
In Oktober 2013 is mijn ruin overleden.
Zijn opvolger had ik al lang en breed gekocht, Fee.
Fee is 3 jaar oud (bijna 4) en heb ik zelf beleerd. In september is ze onder het zadel gekomen en vanaf Oktober tot 1 maart had ze vakantie. We zijn het weer langzaam aan het opbouwen en lessen veel, maar we moeten beide nog veel leren.
Toen kwam Heyco op mijn pad. Heyco is een 9(??) jaar oude fries zonder stamboek papieren.
Heyco staat bij mijn buren op pension. Ik heb Heyco nu 3 keer gereden en vandaag was de vierde keer.
Ik moet nog heel erg aan hem wennen, heb nog elke keer spierpijn als ik van hem af stap (mán, wat is ie breed!)
Heb nog nooit op een fries gereden en vooral galop is een drama. Hij gooit zo hoog op dat ik amper kan blijven zitten.
De eigenaar was een beetje hopeloos op zoek naar een nieuwe bijrijder, gezien ik er dagelijks kom en een paar keer Heyco heb gereden, vroeg hij of ik dit misschien wilde doen.
Voorheen heeft Heyco een bijrijder gehad die helaas is verhuist. Verder heeft er nog iemand op gereden die hem volgens mij nóg trager heeft gemaakt en waardoor hij in een valse knik gaat lopen.
Afijn, to the point.
Ik werk nu vooral aan het gas. Veel schakelen en opeens weg draven in de hoop dat hij achter actiever wordt.
Galop laten we nog maar even achterwege.
Verder werk ik héél veel aan mijn benen en handen.
Heyco en ik.

Instappen.

Andere kant op.

Drafje.

Nog eens.

Oei oei oei... Binnenhand.

Hop hop Heyco, voorwaarts!

Volte.

Braaaafff.



En vorige keer, lekker naar buiten.
Schakelen zijn we nu heel druk mee bezig. Van stilstaand naar galop wordt hij helemaal
die gooit ook erg hoog op! maar dat is echt een kwestie van doen en durven, als je het gevoel hebt dat je valt dan neem je hem terug en doe je het rustig nog eens oefening baard kunst
. Erg leuke fries! Je teugels lijken ook wat lang.