Even wat info over het paard: het is een KWPN tuiger van 8 jaar. Ze was al een tijd betuigd voor ze onder het zadel was beleerd, ze is nu zo'n 3/4 jaar onder het zadel. De eigenaar ment nu ook nog weleens met haar en zoals ik begreep is ze nu een jaar of 3/4 onder het zadel. Ze loopt altijd met haar hoofd in de lucht en in 3 delen, haar achterhand zwengelt er maar een beetje achter. In stap loopt ze nu wel iets meer ontspannen en ze gebruikt haar achterhand eindelijk, maar zodra ik aandraaf of gallopeer gaat meteen haar hoofd de lucht in. Dat hoort misschien ook wel een beetje bij het tuiger-zijn :p. Voor halt houden of terug nemen moet ik altijd best wel wat druk op de teugels zetten, maar het is buiten niet per se erger. De eigenaar heeft met mennen nooit problemen en ik heb gehoord van anderen dat ze voor de kar veel meer ontspannen is dan onder het zadel, maar volgens de eigenaar moet het buitenrijden allemaal wel kunnen. Ze is ook super verkeersmak, alleen sloeg ze laatst op hol door een quad die van achteren voorbij kwam gescheurd, daar stond ik dan ook niet zo van te kijken. Ik heb geprobeerd haar richting een boom te sturen, maar ik kreeg haar echt niet om. Dat was een minder leuke ervaring...
Voortaan ga ik eerst in de wei rijden voordat ik naar buiten ga, daar gaat het op zich allemaal wel. Buiten maak ik best veel overgangen, ook halthouden. Ik wissel de stukken af die ik gallopeer en draaf en rijd steeds andere routes, ik maak ook weleens buitenritten waarbij ik alleen stap. Voltes maken als ik haar niet terug krijg durf ik niet, smalle berm naast een verharde polderweg en een sloot aan de andere kant.
Gisteren wilde ik een klein galopje doen op een lang recht stuk, maar na ongeveer 200 meter staat een boom midden in de berm, die meestal werkt als een soort mentale rem
. Gisteren besloot ze er echter rakelings langsheen te gaan en ze ging steeds sneller. Bij de hoek kon ik haar gelukkig terugnemen, maar ik moest énorm hard trekken! Ik ben soms wat te vriendelijk met mijn handen, maar dat was natuurlijk ook niet hoe het hoort.. Ik rijd haar nu op een dubbelgebroken bustrens (ik heb er hiervoor 4 andere geprobeerd, maar dit is het enige bit dat ze een beetje aanneemt), ik wil er eigenlijk geen scherper bit in hangen. Ik overweeg nu een hulpteugel te proberen zodat ze haar hoofd niet zo hoog kan doen, maar ik weet eerlijk gezegd niet of dat gaat helpen. Ik ben bang dat we zo een ongeluk krijgen als ik haar niet onder controle krijg.. Buitenrijden is ook eigenlijk het enige wat ik met dit hobbelpaardje kan, dus dat wil ik niet opgeven. Eergisteren heb ik een heerlijk ontspannen buitenrit gemaakt en kon ik ook een rustig galopje doen en haar gewoon terugnemen. Het kan dus wél! Ik ben nu serieus aan het overwegen om maar gewoon te stoppen met dit paard, maar er moet toch iets zijn wat ik nog kan proberen? Misschien is het iets wat ik zelf moet aanpassen aan mijn rijkunsten, dat mag ook gezegd worden
. Alvast bedankt voor het meedenken en het lezen van mijn lange verhaal.

. De eerste paar keren had ik in de wei gereden met de eigenaar erbij en die had me overtuigd dat het opstappen en wegrijden was, een perfect paard voor buitenritten en daar ga ik dan ook van uit. 
. Dus ik rijd nu alleen..