Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-07-13 12:22

Jong paard in de juiste stelling, help?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-07-13 12:22

Hoii,
ik zit met het volgende probleem:
Ik heb vorig jaar een 5-jarige Friese merrie ingereden en heb haar in de week na 8 mei echt opgepakt (vorig jaar geen tijd). Het gaat eigenlijk heel goed, alleen de stelling zit me niet lekker. Ze heeft moeite (of wil het gwn niet) met de linkerstelling, die neemt ze niet aan. Soms hele kleine stukjes maar als ik dan ontspan is ze meteen weer recht, net zo'n springveertje. Rechterstelling doet ze op zich wel goed, maar dan laat ze links ook niet los.
In stap doet ze het nu redelijk, in draf kijkt ze naar buiten en in galop doet ze het soms (linkerstelling aannemen).
Ook wil ze niet echt ontspannen/nageven. In stap doet ze het nog wel (als ik goed losgewerkt heb), in draf doet ze het niet. Soms na de galop dat ze wel naar beneden wil, maar dan wordt ze voor mijn gevoel eerder langer dan nagefelijker. In de galop galoppeert ze gwn met dr hoofd een beetje naar voren (tussen hoog en laag in zegmaar..).

Nu, ik vraag haar gwn stelling naar links (binnen), als ze een beetje in de goede richting komt, ontspan ik, maar neem ik wel weer druk omdat ik weet dat ze weer recht wordt. Komt ze goed naar binnen ontspan ik mijn hand enz.

Bij mijn andere instructeur moet ik veel schakelen zodat ze links gaat aannemen. Dit lukt bij hem in de bak wel, maar thuis niet zo goed (als ik zelfstandig rijd).

Is mijn manier goed?
Tips?

**Geplaatst**: 09-07-13 21:33

Re: Jong paard in de juiste stelling, help?

Geplaatst: 09-07-13 21:33

Je manier is zeker niet verkeerd mits het zacht blijft. Zorg er wel voor dat je het paard de kans geeft. Dus pas weer druk nemen als zij weer terugkomt. Ik heb het idee dat je paard niet recht is en nog nog niet goed in balans kan lopen. Ik zou mij voornamelijk richten op het rechtrichten, lengte buiging en lang en laag. Je hebt het over een andere instructeur? Heb je er nog 1? en wat zegt die erover?

**Geplaatst**: 10-07-13 08:31

Geplaatst: 10-07-13 08:31

Ik heb het zelfde idee als Nambi. je paard lijkt idd niet in balans te zijn. Hij loopt in stelling als je vraagt maar word recht zo gauw je ontspand. een paard dat niet in balans is vind het moeilijk om op zn eigen benen te lopen. en stelling vragen vermoeilijkerd dit nog eens. daarom word hij waarschijnlijk weer recht

dus als tip: veel op de binnenhoefslag rijden, alle gangen. daar worden ze en recht van en leren ze op hun eigen benen te lopen. dus vinden ze hun balans. (wel gewone stelling proberen te houden, hoeft nog niet eens helemaal naar binnen te kijken, maar gwn recht lopen is meestal al moeilijk genoeg)
ook kun je als je het idee hebt dat je paard al beter in balans loopt na een tijdje de volte wat kleiner inzetten (dit kan natuurlijk ook gwn groot) en dat je paard eens wat meer stelling aan laten nemen, je moet dan zelf ook mee bewegen en dit is het makkelijkst met een langere teugel. let dan wel op dat je je buiten uit wat naar voren doet zo dat het paard ook echt kan buigen

je vraagt dan gewoon stelling. houd je binnenteugel vast en geef druk met je binnen been. zo gauw je je paard voeld los laten, laat jij ook los. als je dit blijft herhalen zal je paard op je been druk in stelling gaan lopen. en de meeste paarden lopen dan van zich zelf ontspannen in deze stelling. daarna doe je het (als het goed gaat) met steeds iets een kortere teugel.
maar doe dit niet te veel met een jong paard. zeker niet met een die nog uitbalans is.

voor de rest heb je een goede manier van aanpakken

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-07-13 11:37

Geplaatst door de TopicStarter : 10-07-13 11:37

Bedankt voor de tips!

nambi schreef:
Je manier is zeker niet verkeerd mits het zacht blijft. Zorg er wel voor dat je het paard de kans geeft. Dus pas weer druk nemen als zij weer terugkomt. Ik heb het idee dat je paard niet recht is en nog nog niet goed in balans kan lopen. Ik zou mij voornamelijk richten op het rechtrichten, lengte buiging en lang en laag. Je hebt het over een andere instructeur? Heb je er nog 1? en wat zegt die erover?

