Geplaatst Meet Gurbe:
Gurbe is een 3,5 jarige welsh ruin. Ik rijdt hem nu pas een paar maanden. Gurbe is erg leergierig en werkt graag voor je, hierdoor is het voordat ik hem ging rijden helaas even te snel voor hem gegaan. We hebben toen een flinke stap terug gedaan en zijn gewoon helemaal opnieuw begonnen.
De problemen die er waren toen ik hem net ging rijden (mei dit jaar) waren vooral dat hij manieren moest leren. Hij was erg happerig aan de hand, beet in zowel je touw, halster teugels als soms je mouw. We zijn veel grondwerk gaan doen, longeren, soms gewoon lekker wandelen of aan de hand grazen en vooral even een pauze nemen van het echte rijden. Hij is tenslotte pas 3,5 en omdat hij alles makkelijk aanpakte was dat even een valkuil.
Met rijden was hij heel onrustig in zijn hoofd / halshouding. Hij pakte het bit vast en liep dan te "klapperen", ook kantelde hij zijn hoofd soms. Hij vond het erg moeilijk rechte lijnen te lopen en zocht echt steun aan de bakrand, helaas plakte hij hier dan weer teveel aan vast. De overgangen waren erg abrupt en terugnemen betekende echt stilvallen. Hij moest dus ook absoluut beter aan het been worden.
Nu een paar maanden later is er al erg veel verbetering, echter een niveau hebben we nog niet echt. We oefenen rustig door en ik probeer hem nog steeds veel afwisseling te bieden. Hij hoeft niet elke dag gereden te worden, longeren grondwerk of gewoon lekker niks, het moet immers ook voor Gurbe wel leuk blijven.
Zijn hoofd / halshouding is al veel beter geworden, al blijft het altijd aan aandachtspunt. Wel probee rik niet te vergeten dat hij pas 3,5 is en echt niet perse continu in de houding hoeft te lopen. Gurbe bied het nu makkelijk aan en het gaat al steeds langere stukken goed, echter hij vindt het nog steeds wel lastig. Dit mag natuurlijk ook en uit zich in bijvoorbeeld achter de loodlijn kruipen of zijn mond openen. Dit laatste doet hij zowel met als zonder bit en bij hem echt een teken dat hij het even moeilijk vindt. Hier werken we dus aan. Daarnaast moet hij nog steeds beter aan de beenhulpen worden, been moet ook echt naar voren zijn en moet dus wel een reactie volgen. Hoewel het steeds beter gaat zijn dit op dit moment onze twee grootste leerpunten.
Ook ikzelf heb natuurlijk leerpunten. De afgelopen jaren heb ik eigenlijk geen les gehad, maar vooral recreatief gereden. Ik merk dat mijn handhouding verre van goed is. Op de foto lijkt het soms alsof ik vooral mijn linkerhand teveel terug houdt. Ik wil hier dus weer constanter en netter in worden. Maar ook ook mijn benen, tsja, zal er maar niet over beginnen. Hierbij wel de opmerking overigens dat ik door mijn fibromyalgie soms niet altijd even netjes kan zitten. Mijn benen trek ik wat makkelijk op, of ik kantel in mijn pols. Ik weet dat ik beter kan, maar door het gebrek aan les zijn deze foutjes erin geslopen en ben ik voor mezelf een houding gaan zoeken die klachten vrij is.
Gelukkig hebben we sinds afgelopen week weer les en wordt hier dus aan gewerkt. Echter alle tips zijn natuurlijk welkom!
Daar gaan we....
Even rustig instappen op het veld
Hier zie je duidelijk dat wat ik hierboven beschrijf, Gurbe vindt het even lastig en opent zijn mond. Ruimte heeft hij genoeg wat je ziet aan de boogjes in de teugel, echter op zijn moment krult hij zich wat op.
Aan het einde mag Gurbe even lekker galopperen over het veld, heerlijk vindt hij dat:
Maar even gas geven resulteerde dus in:
Trots op Gurbe!
zeker weer doen bij een volgende shoot! 
