Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
piezze schreef:Door het op te zoeken, de schrikreactie te negeren en gewoon door te rijden. Op een moment gaattie snappen dat het niet eng is en wegspringen zinloze enrrgie is. Lekker veel op wedstrijd dus. En zelf wegkijken van mogelijke engr dingen. Als jij niet op de buitenhand gericht bent maar op de binnenkant van de ring zal jouw paard dat waarschijnlijk volgen.
als er iets nieuw of eng is, dan moet dat eerst van dichtbij onderzocht worden.
Ga dinsdag eens aan de slag met schriktraining en enge dingen in de piste gooien als ik aan het rijden benBambolina schreef:Vaker op onbekend terrein gaan rijden? bijvoorbeeld vragen of je bij een stal in de buurt is een paar rondjes door de bak mag hobbelen, of als er een wedstrijd wordt georganiseerd vragen of je tussendoor even in de bak mag rijden. Aangezien je paard pas 6 is denk ik dat het echt te maken heeft met meer ervaring op doen! En inderdaad doen alsof je neus bloed. Juist niet naar het enge object laten kijken helpt ook nog wel is.
Leuk beessie trouwens
Relaxed schreef:Idd dit, mijn paard was ook zo'n miepert, maar op een gegeven moment kon ik eigenlijk overal wel langs rijden. Veeeel kilometers maken en ook de 'enge' wedstrijden juist opzoeken. Schrikken negeren, doorrijden en de enge plekken niet mijden.. Wat ook heel belangrijk is is dat het paard ten alle tijde de aandacht bij jou houdt.. Bij mijn paard merkte ik op een bepaald moment dat ie meer afwachtend werd voor ie schrok (hij draaide altijd om of schoot weg) In dat moment van twijfel kon ik been geven, was de aandacht bij mij en schrok hij niet meer zo. Tempowisselingen op de enge plekken werkten ook heel goed. Het liefst rende hij er zo snel mogelijk langs en ik reed dan juist terug in tempo of maakte daar een overgang terug oid.

vaxie schreef:Op 'enge' en nieuwe dingen afstappen. zowel erop als ernaast. zoek het inderdaad op, laat hem maar eens goed dichtbij komen. Ik moest dat vaak doen 'want dan zou hij het later ook gaan doen' waar ik geen bal van geloofde. Ik zei altijd maar ja en amen. Maar hij doet het nu echt zelf.als er iets nieuw of eng is, dan moet dat eerst van dichtbij onderzocht worden.
met uitzondering van kabouters in de bak natuurlijk
Tiahastrona schreef:Ik heb dit probleem ook (gehad), het gaat nu een stuk beter. Iedereen kan zeggen gewoon doorrijden en problemen opzoeken, veel op ander terrein rijden en zelf rustig en stabiel blijven. Dit hielp bij ook niet, soms wel en soms niet, maar dit was per dag anders. Ik heb ook nog een tijdje gelongeerd van tevoren. Ze kon dan iig de ergste energie en dus spanning kwijt. Dit hielp al een stuk.
Mijn paard gaat wekelijks mee naar dressuur en springles, ook gaat ze sinds kort mee op wedstrijd en rijd ik elke week wel een keer buiten. Ze ziet dus genoeg.
Het gaat elke week beter, de aanhouder wint, samen komen we er wel.
Ze is nu 4,5. Ik laat haar als ze in het begin veel spanning heeft even galopperen, dan is ze haar eigen spanning kwijt en kan ik normaal rijden. Ik ga als ze op bepaalt stuk spanning heeft steeds een stukje dichterbij, zo hebben we geen ruzie en kom ik er ook. Ik heb wel een merrie, scheelt misschien iets.
Zelf niet proberen mee te gaan in de spanning, rustig en duidelijk blijven en er niet voor straffen. Belonen als het goed gaat. Bij mij werkt het als ik haar in het begin wat ronder hou, dan kan ze niet zo loeren. Hoe langer je elkaar kent hoe eerder je hem doorhebt (weet wanneer hij het doet), hoe beter het gaat. Veel succes en hou ons op de hoogte

listiglistje schreef:Simpel: Zorgen dat je paard beter aan de hulpen komt, jou vertrouwt en de focus op het werk ligt en niet de omgeving.
Je paard is dus bezig met alles om hem heen, behalve met jou.... zorg dus dat hij van jou is!
Beter aan je hulpen is daar het toverwoord voor, verder in de africhting wordt de kijkerigheid ook een stuk minder

)
succes