Ik heb 2 instructeurs.
Annie v. Nunen:
Druk nemen, ontspannen als ze naar links kijkt. Maar op tijd weer druk nemen, want je weet dat ze weer recht wordt!

Ben Beijsens:
(linkerstelling)
Veel schakelen zodat ze de rechterteugel aanneemt, pas als ze die aanneemt echt de linkerstelling gaan vragen. Volgens hem waren de spieren in dr rechterhals korter, en als ik dan stelling ging vragen, hield Yfke (paard) zich strak en dit was niet bevorderlijk voor het langer maken van de rechterhalsspieren.

In stap loopt ze al goed in balans, in draf nog niet echt, in galop nog helemaal niet.

Ik longeer haar meestal voor ik ga rijden (is ze meteen wat energie kwijt), eerst ''los'' voor het loswerken, dan bijgezet. Normaal sta ik bij A of C, maar gister ging ik eens in het midden staan. Ik merkte meteen dat ze in draf en galop echt naar de hoefslag en naar C (waar ik meestal sta EN waar de uitgang is

) viel. Dus die binnenhoefslag is een goede tip!

Zou een keertje longeren met pessoatuig ook helpen?

**Geplaatst**: 10-07-13 11:55

Re: Jong paard in de juiste stelling, help?

Geplaatst: 10-07-13 11:55

Ik ben het meer eens met Ben Beijsens zijn manier. Ik vind namelijk dat je het paard ten alle tijden het voordeel van de twijfelen moet geven. Als je alweer druk geeft op het moment als het paard nog met de juiste stelling loopt, gaat zij nooit snappen dat het daar goed is. Wel contact blijven houden, maar geen druk verhogen.

Voor het longeren zou ik, denk ik, met dubbele lijnen werken. Hierdoor kan je tijdens het longeren al met de stelling oefenen en de buitenkant daar in begrenzen. Zowel de bijzet als pessoa kunnen dit niet. Als je dit nog nooit gedaan hebt (met dubbele lijnen) kan je daar misschien een keer les in nemen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-07-13 12:31

Re: Jong paard in de juiste stelling, help?

Geplaatst door de TopicStarter : 10-07-13 12:31

Ik neem ook pas echt druk als ze weer recht is zegmaar, of bezig is met recht worden

Gister heb ik weer gereden, en na heel lang gelongeerd te hebben (moest me n paar uur vermaken mda mijn vader moest werken..), ik denk ong 45/50 min, heb ik gereden en toen nam ze best goed de stelling aan. ze gaf ook mooi het knikje naar beneden. Zelfs in draf deed ze het goed, maar in galop zet ze zich dan vast en na de galop was het weer iets minder. Ze deed het in stap nog wel, maar in draf wilde ze al weer rechter worden.

Ik kan het eens proberen, maar ik weet zo gauw niet iemand die het me zou willen leren $:\$
een tijd geleden had ik van Ben de tip gekregen om Heike (vorig paardje, moeder Yfke) te gaan longeren, maar ik had zelf nog nooit gelongeerd. Mijn instructrice vond het niet nodig, die zette Heike bij en hup in de stapmolen. Dus toen kon ik nog niet longeren. Maar toen ging de stapmolen kapot.. Ik ben in mei begonnen met Yfke, en moest haar toen weer longeren van Ben. Ik heb het toen geleerd uit boekjes, en de eerste keer heeft de eigenaar van de paarden me geholpen met de bijzet. Dus zodoende heb ik het eigk mezelf moeten aanleren. Ik denk niet dat mn instructrice er het nut van inziet..
Wat heb je nodig om te longeren met dubbele lijnen? longeersingel en 2 longeerlijnen?

**Geplaatst**: 12-07-13 18:07

Re: Jong paard in de juiste stelling, help?

Geplaatst: 12-07-13 18:07

Zodra ik je titel zag, dacht ik: geef haar de tijd. Ik rijd ook een jong paard en in het begin vinden ze het gewoon ontzettend lastig om met gewicht op hun rug rond te lopen.
Lange rechte stukken, bijv. in het weiland rijden, of op buitenrit leert het paard op eigen benen te lopen.
En in de bak moet je heel veel op de binnenhoefslag gaan rijden, ook voltes rijden en dan dus niet naar de hoefslag laten 'kleven'. Wissel op een volte, op de binnenhoefslag af met tempo en stelling, dus naar binnen, recht, naar buiten.
Heb je ook het gevoel op je ene teugel meer druk te hebben dan op de andere?
Richt je eerst vooral op het rechtrichten, want anders buigt je paard straks makkelijk naar links, maar dan loopt ze dus altijd zo. Als je paard in balans is en dus recht, dan kun je ook meer buiging vragen in plaats van alleen stelling. Want vaak worden jonge paarden dan heel 'krom' in de hals, maar gebeurt er niks in hun lijf. Vraag niet teveel stelling. Een beetje is genoeg. Dit paard kan het niet volgens mij, er is geen sprake van niet willen. Ze heeft rechts kortere spieren, dus buigen naar links is gewoon nog erg lastig.
Neem ook stukjes halsstrekken mee, dus hand volgen, niet teugels losgooien. Hierbij kan ze geen steun zoeken op je hand en moet ze ook op eigen benen lopen.

