Geplaatst ik persoonlijk zit een beetje tegen een (misschien denkbeeldige?)drempel aan te hikken.
gaat om een driejarige, belgisch trekpaard, lekker koel in de kop, maar heeft wel fut erin zitten.
van veulen af aan in de hand, loopt relaxt langs een 70 km per uur weg aan het halstertje met los touwtje mee.
als het wat spannend is kijkt ze wel eens, en zou eens een sprong maken, en that's it. zelfs grote tractors etc, geen probleem.
ze is sinds augustus onder het zadel, wordt eens per week een halfuurtje les gereden, en eens per week gewandeld aan de hand of gelongeerd, of licht gereden (10-15 minuutjes) ,ook onder het zadel is ze superbraaf (oke, het is wel een merrie, maargoed
). maar vrij koel.we hebben al eens alleen een buitenritje gemaakt zonder drukke wegen, en onlangs een buitenritje mét drukke wegen, maar met vriendlief mee die haar bij spannende situaties bij het halster kon pakken (bijna niet nodig geweest, maar langs de drukke weg wel voor mijn gemoedsrust
)probleem is, de stal ligt langs een drukke weg, en kortste afstand is zowiezo 100 m (veel vrachtverkeer). ik kan haar aan de hand meenemen, maar dat is uiteindelijk niet de bedoeling.
en waarschijnlijk zie ik meer spoken dan nodig, en zal ze gewoon braaf vertrouwen op mij, maar ik wil niet riskeren dat het misgaat. dus hoe pak ik de volgende stap aan?
. 
.
Is het dan wel leuk om buiten te rijden? 
