Bokt.nl

jasmijn78 schreef:

Daarnaast lijk je een ideaalplaatje in je hoofd te hebben waarbij het allemaal licht, vanzelf en weerstandsloos moet gaan. Dat is het eindresultaat qua dressuur. Voordat je daar bent moet je nu eenmaal wel eens wat hobbels overwinnen. Je begint met grote hulpen en eindigt met kleine. Andersom gaat niet.

Joolien schreef:

Dus Jasmijn volgens jou mag er wel eens teruggewerkt en hard ingekomen worden?

Joolien schreef:

Dat is raar, want ik heb nu een aantal groene paarden gereden die als ik ze netjes voorwaarts, recht en aan het been had zelf de hand opzochten

Koper schreef:

Ja dat gaat wel. Het is zelfs, wat mij betreft, de enige manier al zou ik het dan bij lichte hulpen willen houden en niet naar de grovere toe werken. Je gaat toch niet een gevoelig, werkwillig dier als een paard eerst afstompen om daarna je hulpen te verfijnen?

jasmijn78 schreef:

Joolien schreef:

Dus Jasmijn volgens jou mag er wel eens teruggewerkt en hard ingekomen worden?

Ja hoor. Bij geen voorwaartse reactie op het been kun je best een keer flink inkomen met je been. De volgende keer geef je weer een kleine hulp. Geen reactie? weer een grote hulp. Daarin moet je heel consequent zijn. Moet zelfs, anders stomp je je paard af en dan werk je er juist naar toe dat je het dier steeds met grote grove hulpen moet rijden.

Joolien schreef:

Dat is raar, want ik heb nu een aantal groene paarden gereden die als ik ze netjes voorwaarts, recht en aan het been had zelf de hand opzochten

Daar zeg je het goed. ALS. Je moet je paard eerst aan het been hebben, dan kun je aanleuning vragen mbv weerstandbiedende hand. Je geeft druk tot het paard nageeft en dan ontspan je. Als je loslaat terwijl het paard nog niet nageeft, dan leer je het juist aan dat als het in je hand gaat hangen hij niet in de aanleuning hoeft. Dan beloon je de verkeerde reactie. Geen enkel paard gaat uit zichzelf zomaar in de juiste aanleuning lopen. Daan is echt voorwaartse drang en een weerstandbiedende hand voor nodig. Veel paarden gaan wel in een houdinkje lopen uit zichzelf. Dan lijkt het of ze 'aan de teugel gaan' maar ze zijn niet nageeflijk. Als de ruiter de hand naar voren steekt dan volgen ze de hand niet. Tig B-ruiters vallen hiermee in het onderdeel hasstrekken ook mee door de mand, en veel onervaren instructeurs herkennen ook niet het verschil tussen een houdingke en echte nageeflijkheid.

Koper schreef:

Ja dat gaat wel. Het is zelfs, wat mij betreft, de enige manier al zou ik het dan bij lichte hulpen willen houden en niet naar de grovere toe werken. Je gaat toch niet een gevoelig, werkwillig dier als een paard eerst afstompen om daarna je hulpen te verfijnen?

Nee, natuurlijk niet. Het gaat er om dat je snel de juiste reactie krijgt. Dus zo zacht mogelijk, maar zo hard als nodig. zie voorbeeld hierboven als het gaat om reactie op het been.

jasmijn78 schreef:

Nee, natuurlijk niet. Het gaat er om dat je snel de juiste reactie krijgt. Dus zo zacht mogelijk, maar zo hard als nodig. zie voorbeeld hierboven als het gaat om reactie op het been.

Koper schreef:

Er is een REDEN als je paard niet voorwaarts is. Kan zijn dat hij je hulp niet snapt.

Koper schreef:

Je kan natuurlijk over je paard heen denderen. Maar je kunt je ook afvragen wat hij wil aangeven door niet voorwaarts te zijn.

jasmijn78 schreef:

Verder KUNNEN de meeste paarden ook niet goed voorwarts gaan omdat ze van voren worden vastgehouden omdat de ruiter niet heeft geleerd onafhankelijk te zitten en hulpen goed te timen en te doseren. Dus in 99% van de gevallen is de ruiter het probleem. Ieder normaal paard kan gewoon een voorwaartse reactie op het been geven. Dat is echt binnen een poep en een scheet aangeleerd als je het goed doet.

