Geplaatst Laten wij bij het begin beginnen;
Ik kom uit een familie waar paarden niet onbekend zijn, mee opgegroeid dus.
Mijn nicht woonde naast mij en al vanaf jongs af aan reden wij samen en hadden diverse pony's en later paarden.
6 jaar geleden hebben wij de boerderij van opa en oma overgenomen.
2 totaal verschillende meiden, zowel in uiterlijk als in gedrag en karakter die samen op een erf gaan wonen (gelukkig wel aparte woning!)
Ik had toen 1 haflinger waar ik western mee reed en zij 2 kwpners.
Inmiddels heb ik 6 Quarters en zij 9 kwpners
Zij rijdt ZZzwaar en heeft handelspaarden, het is haar beroep geworden.
Ik heb een ontzettend leuke baan, rijd hier en daar een show en clinic en doe veel leuke dingen met mijn paarden.
Qua rijden hebben wij heel veel respect voor elkaar en laten wij elkaar in waarde maar wat de rest betreft hebben wij altijd en eeuwig discussies; uiteraard vind ik dat ik altijd gelijk heb en zij vanuit haar kant.
Als ik ze hier opschrijf zijn wij 5 pagina's verder
Het punt van vandaag;
3 jaar geleden hadden wij beide een veulen uit een van onze merrie's gefokt.
Die van mij had ik in de winter overdag buiten en 's nachts binnen, hij liep eerst achter mama aan en later zelf aan een halster en touw.
Volgens haar was dat onzin en hoorde jonge paarden gewoon dag en nacht buiten.
Volgens mij vinden ze het niet zo erg om in de vrieskou in een droge stal te staan.
Toen die een jaarling was kon die voetjes geven, poetsen vond die heerlijk en als die bekapt werd was die heel braaf.
Die van haar stond op het land, had nog amper een mens gezien want een jong paard hoort paard te zijn (die van mij is ook nog steeds paard hoor
)Een half jaar geleden ben ik rustig begonnen met logeren 2x in de week, daarna een zadeltje erop en 2 maanden geleden kende hij de stap, draf, galop en er zat een stuur en rem op.
Hij gaat nu nog steeds na het werk lekker naar buiten.
Die van mij nicht heeft dus 3 jaar paard mogen zijn, werd 3 maanden geleden uit de weide gehaald, op stal gezet, manen eraf, 6 dagen per week aan het werk gezet, eerst longeren met kop in de krul en vervolgens het zadel erop en keihard aan de gang.
Ik heb maanden aan moeten horen dat het ongelooflijk zielig was dat die van mij al met 2,5 aan de gang moest omdat die nog niet is uitgegroeid.
Ik deed het rustig aan en gaf hem alle tijd.
Vervolgens gaat ze 3 maanden later zelf aan de gang en dan volop.
(naar mijn idee is een paard met 3 jaar ook niet uitgeroeid, als je dat zeker wilt weten moet je gewoon foto's maken)
Ik liep bijvoorbeeld een half jaar geleden zo een half uur langs de straat met hem, gewoon een blokje om, vond hij leuk!
Vandaag kreeg zij kopers voor een paard (paard is 7 jaar!!) en vroeg mij of ik in de andere bak wilde rijden omdat haar paard nog wel eens kon schrikken en dat die mensen niet wilde laten zien, terwijl ik mijn 3 jarige aan het zadelen was.
Omdat ik de andere bak ruk vind en er toch al over zat te denken om eens het bos in te gaan heb ik dit gedaan (wat ik overigens met al mijn paarden 2 maal per week doe)
Hij vond het spannend maar was braaf!! Zij was zeer verbaasd want haar paarden lopen allemaal op hoog niveau maar komen geen van allen het erf af.
Vanavond dus weer een fikse discussie gehad;
Haar standpunt; Quarters zijn nu eenmaal koel en hebben een heel braaf karakter.
Mijn standpunt; Het is maar hoe je ze opvoedt en wat je er wel/niet mee doet.
Elke dag weer de discussie over stalling, voeding, omgang, opvoeding enz
Iedereen heeft zijn eigen mening over het welzijn van paarden, stalling, voeding en noem het allemaal maar op.
Is er een goed of een fout?
Een enorm verschil tussen western en dressuur?
Ik ben opzoek naar een andere huisvesting omdat ik de discussie zo zat ben.
Als ik wegga staat het voor 99% vast dat zij failliet gaat en ook moet verkassen.
Dat gaat mij ook aan het hart maar wij zijn zulke tegen polen.
Stel een vraag en ik geef je mijn en haar antwoord (ken haar door en door dus weet het exact)
Ik wil weten of ik mij aan moet passen of verder moet zoeken en kan er met niemand over praten
Daar heb ik echt meer mee te stellen dan de Animo. 