**Geplaatst**: 12-07-13 18:43

Geplaatst: 12-07-13 18:43

Waarom zou in het Scala der Ausbildung het recht richten zo laat aan de beurt komen?
Waarom is op dit moment plotseling iedereen in NL bijna als eerste bezig met recht richten?

Drie stadia, zes hoofdbegrippen

In de Duitse rijkunstige theorie worden drie stadia in de scholing van een paard beschreven.
Het eerste stadium is de gewenningsfase, de fase dat een jong, groen paard moet leren wennen aan het ruitergewicht op zijn rug en daarin zijn evenwicht moet zien te vinden. In die eerste fase staan de takt en Losgelassenheit centraal. Losgelassenheit is een Duits begrip dat neerkomt op ontspannen (losgelatenheid).
In het tweede stadium van de scholing heeft het paard al een horizontaal evenwicht onder de ruiter bereikt en is het streven er op gericht het achterbeengebruik te stimuleren en het horizontale evenwicht nog meer te bevestigen. In de gemiddelde twee jaar staan de aanleuning en de Schwung op de voorgrond.
De derde fase van de scholing van een paard is de moeilijkste. In deze fase moet de draagkracht worden ontwikkeld. Het paard moet zijn evenwicht van een horizontaal evenwicht gaan verplaatsen naar een evenwicht op de achterhand. Bij deze fase van de scholing horen de begrippen recht richten en verzamelen.
Hier onder worden de zes hoofdbegrippen takt, Losgelassenheit, aanleuning, Schwung, recht richten en verzameling besproken.
Takt
Het eerste steeds terugkomende basisbegrip in de dressuurscholing is takt. Het paard heeft drie basisgangen, de stap, draf en galop. Elke basisgang heeft zijn eigen takt, met een opeenvolging van stappen (stap), passen (draf) of sprongen (galop). Takt wil dus zeggen: het eigen zuivere ritme van de beweging. De stap is eens schrijdende en schwungloze gang, de draf en galop zijn beide bewegingen met schwung en met een zweefmoment. De zuivere takt is zo'n belangrijke basis voor de scholing van een paard, dat deze nooit verloren mag gaan. Niet bij een jong paard, niet bij een verder doorgereden paard. Op geen enkel moment tijdens het rijden.
Losgelassenheit
Losgelassenheit is een synoniem voor losheid, souplesse en ontspanning. Het bevestigen van de zuivere takt en het streven naar ontspanning (Losgelassenheit) zijn de voornaamste trainingsdoelen van de gewenningsfase, de eerste anderhalf jaar van de scholing. Als je werkt aan de zuivere takt in het begin, stel je het paard in staat om in balans te gaan onder de ruiter. Dan kan het paard gaan swingen, voorwaarde voor de Losgelassenheit. Takt en Losgelassenheit beïnvloeden elkaar wederzijds. Een paard kan alleen in zuivere takt gaan, als de rug swingt en de spieren van de hals en rug zich zonder dwang aanspannen en ontspannen. Bij een ontspannen gaand paard, buigen en strekken de gewrichten van het paard zich gelijkmatig en ziet het paard er tevreden uit.
Aanleuning
Aanleuning is een veerkrachtige verbinding die ontstaat nadat het paard in nageeflijkheid voorwaarts en eventueel neerwaarts gereden wordt. De aanleuning, aangenomen door het paard op de ruiterhand, mag noch te zwaar, noch te licht zijn. Het gewicht van de aanleuning wordt bepaald door het evenwicht van het paard en daarbij de graad van africhting of verzameling. Een goede aanleuning heeft altijd een wisselwerking met de al besproken begrippen takt en volledige ontspanning (Losgelassenheit) en met de nog te bespreken begrippen Schwung, recht richten en verzameling. Dit alles bij elkaar heeft als resultaat dat het paard fijn te rijden is.
Aanleuning komt echter niet alleen tot stand door een veerkrachtige verbinding tussen ruiterhand en de mond van het paard. Er zijn meerdere contactpunten van belang om tot een goede aanleuning te komen, namelijk een voortdurend contact met jouw been en het paard en je zit (met je zit heb je contact met het paard en geef je hulpen, die door het paard beantwoord kunnen worden). Het derde contactpunt is vervolgens het teugelcontact, waaruit de aanleuning van de mond en de ruiterhand ontstaat. Deze drie punten samen bepalen dan de kwaliteitsvolle aanleuning die tot een volkomen harmonie en begrip van paard en ruiter leiden.
Schwung
