Waar ik hard aan gewerkt heb ik voornamelijk het zacht 'in het zadel' blijven zitten na de sprong. Ik wilde eerst nog wel eens een beetje achterin het zadel 'vallen' als het ware, maar inmiddels vind ik het een mooie vloeiende beweging geworden. Natuurlijk zijn er altijd wel wat sleutelpuntjes en ik blijf eraan werken.
Daarnaast ben ik me ervan bewust dat ik Marano wat meer aan elkaar mag rijden, maar ik vind dit een heel fijn beeld geven van hoe ons springen er tegenwoordig aan toe gaat. We rijden ook maar één keer in de week een springles en daarnaast alleen maar lekkere buitenritjes.
Marano is een 10 jarige arabisch volbloed, frans gefokt.
O, en ik zit inderdaad veel in verlichte zit. Marano loopt op die manier fijn onder me door en dan zit ik hem nergens dwars, maar ook hier ben ik mee aan de slag gegaan. (Al blijft mijn voorkeur naar verlichte zit uitgaan.)
Schiet maar los!
