Allereerst wat informatie, zodat jullie weten hoe of wat. Paard in kwestie waar het hier omgaat heet Gullit. Gullit is een 24 jarige tuiger. Ik rijd hem nu 7 jaar en hij is mijn leasepaard. Ik heb nog nooit een wedstrijd met hem gereden. Ik leaste hem altijd met iemand samen, zij was erg van het dressuren en reed wel wedstrijden met hem en reed hem dan ook altijd erg correct. Helaas heeft zij door omstandigheden moeten stoppen met het leasen. Nu deel ik Gullit met de manege. Ik heb hem 3 dagen en de rest van de week loopt hij in de lessen en in het weekend staat hij 24/7 op het land en hoeft hij niet te rijden. Deze situatie is natuurlijk niet ideaal, maar ik heb niet de financiele middelen Gullit de hele week te leasen en tot op heden heb ik helaas niemand gevonden die samen met mij voor dit geweldige paard wil zorgen.

Gullit
Om een lang verhaal kort te maken: Met rijden merk ik nu erg dat ik mijn mede-leaser mis. Ik ben zelf geen top ruiter en rijd het liefst lekker buiten met mijn paard (en gezien zijn leeftijd verwacht ik ook niet meer zoveel van hem) maar ik vind het ook leuk om wat bij te leren en paard gewoon correct de bak rond te sturen.
Mijn paard heeft de neiging om beenhulpen te negeren als je niet consequent genoeg bent, nu er meerdere ruiters op rijden is dit helaas weer erger geworden. Ik probeer zelf iig consequent te zijn, ik spoor hem aan, luistert hij niet spoor ik wat fermer aan, luistert hij dan niet krijgt hij een tikje achter mijn kuit, maar meneer is niet zo snel onder de indruk.
Dit ligt ook voor een groot deel aan mezelf, omdat ik soms ongemerkt, krampachtig mn been tegen 'm aanduw en dan vergeet los te laten, niet slim en ik probeer er op te letten, maar het gebeurt af en toe nog automatisch.
Als je hem echter echt lekker actief aan het lopen hebt kan hij ook heerlijk sjouwen, dan heb je echt zo'n swing en zweef gevoeletje en dat is gewoon heerlijk. Het kost echter best veel moeite om dit te bereiken. Ik rijd onwijs veel overgangen, stap - draf, tempowisselingen in draf. En als dat goed gaat begint mijn paard als vanzelf na te geven. Alleen 5 minuten later ben ik dat gevoel dan vaak weer kwijt, omdat ik er niet genoeg met mijn been voor heb 'gewaakt' dat mijn paardje zijn impuls verliest.
Soms word ik ook moedeloos van alle tegenstrijdige commentaren en dan weet ik gewoon even niet meer hoe ik mijn paard nou goed moet rijden, paard kan het wel, want dat heeft hij eerder laten zien, maar het lukt mij gewoon (vaak) niet om het er uit te krijgen. Vandaar dat ik benieuwd ben naar opbouwende kritiek en puntjes waar ik aan kan werken.
Ik heb trouwens 1x in de week les, gewoon met een groepje en af en toe een privéles. Verder rijd ik vaak buiten met mijn paard en het grappige is dat hij dan aan een los teugeltje heerlijk ontspannen en voorwaarts kan lopen, gewoon omdat hij dat zo lekker vindt.
Ik zie op de foto's dat mijn teugels vaak wat aan de lange kant zijn, maar ik ben vooral bezig mijn paard actiever te maken en als ik dan mijn teugels teveel aanneem heb ik het idee dat dat averechts werkt, omdat ik hem dan weer tegenhoud.
Eerlijk gezegd vind ik het soms ook moeilijk om de boel bij elkaar te houden, dan valt hij helemaal terug in tempo en schuift zijn nek lekker naar voren en zn billen naar achter.
Oké dat was een heel lang verhaal, maar dan is onze situatie ook wat duidelijker.
Hier de foto's, op het moment dat de foto's genomen zijn waaide het erg, wat mijn paard wat spannend vond, maar uiteindelijk deed hij wel heel goed zijn best!

1.

2.
http://i42.photobucket.com/albums/e312/ ... ijles3.jpg
3.

4. Hier mag ik wel wat beter naar achter zitten


5.

6.
http://i42.photobucket.com/albums/e312/ ... ijles6.jpg
7. Heel geconcentreerd

8. Zijn mooie koppie van dichtbij

9. Tussendoor even lang

10.

11.
http://i42.photobucket.com/albums/e312/ ... jles14.jpg
12.

13.
In galop vind ik het moeilijk hem echt goed te laten springen, hij gallopeert namelijk wel redelijk hard, maar loopt daarbij erg van het achterbeen af ipv echt te springen zeg maar:

14.

15.

16.

Ik ben ook super trots op hem, het is heerlijk dat ik nog zo kan rijden met hem ondanks zijn leeftijd, dat koester ik ook echt!