Schwung is het doorgaan van de energieke impuls van de achterhand naar de totale voorwaartse beweging van het paard. Een paard beweegt schwungvol wanneer hij zijn benen energiek optilt en in het zweefmoment met zijn ledematen goed naar voren doorswingt.
De ruiter begint met impuls te rijden: de door de ruiter opgewekte en volkomen beheerste voorwaartse drang. Het echte mooie losse en swingende bewegen door het lijf ontwikkelt zich uit deze impuls. Schwung wordt bereikt door het activeren van het achterbeen. Een ruiter activeert de achterbenen door het rijden van veel korte tempowisselingen en overgangen. Veel ruiters denken dat Schwung, de swingende beweging van het paard met een losgelaten rug, iets aangeborens is van het paard. Bij een goede basisopleiding van een paard kun je wel degelijk de Schwung ontwikkelen. Het echte swingen, het imponeren met losse, soepele bewegingen, staat niet op zichzelf. Het hangt nauw samen met een fijne takt en aanleuning. En met de losheid en ontspanning van een paard.
Recht richten
Wanneer de takt, ontspanning, aanleuning en Schwung bij het jonge paard redelijk bevestigd zijn, wordt het tijd voor een volgende stap: het ontwikkelen van meer evenwicht op de achterhand. Als eerste aandachtspunt hiervoor geld het recht richten. Het recht richten is een essentiële voorwaarde voor verzameling en het echte dragen van het paard. Een paard is van nature niet recht. De heupen van het paard zijn breder dan de schouders, wat ervoor zorgt dat het paard geneigd is om met zijn buitenschouder en buitenheup aan de wand te kleven: het paard gaat scheef. Daarnaast heeft elk paard van nature een gemakkelijke kant. Een ruiter moet deze scheefheid proberen weg te trainen door het juiste werk. Een scheef paard kan nooit in balans gaan: de kracht komt niet optimaal van achter naar voren door.
De bewegingsimpuls van het paard moet vanuit de achterhand komen. Elke manier van hulpen geven die van voor naar achteren werkt, is beslist fout. Een recht gericht paard is recht op een rechte lijn, en zoveel gebogen op de gebogen lijn als die lijn van hem vraagt.
Wie goed nadenkt over het natuurlijke scheef gaan bij een paard begrijpt dat een ruiter vanuit de achterhand moet denken en steeds bezig moet zijn om de voorhand weer voor de achterhand te plaatsen. De belangrijkste oefening voor het verbeteren van de draagkracht en het recht richten is altijd het rijden van schouderbinnenwaarts. In een correcte schouderbinnenwaarts treedt het binnenachterbeen in het spoor van het buitenvoorbeen. Door het naar binnen brengen van de voorhand maak je het paard niet naar de andere kant scheef, maar juist recht omdat de achterhand nu geactiveerd wordt en zich niet meer kan onttrekken aan een dragende werking.
Verzameling
Zie verzameling voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Met behulp van de Schwung en het recht richten is het mogelijk een paard te motiveren om meer gewicht op zijn achterhand te gaan dragen. Dat dragen van meer gewicht op de achterhand heet verzameling. Beide achterbenen worden gelijkmatig in de richting van het zwaartepunt van het paard opgetild en weer neergezet. Door de toenemende kracht van het paard kan het paard zich meer gaan buiden in zijn gewrichten van de achterhand (Hankenbiegung). De croupe van de achterhand daalt daardoor iets, de oprichting in de voorhand neemt tegelijkertijd toe. De drafpassen of galopsprongen van het paard worden door het toegenomen buigen en strekken van de gewrichten van de achterhand meer verheven.
Het einddoel: Durchlässigkeit

In de rijkunstige theorie staat de term Durchlässigkeit beschreven als iets om voortdurend naar te streven en als einddoel van de dressuurscholing. Durchlässigkeit is een moeilijk te vertalen Duitse rijkunstige term, die zo ongeveer volledige souplesse en het steeds volkomen doorkomen van alle hulpen betekend. Het verkrijgen van Durchlässigkeit is dus het doel van alle trainingsarbeid. Het mag dan misschien een moeilijk woord zijn, de bedoeling is simpel. Het gaat er om dat het paard nergens strak of stijf is. Dat het paard zich nergens vasthoudt in zijn spieren en gehoorzaam en soepel steeds luistert naar de hulpen van de ruiter. Hij 'laat' de hulpen als het ware 'door': Durchlässig.