Koper schreef:

Ik snap nog steeds niet waarom jij dan ervoor kiest om een grotere beenhulp en/of een tikje te geven.

jasmijn78 schreef:

Maar ook hierbij geldt; geen reactie op een kleine hulp, dan direct groot herhalen zodat je wel een echte goede reactie krijgt. Dit moet je echt binnen 3 seconden doen, anders legt het paard het verband niet. Als je tig keer een zacht hulpje blijft herhalen en tevreden bent met een weifelend pasje voorwaarts, dan leer het paard nooit goed reageren op je been EN als je pech hebt krijg je daar hele gevaarlijke situaties van.

Koper schreef:

Daarnaast is been natuurlijk geen volledige hulp voor een overgang.

Koper schreef:

Als een paard de hulp niet begrijpt kun je volgens bij beter een andere, duidelijkere, logischere hulp geven dan een grotere.

MirandaFuego schreef:

Je mag een paard nageeflijk maken (als ie dus éérst voorwaarts wil en kan) door (voorzichtig) steeds meer druk te vragen totdat hij nageeft.

Koper schreef:

Je kunt jezelf nou wel quoten maar ik vind nog steeds geen reden om een grotere hulp te geven. Als een paard de hulp niet begrijpt kun je volgens bij beter een andere, duidelijkere, logischere hulp geven dan een grotere.

jasmijn78 schreef:

Precies. De meeste jonge paarden pakken dat vaak heel makkelijk en snel op. Maar sommige paarden gaan juist heel erg tegen de hand in omdat ze die druk (ook al is het lichte druk) vervelend vinden. Als je dan direct loslaat als dat gebeurd, dan leert het paard juis dat hij van de druk afkomt als hij tegen de hand ingaat. Dat is echt zo aangeleerd en als je niet oppast dan krijg je paarden die, als je ook maar even aan de teugel komt, er vandoor gaan, omhoog komen etc. Daarom is het met jonge paarden juist heel belangrijk dat je snel een juiste reactie krijgt op een weerstandbiedende hand, zodat je snel de juiste reactie kunt belonen. Als je 3 rondjes de druk op moet voeren voordat je uberhaupt een reactie krijgt (of dit nu nageven is of tegen de hand komen is) dan leert het paard nikt. Dan werk je juist protest in de hand. Dan ben je je paard aan het treiteren.

MirandaFuego schreef:

jasmijn78 schreef:

Precies. De meeste jonge paarden pakken dat vaak heel makkelijk en snel op. Maar sommige paarden gaan juist heel erg tegen de hand in omdat ze die druk (ook al is het lichte druk) vervelend vinden. Als je dan direct loslaat als dat gebeurd, dan leert het paard juis dat hij van de druk afkomt als hij tegen de hand ingaat. Dat is echt zo aangeleerd en als je niet oppast dan krijg je paarden die, als je ook maar even aan de teugel komt, er vandoor gaan, omhoog komen etc. Daarom is het met jonge paarden juist heel belangrijk dat je snel een juiste reactie krijgt op een weerstandbiedende hand, zodat je snel de juiste reactie kunt belonen. Als je 3 rondjes de druk op moet voeren voordat je uberhaupt een reactie krijgt (of dit nu nageven is of tegen de hand komen is) dan leert het paard nikt. Dan werk je juist protest in de hand. Dan ben je je paard aan het treiteren.

Jahoor dat is zo.
Duidelijkheid is belangrijk, maar wat je dan meestal ziet als ze niet nageven is dat ze gaan zagen, das dan weer niet goed.
Want dan krijg je nooit een stille mooie verbinding.
Het is ook een kwestie van ervaring, als je weer hoe het moet doe je dat zó, maar als je niet duidelijk bent of bang te hard te doen krijg je juist dat gedoe.

ijssnuiver schreef:

Hmm het klinkt mij vreemd in de oren om eerst hard te moeten zijn en dit later te kunnen afbouwen..