Oh dit herken ik hoor! Ik had paardlief 5 dagen en toen viel ik er tijdens de eerste rit vanaf. Zadel niet goed aan gesingeld (meneer bleek zich op te blazen en daar lag ik dus bij de eerste bocht in draf...) schouder uit de kom, 3 maanden niet rijden wat een half jaar werd. En toen... durfde ik er niet meer op! is een heel traject gewonnen en ben uiteindelijk de eerste keer op zijn blote rug gaan zitten, stilstaand, met enkel een halster om. Heb flink wat moeten overwinnen, maar toen ik dan uiteindelijk weer reed had ik elke keer last van rug, schouders, nek. Ik kon echt niet ontspannen! En ik heb dus een super braaf beest verder.
Toen ben ik "blootrugs" gaan rijden met een voltigesingel. Kon ik me goed vasthouden. Maar ik kreeg hele blauwe plekken van de handvaten. Ik heb op een gegeven moment een Christ schapenvachtzadel gekocht en ben daarmee gaan rijden. De eerste keren puur in stap, want draven ECHT niet! En dat heeft enorm geholpen. Je voelt wat je paard doet onder je en kan overal op inspelen. Inmiddels vele christ-sessies verder
en heb ik vlak voor ik op vakantie ging weer eens helemaal blootrugs kunnen rijden (dus echt alleen een hoofdstel en verder niks). En voelde me zo ontspannen en zeker dat ik een pluk manen heb gepakt, ben gaan draven en daarna ook meerder rondes in galop geweest.
De Christ is echt een aanrader. Mijn zit en evenwicht is enorm verbeterd, ik heb weer absoluut vertrouwen in het rijden en met mijn gewone zadel zit ik nu ook een stuk beter, stabieler en geen last meer van rug, schouders en nek na het rijden!