**Geplaatst**: 12-07-13 18:48

Geplaatst: 12-07-13 18:48

Citaat:
Wat heb je nodig om te longeren met dubbele lijnen? longeersingel en 2 longeerlijnen?

Ja, en een hoofdstel. Ik zou eerst de buitenlijn over de rug laten gaan, zodat zowel jij als het paard kan wennen.
Na een tijdje rustig oefenen met de buitenlijn achter de billen langs. Dit rustig oefenen, omdat je paard nog wel eens kan omdraaien.
Ik weet niet goed of er filmpjes van zijn, maar ik ben er mee begonnen nadat ik Emiel Voest dit heb zien doen tijdens Horse Event.
Ik heb wel tips gekregen van mensen die hier mee bekend waren, maar nooit echt les gehad. Dus het kan ook wel zonder les, als je maar altijd bedenkt dat als het paard iets niet doet of 'fout' doet, dat jij in eerste instantie een fout hebt gemaakt. Als je dat in je achterhoofd houdt kan er niet veel mis gaan.

De lijnen klik je aan het bit en gaan door de laagste (?) ringen heen (de ringen die op het midden van het paard zijn buik zitten). Door de buitenlijn kun je het paard begrenzen aan de buitenkant (en de achterhand er onder vragen) en met de binnenlijn stelling vragen.

De eerste keren had ik wel spierpijn doordat ik met 2 lijnen stond die hoog genoeg moesten blijven en een longeerzweep. Het kan ook zonder longeerzweep mits je paard voorwaarts is.

**Geplaatst**: 12-07-13 19:06

Re: Jong paard in de juiste stelling, help?

Geplaatst: 12-07-13 19:06

Kun je wel haar schouders plaatsen?

**Geplaatst**: 13-07-13 12:33

Geplaatst: 13-07-13 12:33

Ik mis eigenlijk het rijden op de volte en deze openen op je binnenbeen en zo lengtebuiging krijgen. Oppassen dat je paard dan wel nageeflijk blijft op twee teugels. Ik denk dat als je alleen de focus op het hoofd en de halshouding, je dan een belangrijk stuk mist.

Dat in Nederland meteen aan rechtrichten wordt gedaan Simpelman, komt volgens mij door onze A-kaderruiters. Zij zeggen in elke clinic dat dat het belangrijkste is wat er is en dat je daar meteen mee moet beginnen (beetje zwart/wit gesteld, maar daar komt het op neer).

**Geplaatst**: 13-07-13 14:33

Geplaatst: 13-07-13 14:33

vur schreef:
Dat in Nederland meteen aan rechtrichten wordt gedaan Simpelman, komt volgens mij door onze A-kaderruiters. Zij zeggen in elke clinic dat dat het belangrijkste is wat er is en dat je daar meteen mee moet beginnen (beetje zwart/wit gesteld, maar daar komt het op neer).

Er wordt dan ook gemiddeld nergens slechter gereden dan in NL.
Ik bedoel met strijd, spanning, gebrek aan vertrouwen, enz.
Iedereen begint namelijk in het midden.

Het eerste stadium is de gewenningsfase, de fase dat een jong, groen paard moet leren wennen aan het ruitergewicht op zijn rug en daarin zijn evenwicht moet zien te vinden. In die eerste fase staan de takt en Losgelassenheit centraal. Losgelassenheit is een Duits begrip dat neerkomt op ontspannen (losgelatenheid).

Dit stuk wordt consequent overgeslagen met alle gevolgen van dien.

**Geplaatst**: 13-07-13 14:37

Geplaatst: 13-07-13 14:37

vur schreef:
Ik mis eigenlijk het rijden op de volte en deze openen op je binnenbeen en zo lengtebuiging krijgen. Oppassen dat je paard dan wel nageeflijk blijft op twee teugels. Ik denk dat als je alleen de focus op het hoofd en de halshouding, je dan een belangrijk stuk mist.

Dat in Nederland meteen aan rechtrichten wordt gedaan Simpelman, komt volgens mij door onze A-kaderruiters. Zij zeggen in elke clinic dat dat het belangrijkste is wat er is en dat je daar meteen mee moet beginnen (beetje zwart/wit gesteld, maar daar komt het op neer).

