Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-06-12 08:42

Volgorde van probleemoplossing?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-06-12 08:42

Naar aanleiding van het problematisch losrijden door een combinatie onlangs op een wedstrijd (staken, steigeren tegen de hand, taktfouten in de klasse ZZ-licht) wat helaas geen uitzondering betreft in mijn ogen, vroeg ik mij af: in welke volgorde proberen jullie een probleem in het rijden op te lossen? En wat is de logica daar achter?

Voorbeeld: rechtsom loopt jouw paard zonder problemen. Aanleuning in orde, takt en regelmaat in orde, harmonie. Linksom buigt jouw paard onvoldoende in hals of lijf, paard heeft zelfs de neiging tot staken. Dit is in casu ofwel al een lang bestaand probleem (buiging is naar 1 kant al langere tijd moeizaam), ofwel een plotseling verschijnsel (normaal buigt ie wel goed naar die kant).

Wat is dan het eerste wat in jullie opkomt? Wat is stap 1? Rijtechnisch oplossen? Fout bij jezelf zoeken? Of het paard laten doorlichten/ nakijken?

Ruiter is kwestie heeft gedurende 30 minuten met enige dwang het paard tot buigen willen brengen, met als resultaat staken, steigeren, taktfouten. Welke visie hangen jullie gevoelsmatig aan? (welke gedachte komt het eerst bij je op?)

1. Paard is ongehoorzaam
2. Paard snapt de hulp niet of
3. Paard kan het gevraagde niet uitvoeren (fysieke blokkade)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Mijn vraag komt voort uit onbegrip over hoe er gereden wordt op, en gesproken wordt over, paarden die op de een of andere manier problematisch gedrag vertonen tijdens het losrijden. In de vraag ligt inderdaad mijn antwoord al besloten. Het gaat mij echter niet om "gelijk krijgen", ik wil graag weten wat de visie van andersdenkenden is.
Mijn visie: Ik begrijp dat het soms lastig is vast te stellen of een paard "ergens doorheen" moet, door "een moeilijk punt", of dat het paard fysiek niet in staat is iets uit te voeren, of het de hulpen niet begrijpt. In mijn ogen is de fysieke gesteldheid van een paard het uitgangspunt, en volgt de rest daarop. Bijvoorbeeld: als een paard rechtsom niet inbuigt, zelfs niet na flinke dwang (waar ik sowieso op tegen ben overigens), zou ik allereerst fysieke blokkades willen uitsluiten. Het argument: het paard WIL niet doen wat ik vraag, bestaat in mijn ogen niet.

Ik zie echter om me heen dat niet iedereen die visie aanhangt. Ik ben oprecht geinteresseerd in de gedachte die daar achter schuil gaat.

**Geplaatst**: 06-06-12 08:48

Geplaatst: 06-06-12 08:48

Ik zie ook geen heil in het erdoorheen dwingen. Er zijn veel mensen (instructeurs) die denken dat dit nodig is. Meestal doe ik een stapje terug, naar iets wat nog wel goed gaat en dan met kleine stapjes weer naar het punt waar het mis ging. Mijn ervaring is dat je er dan uiteindelijk ook komt.

Ondanks dat ik al heel lang rijd weet ik echt niet of het nou nodig is om zo te dwingen, ik ben geen topruiter, maar misschien wel omdat ik nooit over die grens heen dwing, maar dit in harmonie probeer op te lossen.
Overigens denk ik wel dat een paard in bepaalde oefeningen geen zin heeft, misschien omdat het fysiek lastig is.

**Geplaatst**: 06-06-12 09:11

Geplaatst: 06-06-12 09:11

Als dit soort problemen zich voor doen op het losrijterrein dan is er iets goed mis met de opleiding van je paard en van jezelf.

