Geplaatst ik zit met een probleempje waar ik een beetje gefrustreerd van raak, dus hopelijk heeft iemand van jullie een tip.
Ik zal het even zo duidelijk mogelijk proberen uit te leggen. (is niet mijn sterkste kant
)Sinds februari rijd ik een paard bij een soort van fokstal. Toen ik er kwam had hij een paar weken stilgestaan, omdat het meisje dat voor mij op het paard reed er steeds afstapte als hij vervelend was. (bokken, rennen, wegschieten)Toen was ze dus weggestuurd. Omdat dit het probleem natuurlijk alleen maar erger zou maken.
Nou, eerste keer ik erop. Aan de longeerlijn voor de veiligheid. De eerste paar keren probeerde hij mij heel erg uit. Hetzelfde als hij bij dat meisje deed.
Nu had de eigenaar hem natuurlijk vast aan de longeerlijn waardoor er ‘niets’ kon gebeuren.
Na een weekje was ik wel zo ver dat ik ‘zelfstandig’ kon rijden. Wel was hij altijd heel erg kijkerig en schrikachtig en sprong weg van elk geluidje dat hij hoorde. Als er andere paarden in de bak waren, werd dit alleen maar erger.
Ben er toen een paar keer flink hard afgevallen.
Nu ging het wel steeds beter. Net op dat moment gingen ze verhuizen. ‘Mijn’ paard stond in die tijd dus een paar maanden op de wei, waardoor ik er niets mee kon.
Toen ze eenmaal een huisje hadden gevonden kon ik het rijden weer gaan oppakken. Het begin was wel weer even spannend, want ik had nog nooit met hem buiten in de bak gereden. Dit ging tegen mijn verwachtingen in erg goed. Hij was superbraaf en is niet 1x weggesprongen of iets. Kijken deed hij natuurlijk nog steeds wel, maar dat is niet meer dan normaal.
Eerst stond hij dag en nacht buiten. Nu zijn de stallen dus klaar en gaat hij ’s nachts weer naar binnen. Hierna is het gekloot eigenlijk weer begonnen; geen tempocontrole, bit vastpakken, rennen etc.
Ik weet niet of het eraan zou kunnen liggen dat hij nu 's nachts weer binnen staat.
Nu ben ik er 2 weken geleden dus hard afgevallen. Ik was aan het galloperen, paard schrikt en gaat ervandoor. Bit vast en rennen. Ik had totaal geen rem meer, hij reageerte nergens meer op.
Dit was dus een aantal keer goed afgelopen tot de keer dat ik eraf viel.
Soms doet hij dit dus ook uit het niets, ik zou ook echt niet weten waar dit vandaan zou kunnen komen. Zijn tanden zijn deze week gecontroleerd en daar was niks aan te zien.
Ben nu een week weer aan het rijden maar ben hier best angstig en onzeker door geworden. Nu rijd ik dus weer aan de longeerlijn, dat als hij wegschiet hij niet verder kan dan de lijn.
Het is voor mij zo frustrerend dat hij de ene keer zo braaf is en helemaal niets verkeerd doet en alles doet wat ik vraag en de andere keer op een totaal onverwacht moment besluit te gaan rennen. Ik zie/voel dit ook niet aankomen en als hij uiteindelijk weg is, krijg ik hem niet meer stil.
Sorry voor het lange (en misschien warrige)verhaal, maar ik hoop dat iemand hier een antwoord/tips op heeft.
Ik heb trouwens 1x per week les