Echt? Ik dacht eigenlijk dat er juist zo gehamerd werd op het snel aan de hulpen zijn, ten alle tijde voorwaarts kunnen en een paard dat geen ondersteuning nodig heeft om tempo aan te houden. Nou heb ik de laatste 2 jaar niet zoveel meer gezien dus misschien is dat de laatste tijd nog wat omgeslagen dan?

**Geplaatst**: 13-07-13 15:11

Geplaatst: 13-07-13 15:11

Ja, oké, de tempocontrole wordt ook altijd genoemd. Je hebt gelijk. En dan inderdaad tempocontrole in de zin van zo hard en zo langzaam als jij wil. En o ja, als ik dan toch bezig ben, de halsbuiging. Maar die komt na tempocontrole en rechtrichten volgens mij.

**Geplaatst**: 13-07-13 16:19

Geplaatst: 13-07-13 16:19

Simpelman schreef:
Het eerste stadium is de gewenningsfase, de fase dat een jong, groen paard moet leren wennen aan het ruitergewicht op zijn rug en daarin zijn evenwicht moet zien te vinden. In die eerste fase staan de takt en Losgelassenheit centraal. Losgelassenheit is een Duits begrip dat neerkomt op ontspannen (losgelatenheid).

Fijn om te lezen dit! Waar ik mijn hoofd over blijf breken: overal hoor je dat het 'slecht' is voor de houding, het gestel van een jong paard om in die 'ontspannen' houding te lopen zónder aanleuning, want het paard moet zijn rug bollen om het ruitergewicht optimaal te kunnen dragen. Hoe is dat te verenigen met die 1,5 jaar waarin het paard in een 'niet optimale' houding loopt? Of stel ik nu een heel domme vraag? :Y)

**Geplaatst**: 13-07-13 16:36

Geplaatst: 13-07-13 16:36

Nou, volgens mij is het zo dat je de fases niet helemaal los van elkaar kunt zien (behalve dan misschien de laatste met verzameling), maar lopen ze in elkaar over. Het geeft alleen aan waar de nadruk op gelegd wordt in de verschillende fases. Tenminste, zo kijk ik er tegen aan.

**Geplaatst**: 13-07-13 16:37

Geplaatst: 13-07-13 16:37

@Sonja89
Het merendeel van de mensen denkt alleen maar dat als ze hun paard in de krul zetten (zo loepen bijna alle paarden) dat het dan optimaal loopt.
In werkelijkheid wordt er een geestelijke en lichamelijke spanning opgewekt waardoor het paard zich niet meer goed kan bewegen.
In de Klassieke Dressuur ontwikkelen we op een harmonische manier de natuurlijke eigenschappen van een paard.
Het paard moet eerst ongedwongen leren om een evenwicht te vinden mét een ruiter op zijn rug en in vertrouwen voorwaarts te gaan.
Hierin zal het dan van zelf beginnen de benodigde basis bespiering te ontwikkelen om van uit verder te werken.

Heel veel paarden worden vernietigd in hun eerste jaren doordat ze overvraagd worden, geestelijk en lichamelijk.
Er moet gewonnen worden.....

Manolo Mendez, een van de grote meesters van het moment, Spaanse Rijschool in Jerez.
http://www.youtube.com/watch?v=bjAAsHY7-rY

**Geplaatst**: 13-07-13 19:20

Re: Jong paard in de juiste stelling, help?

Geplaatst: 13-07-13 19:20

Simpelman, bedankt voor de toelichting en het mooie filmpje. Van dit paard wordt inderdaad heel weinig gevraagd in vergelijking met wat 'standaard' is/lijkt te zijn. Hoe oud is deze merrie?

**Geplaatst**: 13-07-13 19:49

Re: Jong paard in de juiste stelling, help?

Geplaatst: 13-07-13 19:49

Hoi,

Ik heb een paard gehad die hier ook veel moeite mee had. Hoe losser ze in haar lijf werd, hoe makkelijker de buiging werd. Zij werd vooral los door veel in de galop los te werken en haar goed over de rug te rijden (laag met veel overgangen in de galop). Hierdoor werd ze losser in de rug (vooral achter het zadel) waardoor het rijden soepeler ging.
Ik zou verder alleen tweede hoefslag rijden en veel voltes en slangevoltes draaien

**Geplaatst**: 13-07-13 20:00

Geplaatst: 13-07-13 20:00

Sonja89 schreef:
Simpelman, bedankt voor de toelichting en het mooie filmpje. Van dit paard wordt inderdaad heel weinig gevraagd in vergelijking met wat 'standaard' is/lijkt te zijn. Hoe oud is deze merrie?

