Geplaatst 
Sorry, als dit verkeerd staat, zou iemand het dan kunnen verplaatsen?
Onderstaand artikel kwam ik tegen op internet en heeft me aan het denken gezet. Ik denk namelijk dat het goed is om jezelf eens van feedback te voorzien door na te gaan welke zonden op jou van toepassing zijn.
Bij mij gaat het dan voornamelijk over geduld. Niet in die mate dat het tot woede leidt, maar soms denk ik achteraf wel eens dat ik er beter wat meer tijd voor had kunnen/mogen nemen. Ik denk dat ik soms te snel handel uit ongeduld.
http://www.bitmagazine.nl/artikelen/de- ... -dressuur/
Met een goede rijtechniek alleen kom je er niet. Karaktereigenschappen zijn net zo belangrijk in jouw dressuurmatige ontwikkeling. Met dat uitgangspunt in gedachten omschreef auteur Douglas Puterbaugh de eigenschappen die ruiters het meest in de weg staan. Hij noemde ze de zeven doodzonden van dressuur.
“Als een ruiter mij vraagt wat hij verkeerd doet, verwacht hij negen van de tien keer dat ik een rijtechnische oplossing voor zijn probleem aandraag. En ja, de juiste rijtechniek is belangrijk, maar de karaktereigenschappen die je meebrengt naar een training ook.” Menig lesklant van Puterbaugh staarde hem al glazig aan na een antwoord als: “Heb geduld”, of “Geef je paard de kans om je te begrijpen.” Om de paardenwereld uit te leggen hoe mentale eigenschappen de ontwikkeling van een ruiter in de weg kunnen staan, schreef Douglas Puterbaugh een boek. Hij noemde de grootste mentale uitdagingen waar ruiters tegenaan lopen ‘de zeven doodzonden van de dressuur’. “Onwetendheid, schroom, trots, angst, ongeduld, woede en mateloosheid”, somt Puterbaugh op.
Doodzonde 1: Onwetendheid
“Onwetendheid is niets anders dan gebrek aan kennis. Het is de meest fundamentele van de doodzonden van dressuur”, vindt Puterbaugh. “Uit onwetendheid komen alle andere rijzonden voort.”
Doodzonde 2: Schroom
“Voor een paard sta je ófwel boven ófwel onder hem. Zijn gelijke ben je in zijn beleving nooit”, weet Puterbaugh. “Een ruiter met schroom faalt in het tonen van leiderschap naar zijn paard toe.”
Doodzonde 3: Trots
“Elke ruiter die vooruitgang boekt met zijn paard mag zich trots voelen”, vindt Puterbaugh. Trots is van nature positief. Het ziet het goede in het leven. De keerzijde van trots uit zich echter in arrogantie, ijdelheid en een buitenproportionele zelfliefde.
Doodzonde 4: Angst
Angst staat vooruitgang in de weg. “Niemand kan op hoog niveau presteren als hij gespannen of nerveus is”, meent Puterbaugh. “Bij angst denk je niet aan het paard.”
Doodzonde 5: Ongeduld
“Het duurt jaren om dressuur te beheersen. Maar daarin schuilt meteen haar waarde”, meent Puterbaugh. Te veel ineens willen is funest voor de ontwikkeling van zowel jezelf als je paard.
Doodzonde 6: Woede
Woede is het tegenovergestelde van wijsheid. Combineer ongeduld met de gedachte dat een paard opzettelijk tegenwerkt en je krijgt woede. “Boosheid, straffen, lichamelijke of psychologische pijniging. Je paard kent geen ‘sorry’, maar onthoudt je woede wel.”
Doodzonde 7: Mateloosheid
Te veel van iets goeds is nooit goed. Als ruiter moet je de gulden middenweg vinden, vol balans en harmonie.
Dus: Welke zonde(n) is/zijn op jou van toepassing?
.
