terpentijn schreef:Inderdaad stukken beter dan eerst, alleen hij komt vooral in draf achter totaal niet mee, terwijl ik zie (o.a. in stap, dat die achterbenen zeer zeker wel flink naar voren kunnen doorkomen.
Iets dat ontstaat door spanning (in elk geval in zijn rug), veel voorwaarts-neerwaarts rijden (en gaat hij dan te hard op een grote volte zetten).
Let er ook op dat je handen rechtop staan en dat je je duim bovenop je wijsvinger/teugel houdt, ik zie her en der een opgestoken duim (vooral bij je linkerhand).Je hebt de neiging je handen breed en laag te houden, waarschijnlijk een overblijfsel uit het idee: hoofd naar beneden rijden, maar hou ze meer bij elkaar (hiervoor moet je met je handen wel hoger gaan, anders zit je tegen zijn hals aan).
Dit klinkt als een berg kritiek, zo bedoel ik het echter totaal niet: het is een heel mooi paard, maar door diens bouw niet eenvoudig te rijden (lijkt me wat tuiger-achtig, met een enigzins koppig karakter)..
Dat je met dit zogenaamd "onmogelijke" paard al zo ver bent gekomen ontlokt mij een brede glimlach, want daarmee laten jullie nu al zien, dat er nog veel WEL mogelijk is. Het is te zien dat het paard zich bij jou vertrouwd voelt... dat is de allerbeste basis om op door te bouwen.
Ga je er wel eens mee naar buiten rijden?
Dank je wel voor je info en nee ik zie het niet als kritiek, ik zie ook dat ik mijn armen en handen niet goed heb en dat die hoger moeten. Er is mij verteld dat er gelders bloed in zit, of dat waar is weet ik niet. Hij was toen ik net met hem ging rijden super eigenwijs onder het zadel en liep waar meneer wilde lopen, je had werkelijk waar niets te vertellen zo sterk dat hij kan zijn. Dit los je dan ook niet op door jezelf ook sterk te maken want winnen doe je het toch niet. Hmmmmm buiten rijden durf ik nog niet met hem, ik heb daar hier ook niet echt de mogelijkheid voor. Als ik in t bos ofzo zou kunnen rijden zou ik dat wel durven maar hier over de weg lijkt me nog geen goed idee met hem. We doen wel veel aan vd en dat vindt hij ook leuk om te doen. Dubbele lijnen hebben we nu ook al een paar x gedaan maar daar heb ik nog even les in nodig hahaha. Verder geniet Sjors van het buiten zijn met soortgenoten lekker in de wei wat hij dus al de helft van zijn leven heeft moeten missen.