In België hebben wij eigenlijk 2 soorten "systemen" van wedstrijden die naast elkaar bestaan: enerzijds heb je een systeem dat gebaseerd is op het Nederlandse systeem/de Nederlandse volgorde van oefeningen: Stap/draf/galop - middendraf Wijken Schouderbinnen/achterwaarts/contra Vliegende wissels/travers/appuyementen (vergeef me als ik fout ben, is zo even uit m'n hoofd)
Anderzijds hebben we ook een systeem waar de opvolging van de oefeningen helemaal anders is, dit zou gebaseerd zijn op het Duitse systeem: Stap/draf/galop (middendraf) Stap-galop, galop-stap, achterwaarts, keertwending voorhand Enkelvoudige wissel, contra, keertwending achterhand Vliegende wissel, appuyement,schouderbinnenwaarts
Mij is altijd geleerd om na de basis (stap/draf/galop en tempowisselingen), een paard te leren wijken voor druk (dus wijken en schouderbinnenwaarts) Maar momenteel rijd ik dus wedstrijden volgens het tweede systeem, de logica achter de opvolging van deze oefeningen is helemaal anders. Ik zou me graag hierin wat meer verdiepen, iemand die me hier een boek/artikel/website kan voor aanbevelen?
OPvallend dat in de duitse systematiek de SB pas veel later aan bod komt. En logisch ook. Hier ze je op wedstrijden dat de SB wordt uitgevoerd als wijken over de hoefslag.
Amaryllis
Berichten: 10102
Geregistreerd: 11-07-04
Geplaatst: 30-01-15 14:00
Ik denk dat dit plaatje dan ook aansluit bij jouw manier van rijden?
Amaryllis: geraak er niet helemaal wijs uit, maar is dat niet gewoon het Skala? Daar heb ik me zo nog niet echt in verdiept, het gaat me echt enkel om de logica van welke oefening je eerst je paard aanleert en waarom en welke pas daarna/ uit de oefeningen die je je paard eerder hebt geleerd. Ik denk dat Abacab me snapt!
Wijken voor druk komt eigenlijk terug in de wending om de voorhand, en daarna om de achterhand.
Ik snap wel dat schouderbinnen en appuyementen in andere systemen later aan bod komen. Zijgangen met behoud van lengtebuiging zijn best 'zware' gymnastische oefeningen. Maar wijken voor druk zonder lengtebuiging is wel enorm nuttig in de voorbereiding van de andere oefeningen.
Eenvoudige wissels en niet progressieve overgangen zijn best zwaar als je ze in evenwicht wilt rijden. Echter als gehoorzaamheidsoefening hele goede oefening om eens te rijden.
En dan schouderbinnenwaarts weer als oefening om meer te gaan dragen met het achterbeen.
Wat mij betreft kan je beide volgordes dus best onderbouwen en ook gaan uitvoeren met je paard. En volgens mij is het ook best goed te combineren. Thuis oefen je het ene eens wat extra, en op de wedstrijd komt het andere wat meer aan bod.
Keertwending om de voorhand wordt in NL bijvoorbeeld niet gevraagd, ik oefen hem daarentegen wel degelijk thuis. Ik vind het nuttig als mijn paard het kent, en het helpt me in andere oefeningen.
Bedankt! We nemen in training inderdaad alles door "elkaar" mee. Wijken en sb zit er redelijk goed in, begin van travers is er ongeveer. Buiten dat zijn we bezig met stap/galop, galop/stap en achterwaarts, omdat ik die uiteraard moet kunnen voor de proeven... Keertwendingen ga ik dus ook eens proberen, de kans dat ze deze snapt en van daaruit makkelijker een travers van inzetten zit er dik in, voor zover ik ze kan inschatten...