel weer terug qua impuls. Maar met veel geduld leert hij ondertussen wel al met meer impuls te lopen, en daarbij ook te ontspannen.
Succes!

**Geplaatst**: 22-05-15 18:54

Geplaatst: 22-05-15 18:54

Zo werkt het inderdaad Graffi; tempo wisselingen. Het hoeft zelfs niet tot een middendraf te komen. het mag echter nooit zover komen dat spanning optreed, juist voor dat punt moet de ruiter proberen op te houden. Dat lukt niet altijd en dat is ook geen ramp. Door oefening gaat men dat steeds beter aanvoelen. Hoe sneller je dat 'heen en weer' kunt rijden, des te sneller dat ruiter en paard, dat gevoel krijgen van de juiste verhouding tussen ophouding en impuls. En onder impuls versta ik niet een voortstormen aan een hoog tempo, maar de reactie op de drijvende inwerking. Reageert een paard op een, in verhouding tot het gevraagde, teken, dan heeft het dier 'impuls'. Die impuls kan het dier dus ook hebben in stilstand.
In België zijn draverijen erg geliefd. Ik ben dus heel wat afgedankte dravers tegen gekomen, die omgevormd moesten worden. Niet altijd makkelijk, maar zeker niet ondoenlijk.