Bokt.nl

Elisa2 schreef:

Je paard is niet aan het been en loopt niet genoeg van achteren naar voren,daarom kan hij zich vastzetten als jij probeert te sturen. Je moet nooit een teugelhulp geven zonder beenhulp,daar gaan de meeste ruiters de fout mee in.Eert been,dan sturen...

Elisa2 schreef:

Ben het niet met je eens Simpelman..je kan ook rijden en ontspannen tegelijk ;-} dit paard is scheef..daarom valt het rechtsom naar binnen toe,tegen het binnenbeen van de ruiter aan. Hij valt op de rechterschouder,rechtsom is zijn holle kant. Dat is hetgene waardoor het paard zich stijf houdt..je hebt verschil tussen stijf houden door spanning en stijf houden doordat het niet los gereden wordt en zich afsluit voor de ruiter omdat die tegenstrijdige hulpen geeft. {hetgeen wat hier gebeurd}

Hierop baseer ik mijn advies,natuurlijk komt er nog meer bij kijken maar dat kun je niet allemaal gaan vertellen via Bokt. Daarvoor is een instructeur nodig die in de les kan uitleggen wat er gebeurd en hoe dat op te lossen is.

Simpelman schreef:

Angst, ongenoegen, onzekerheid over wat komen gaat, niet bereid mee te werken, wat je maar wilt.
Je kunt de oplossing in twee verschillende richtingen zoeken.

De eerste en veruit meest gebruikte oplossing van de instructeur is: Hup! aan het werk.
Als de ruiter duidelijk is en het stevig aanpakt, druk hij het paard hiermee doorgaans door tot in het gevraagde werk.
De angst schijnt te verdwijnen, het verzet verdwijnt, het paard ontspant zich.
Het paard wordt onderworpen te gehoorzamen en de instructeur ziet direct verbetering dus zal deze er van overtuigd zijn dat dit de juiste oplossing is.
Dit is de onderwerping van het paard aan de dominantie van de leidhengst.

Maar, de lijfspreuk van @Elisa2:
''De echte discipel van de rijkunst heeft niet de erkenning door andere mensen nodig maar veel meer het gevoel om met zijn paard een te zijn.
Ontbreekt deze harmonie, dan ontstaat in het beste geval volmaakte techniek, maar er ontstaat nooit volmaakte (rij)kunst.''
-Kurt Albrecht-
Deze mijnheer zegt dus dat hij één wil worden met het paard om tot harmonie te komen en daarmee de mogelijkheid volmaakte rijkunst te bedrijven.
Dit is de relatie van twee koppelgenoten.
(Paarden vormen altijd koppels met een onderlinge rangorde met elkaar)

De tweede oplossing: waarom is er weerstand?
In dit geval gaan we de oorzaak van het probleem samen met het paard proberen te vinden en op te lossen.
We leren het paard geduldig en vriendelijk om met zijn angst om te gaan, de moedigere, wijzere, sterkere neemt de bange mee.
We passen het gevraagde werk zodanig aan het paard aan zodat het daar geen weerstand meer tegen heeft, dat het paard het werk aankan, we spelen met elkaar.
We geven het paard overduidelijk aan dat we zijn inspanning, hoe gering ook op prijs stellen.
We passen ons eigen gedrag zodanig aan dat het paard echt vertrouwen in ons krijgt en het leuk begint te vinden om iets te gaan doen met ons.
De ruiter is in dienst van het paard...., om dit te helpen te kunnen functioneren in onze mensenwereld.

Als je op deze manier instructie geeft en mensen leert om op harmonieuze respectvolle manier met hun paard om te gaan dan wordt daardoor iedereen gelukkig.
Het is bijna onbegrijpelijk voor ons mensen hoe intensief en met overgave paarden kunnen meewerken zonder enige dwang.
Ze kunnen dit doordat het kuddedieren zijn.
Het merendeel van de problemen die paarden vertonen verdwijnen als sneeuw voor de zon als er een duidelijke rangorde is vastgesteld tussen de koppelgenoten, ruiter en paard en het paard echt vertrouwen heeft gekregen in de ruiter.