Voor zover ik mij herinner gezien te hebben 5 jaar.

https://www.facebook.com/ManoloMendezDressage

**Geplaatst**: 13-07-13 21:48

Geplaatst: 13-07-13 21:48

Sonja89 schreef:
Simpelman schreef:
Het eerste stadium is de gewenningsfase, de fase dat een jong, groen paard moet leren wennen aan het ruitergewicht op zijn rug en daarin zijn evenwicht moet zien te vinden. In die eerste fase staan de takt en Losgelassenheit centraal. Losgelassenheit is een Duits begrip dat neerkomt op ontspannen (losgelatenheid).

Fijn om te lezen dit! Waar ik mijn hoofd over blijf breken: overal hoor je dat het 'slecht' is voor de houding, het gestel van een jong paard om in die 'ontspannen' houding te lopen zónder aanleuning, want het paard moet zijn rug bollen om het ruitergewicht optimaal te kunnen dragen. Hoe is dat te verenigen met die 1,5 jaar waarin het paard in een 'niet optimale' houding loopt? Of stel ik nu een heel domme vraag?

Omdat 'losgelatenheid' helemaal niets te maken heeft met geen aanleuning of met het loslaten van je paard. En 1,5 jaar? :wow:

Ik ben gewend dat ze vanuit het zadelmakmaken binnen een week of 2, 3 gewoon keurig je hand opzoeken en zich los durven laten...het is echt niet de bedoeling dat je paard maandenlang met zijn nek als een giraf zich een kilometer lang loopt te maken hoor. De gewenningsfase is ook wennen aan constante verbinding, wennen aan de hulpen, wennen aan de nieuwe manier van bewegen met ruitergewicht. Maar zeker niet eerst je paard een tijdlang laten aanklooien en dan ineens zeggen 'nu moet je je rug gaan gebruiken' of 'nu moet je nageven'. Imo hoort een jong paard direct te leren hoe zijn lijf op de juiste manier te gebruiken. En dat mag nog heel onwenning zijn en onstabiel en natuurlijk vraag je ze pas na heeel lange tijd om eens te sluiten bijv. Maar de huidige norm op bokt lijkt te worden dat je vooral niets moet vragen en er niet aan moet zitten, maar daarmee maak je het echt alleen lastiger en bevestig je het verkeerde gedrag. Het is, naar mijn mening, zelf een beetje gemeen om een jong paard gewoon maar te laten 'zwemmen' en het helemaal zelf uit te laten zoeken. Je moet, vind ik, als ruiter zorgen dat je je jonge paard begeleid in zijn ontwikkeling en dat gaat heel prima zonder hem in de krul te trekken, bij elkaar te knopen of andere rare dingen uit te halen. (en vat mn het laatste gedeelte vooral niet persoonlijk op want zo is het zeker niet bedoeld! Maar je vraag gaf wel een mooie voorzet

)

**Geplaatst**: 14-07-13 07:34

Geplaatst: 14-07-13 07:34

@0000,
Ik ben het eens met je uitgangspunt, alles vloeit in elkaar over.

Maar, zonder tact en losgelatenheid kan er geen aanleuning zijn.
Dat wat je doorgaans om je heen ziet is geen aanleuning!
De paarden worden zoals men dat nu noemt "opgepakt".

Aanleuning komt van uit het paard.
Als het paard zijn eerste evenwicht onder ruiter heeft terug gevonden en de ruiter vertrouwt zal het zich los gaan laten, ontspannen dus, dat wil o.m. zeggen de hals laten vallen naar omstreeks de horizontale lijn. Een goed rustig en geduldig begeleid doorsnee paard komt hier al snel aan.
Hier moet de ruiter eerst aan werken, dan pas komt de volgende fase.
Paarden lopen sterren te kijken als bang zijn, bij dergelijke paarden moet je meer tijd nemen en misschien zelfs wel nadenken.... om de angst weg te nemen.

Van uit de losgelatenheid wordt het paard met een vallende hals voorwaarts gereden naar een begrenzende hand, van hier uit ontstaat de aanleuning.
Als de hand méér is dan een begrenzende (dus een hand die "op pakt") leidt dit heel snel tot ongewenste reactie bij het paard, het gaat zich doorgaans vast zetten onder het zadel en in de hals.
Het kan nu de achterhand niet meer op de juiste manier ontwikkelen en de rug niet meer in de beweging aanspannen.

DIT NU ZIE IK OVERAL GEBEUREN.

