Bokt.nl

Sofy schreef:

Heb je specifiek geen vertrouwen meer in het springen, of in het algemeen geen vertrouwen meer in je paard?
In dat laatste geval denk ik dat bovenstaande wat snel is; als het alleen om vertrouwen in het springen gaat lijkt het me een prima plan.

Maar ik vraag me ook een beetje af wat er precies aan de hand is. Het springen begon allemaal goed, en is gaandeweg steeds moeizamer geworden als ik het zo lees (vaker weigeren, vaker op het laatste moment stoppen). Is het misschien niet een beetje te veel voor het paard allemaal?
Ik snap je ambities, maar als je paard dit niet kan/wil bijbenen zul je toch een tandje langzamer moeten vrees ik. Niet ieder paard is geschikt om wedstrijden mee te rijden, wellicht heb je er eentje die deze druk niet aankan.

Evelijn schreef:

Jemig... wat leg jij veel druk op jezelf... ik moet springen, ik moet M/Z worden, ik moet naar de selectie, ik moet serieus bezig zijn... als je maar de helft van de druk die je in deze post op je paard overbrengt... dan snap ik wel dat er problemen zijn ontstaan.

Als je al paar weken beetje problemen hebt en en er nu hard van afgeklapt ben... dan is het toch niet vreemd als je even stapje terug doet... even weer basis... en meestal kan je dan weer een hele sprong voorwaarts. Niet alleen jij hebt het vertrouwen verloren... je paard heeft ook het vertrouwen verloren.

Joolien schreef:

Tussen stoppen op een hindernis en grondwerk zitten nog een boel alternatieven, al kan het nooit kwaad om eens de band op de grond te checken. Ik zou gewoon heel rustig weer beginnen en alles doodeenvoudig houden. Net zolang kleine banketstaaf kruisjes herhalen totdat je er flauw van wordt bij wijze van. En veel onder begeleiding, maar wel afgaande op jouw gevoel. Als je t niet vertrouwd, niet doen.

Als ik je planning zie wil je veel te snel, maar kijk naar het moment zelf, hoe voelt het voor jou want dat is het belangrijkst.

En mocht je toch interesse hebben in werken op de grond, wil ik altijd een keer bij je langskomen

dingogirl schreef:

ik denk toch dat jij de oorzaak bent dat je paard steeds minder gaat springen. ook al denk je dat je het weer aankunt, ergens is er toch die onzekerheid. en dat voelt een paard feilloos aan. heb zelf ook zoiets gehad.

ik zou niet meer met een paard springen, of alleen hele lage hindernisjes en in-uitjes. gewoon om aan het springen te blijven en handigheid te krijgen met afstanden. en alleen dan méér doen als je je zelf 100% zeker voelt.
anders leer je je paard weigerachtig gedrag en verongeluk je nog een keer.

bigone schreef:

Altijd moeilijk als je in een neerwaartse spiraal terecht komt. Belangrijkste vraag is eigenlijk of je wil blijven springen, met welk paard dan ook?? En ten tweede, weet je zeker dat het paard totaal hersteld is van de blessure aan het si gewricht want het springen kan haar ook pijn doen. Juist wanneer het hoger gaat word het blijkbaar moeilijk voor haar. En dan kan ze in jouw ogen vies stoppen, misschien heeft ze gewoon bij elke hogere sprong pijn.