Maar ik moet het ergens neer zetten, ik zal t kort houden:
Ik ben ongeveer 5 maand geleden met een springwedstrijd van mijn paard gevallen, zware hersenschudding en scheurtje kaak. Van de val weet ik niks meer en dacht dus dat ik daarom zo wel weer op mn paard weg zou rijden. En ik zat er inderdaad na (te) korte tijd weer op en kon er zo mee weg rijden. Dressuur gaat top! Ik heb een goeie band met het paard, maar....
Het springen gaat niet. Ik heb echt goeie springlessen en ik wil heel graag, maar zodra ik een paar meter voor de hindernis ben dan kan ik het gewoon niet. Ik zie dan gewoon niks leuks meer aan het springen met het paard, alleen maar angst. Maar ik wil zo graag. Ik heb een goed springpaard, maar die springt niet alleen. Hij springt alleen als ik t ook duidelijk wil, logisch toch?! En dan schieten de tranen in de ogen, en dan klink ik echt als zo'n softy. Maar dat is omdat ik er echt van baal, iemand die dit begrijpt? Die ook zoiets heeft gehad?
Kunnen diegene mij tips geven?
Heb ik het zo een beetje duidelijk uitgelegd


