Ik rijd op een onwijs lieve ijslander merrie van een jaar of 20. Maar elke keer dat ik alleen met haar op buitenrit ga blijft ze maar hinniken naar haar vriendinnetje. Ze probeert zo nu en dan ook om te draaien. Ik kan haar wel corrigeren, en de goeie kant op sturen, maar er moet ook een meisje van 9 op rijden (nog niet buiten overigens) en ik wil graag dat ze iets relaxter alleen naar buiten gaat.
Nu vraag ik me af hoe ik dit het beste kan aanpakken, en ik kan zelf eigenlijk maar een ding verzinnen: meer korte ritjes maken, zodat ze doorkrijgt dat ze weer terug komt. Misschien wat meer grondwerk met haar gaan doen zodat ze me nog wat beter leert kennen, ik rijd namelijk nog niet zo heel lang op haar. Denken jullie dat dit ook zal helpen? Of heeft iemand misschien andere tips die ik kan proberen?
Af en toe is ze ook gewoon eigenwijs, maar ik heb met dit het idee dat ze zich er gewoon niet zo prettig bij voelt zonder andere paarden.
Groetjes!