Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Joos20 schreef:Dank allemaal voor de reacties. Ik heb de volgende dingen eruit gehaald: terug naar de basis, even stoppen met alles en opnieuw beginnen, eventueel buitenrijden en balkjes lopen. Helaas zijn de buitenrijmogelijkheden bij ons heel beperkt, en ik weet nog niet of we al veilig de weg op kunnen (verkeersmakheid en controle etc.). Zou natuurlijk dit graag natuurlijk willen oplossen, als ik het met mijn houding en zit zou kunnen narijden zou ik het doen, het probleem is alleen beetje dat 't paard nu zo goed als onbestuurbaar is. Hij neemt het bit niet aan en je kunt dus eigenlijk ook niets. Op dit moment kunnen we nog niet eens een volte rijden! (daarom is mijn instructrice er ook op gegaan, om nou te voelen wat er allemaal gebeurt, ze zei dat dit voor een ruiter bijna niet te doen is, zelfs zij was druk bezig om hem rond te krijgen). Aan de hand van jullie reacties denk ik dat ik inderdaad (1) de tandarts afwacht, (2) gewoon ga longeren met slof, want dat gaat wél goed, (3) een andere bit ga proberen, een wat zachter bitje misschien en (4) hem een tijdje rust geef en dan later opnieuw ga beginnen.
Zelf heb ik ook het idee dat hulpteugels weinig zullen helpen. Omdat hij eigenlijk van de ene op de andere dag ineens veel slechter is geworden in de aanleuning en balans denk ik dat hem iets dwars zit. Dus eventueel ook veearts erbij misschien.
Bedankt voor de reacties, hoor het graag als er nog aanvullende ideeën zijn. Hou jullie op de hoogte.
brighteyes85 schreef:Ik wil je graag wat mee geven. Je zegt het is een tuiger met een onderhals, het is nog een jonge tuiger die ook aangespannen wordt gereden begrijp ik uit je verhaal. Ik heb zelf een tuigpaard met een behoorlijk pittig karakter en een onderhals van heb ik jou daar. Wat je gaat helpen in dit geval is geduld. Mijn paard is nu een jaar onder het zadel en durft eindelijk een klein stukje te zakken. Hulpteugels gaan niet helpen met het oplossen van het probleem, maar goede instructie en geduld gaan je redden.
Voor het longeren gebruik ik de Lammert Haanstra methode. dit werkt voor tuigpaarden erg goed. Maar je moet je er echt even in verdiepen voordat je er aan kan beginnen. Longeren is meer dan even je paard een paar rondjes door de bak slingeren, dus wees consequent.
Je zegt dat je paard aanhankelijk is, vaak zijn tuigers showers en houden ervan om complimenten te krijgen en gaan daar ook naar werken. Het klinkt misschien gek en in het begin is het verschrikkelijk moeilijk, maar praat tegen je paard. Laat het paard ook even een keer lekker showen en haal de tuiger even naar boven, daar groeien ze van in hun zelfvertrouwen en in het vertrouwen naar jou.
Laat ook even naar je zadel kijken, dit is vaak voor tuigpaarden en jonge paarden een probleem, omdat ze groeien in hun bespiering is het belangrijk dat er ruimte is om de spieren te laten groeien.
Even samengevat; rust, geduld, consequent zijn en met je stem werken en belonen. Je paard moet het vertrouwen in jou dat hij zijn hoofd kan laten zakken.
Zeker bij tuigers is dit het geval is mijn ervaring.
Ik zou alleen beginnen met longeren zonder bijzet zodat hij zelf even kan stoeien met de balans. Als dat goed gaat dan kun je hem wat licht bijzetten maar dat zou ik zelf niet te snel doen. Citaat:- Ik ben de eerste om te zeggen dat fouten in paardrijden beginnen bij de ruiter. Wij willen immers iets van onze paarden, dus storingen in de communicatie kunnen alleen maar van onze kant komen. Het is onze verantwoordelijkheid om ons aan te passen aan het paard.