Ik ben gisteren voor de eerste keer terug gaan rijden sinds 2 weken. (we zijn op vakantie geweest en de hoefsmid heeft er erg lang over gedaan om rocky's hoefjes terug te doen, waardoor van rijden geen sprake was.)
Ik dacht maar eerst eens naar de bak te gaan om hem daar was rustiger aan te gaan rijden want hij was in alle staten. Rocky was erg gespannen al op de heenweg (het is ongeveer een kilometer rijden ofzo) en hij was erg reactief. In de piste ging het al niet beter. Er was om te beginnen een ander paard en er was zo een schuine slagregen die hij niet in zijn ogen wilde krijgen waardoor hij op bepaalde plaatsen het liefst schouderbinnenwaarts ging of wat dan ook om niet recht in de regen te lopen.
Het begon harder te regenen en de andere mensen gingen de piste uit (leuk hoor, Rocky begon natuurlijk lastig te doen, toen die anderen weggingen) en ik besloot om even te wachten tot de regen over was, dus kont naar de regen en even zuchten.
Toen het minder was ben ik terug begonnen. Rocky was dus al heel enthousiast en hij liep zo fier en 'hengstachtig' als het maar kon. Hij zetten "zijn hoofd" direct "aan de teugel", maar dat was natuurlijk niet echt mijn mannier van werken. Ik vertrek vanuit de ontspanning en ik vraag in het begin van het rijden dan ook alleen voorwaarts neerwaarts. Als hij dat al niet kan, sta je toch nergens. Natuurlijk had ik weinig te zeggen. als ik mijn teugels heel licht aannnam stond zijn hoofd al direct in een krul en hij weigerde enig contact op te nemen. Met zachtjes het bit bewegen liep hij alleen nog maar dieper, en dat was al helemaal niet wat ik wilde. Overgangen rijden hielp ook niet erg. Kortom van ontspanning was deze keer geen sprake. Toch had hij zelf voor een keer het dressuren in zich, ik bedoel hij intimideerde de toeschouwes (


Wat kan je op zo'n moment precies doen

Femke