Iedereen wil véél te snel een mooi opgericht paard "aan de teugel" laten zien en gaat daarmee de doodlopende weg in van een zich in het midden vast zettend paard.
Het basis gedeelte van losgelatenheid, voorwaarts gaan op de benen en het kruis, het ontwikkelen van een minimale bespiering om in tact te kunnen gaan wordt overgeslagen.
Het is kennelijk niet te verkopen....

Ik woon niet in NL.
Wanneer ik NL bezoek dan zie ik vrijwel iedereen bezig met in elkaar getrokken paarden en tot in het hoogste niveau zonder oprichting!

Het kan zo mooi zijn, licht, los, harmonisch, hiervoor is een juiste basis ontwikkeling nodig en die wordt dus overgeslagen.

**Geplaatst**: 14-07-13 07:39

Geplaatst: 14-07-13 07:39

0000, ik voel me zeker niet aangevallen, volg de posts met interesse!

Vraagje: hoe gaat het 'begeleiden' van een jong paard bij jou dan in zijn werk? Hoe leer jij een jong paard aan zijn rug goed te gebruiken, zonder té veel druk te zetten op het paard?

**Geplaatst**: 14-07-13 11:30

Geplaatst: 14-07-13 11:30

Sonja89 schreef:
0000, ik voel me zeker niet aangevallen, volg de posts met interesse! Vraagje: hoe gaat het 'begeleiden' van een jong paard bij jou dan in zijn werk? Hoe leer jij een jong paard aan zijn rug goed te gebruiken, zonder té veel druk te zetten op het paard?

Ik laat ze eerst wennen aan been- en teugelhulpen. Iets contact in de mond kennen ze al omdat ik eigenlijk altijd al wel een keertje heel licht bijgezet longeer. Dan overval je ze niet zo als je erop gaat zitten en de teugels in contact neemt. Ik probeer een zo vriendelijk en verend mogelijk contact te houden, dus mijn hand niet helemaal stil te zetten zodat het paard er tegenaan loopt maar wel verbinding te houden. Met dat lichte contact leer ik ze eerst wennen aan de beenhulpen en ga ik leren wat voorwaarts betekent. Omdat ze de stemhulpen al kennen gaat dat meestal vrij snel, soms gebruik ik iemand op de grond die met de longeerzweep wat kan helpen wederom omdat dat nou eenmaal bekend is van het longeren en bekend = veilig. Ik laat ze dus niet eerst aan een helemaal losse teugel lopen omdat paarden dan meestal denken dat ze terug moeten komen als je de teugels daarna aanneemt. Ik doe op dit moment echter nog niets aan de houding. Zodra het paard fijn voorwaarts blijft bewegen komen ze meestal vanzelf op een punt waar ze zich wat ronder maken in de bovenlijn omdat ze zoekend zijn naar de prettigste manier om zich te bewegen. Zodra het paard de hals laat vallen beloon ik (gewoon met mijn stem) en als ze van daaruit zich weer omhoog willen drukken, sluit ik mijn hand een klein beetje en druk ik even door met mijn been. Weer ontspannen = weer belonen. Paard merkt heel snel dat het eigenlijk lekkerder lopen is als ze de hals wat laten vallen en, wiebeltjes en slingertjes daargelaten, blijven ze meestal heel gemakkelijk beneden.

Het moeilijkste vind ik eigenlijk om je verbinding prettig en constant te houden op het moment dat ze toch een keer wiebelen of bijvoorbeeld ineens terugvallen in tempo of vooruit schieten. Het meegaan in die onverwachte bewegingen is echt lastig soms. Ik vang dat zelf op door gewoon mijn hand iets open te houden zodat het paard de teugel gemakkelijk mee kan nemen naar voren. Een handiger en flexibeler ruiter heeft dat niet nodig denk ik en kan dus nog constanter zijn en nog eenvoudiger een stille aanleuning bieden maar goed, kan niet meer doen dan mijn best haha. Het blijft altijd een soort puzzeltje (en daarom is het ook zo vreselijk leuk om te doen!)

**Geplaatst**: 14-07-13 11:34

Geplaatst: 14-07-13 11:34

vur schreef:
Dat in Nederland meteen aan rechtrichten wordt gedaan Simpelman, komt volgens mij door onze A-kaderruiters. Zij zeggen in elke clinic dat dat het belangrijkste is wat er is en dat je daar meteen mee moet beginnen (beetje zwart/wit gesteld, maar daar komt het op neer).

Het komt juist vanuit de meer alternatieve stromingen (AdB,MdJ etc. ) Sindsdien wordt alles wat ook maar mis kan gaan herleid tot de scheefheid van paard en ruiter.