Een paard moet heel vaak er even door heen. En dan bedoel ik niet dwangmatig.
Als je een verreden paard hebt, veel blokkades, ene kant is stijver als de andere kant en je rijdt daar oefeningen mee dan geeft het paard verzet. Dit verzet komt doordat het pijn doet maar wil het paard van die pijn en blokkades af zal het deze oefeningen nodig hebben. Dan moet het paard daar even door heen.
Als het paard dan dat extra stapje gezet heeft stop je er ook mee, mensen gaan eeuwig door totdat het paard 'los' wordt. Je kunt het paard en het weefsel niet overvragen, 1 stap voorwaarts is al voldoende. Niet 10 stappen, daarvoor is een training, iedere keer weer een stapje er bij.
Je dwingt een paard nooit ergens toe, een paard hoort vertrouwen in de ruiter te hebben en met enige aanmoediging het toch te proberen.

Als je een paard hebt dat niet gelijkmatig gaat in het lichaam dan is het van groot belang dat paard goed te trainen. Je zul de stijve zijde vaker moeten trainen dan de minder stijve zijde om zo een gelijkmatige bespiering en blokkadevrij lichaam te creëren.
Je moet een paard niet overvragen, als het stijf is in de nek gaan mensen het paard vaak overbuigen om het zo losser te maken. Dat is natuurlijk de grootste onzin. Overbuigen is nooit de bedoeling.
Je moet de focus niet alleen leggen op dat ene probleem, we nemen nu even de nek. Dat komt ergens vandaan en omdat we een paard van achter naar voren rijden blijven we dat nog steeds door ook al zit het probleem voorin.
Daarom is de juiste manier van rijden belangrijk. Zo zul je nooit een tegenwerkend paard krijgen.
Wat ik al zei is dat paarden best in verzet kunnen gaan als het even zeer doet maar al vrij snel hebben ze door dat na dat pijnpunt het fijner aanvoelt. En door stapje voor stapje te gaan zal het paard geen gekke dingen doen.

In heel veel gevallen licht het aan de ruiter die niet het inzicht heeft wat oefeningen met een paardenlichaam doen. Daarom dat oefeningen ook juist uitgevoerd moeten worden (en dan bedoel ik niet voor het plaatje, dat deze perfect moet zijn maar de oefening moet zijn waarde afgeven aan het paard en in het begin is dat nog verre van perfect maar hoe sterker, soepeler en beter het paard wordt hoe geperfectioneerder de oefening).

Taktfouten zijn altijd fouten door de ruiter, die verstoord het paard in de takt of werkt het paard niet goed los waardoor de takt niet juist kan zijn. In de meeste gevallen is de ruiter het probleem en wat ik hierboven neer schrijf, dat is ook aan de ruiter om daar mee om te gaan en dat op een juiste manier op te lossen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-06-12 09:15

Re: Volgorde van probleemoplossing?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-06-12 09:15

Ga je er dus van uit dat het een rijtechnisch probleem is dat rijtechnisch opgelost dient te worden? En ga je dan niet voorbij aan de mogelijkheid van lichamelijke problemen zoals artrose, kissing spines, etc. als mogelijke oorzaak van de problemen? Hoe los je die rijtechnisch op? En wat zijn de gevolgen als je deze oorzaak op een rijtechnische manier wilt oplossen?

**Geplaatst**: 06-06-12 09:18

Geplaatst: 06-06-12 09:18

Dat is het manco van een groot deel van de huidige "sport" ruiters die te veel te snel willen en gelijk door willen stomen naar Z of hoger terwijl de basis onvoldoende bevestigd is en/of ze zelf nog niet rijtechnisch op dat niveau zijn. Niet dat ik nou zo'n hoogvlieger ben, ik ben een echte B ruiter en een boscrosser maar wel 1 die bewust omgaat met het paard. Ons paard is bijvoorbeeld 20 om maar wat te noemen, met een verleden van blessures maar wij hebben hem zelf dmv van een fysio zo goed op weg geholpen dat niemand hem 20 geeft en hij al 3 jaar klachtenvrij is. We weten echter wel zijn beperkingen, springen en hogere dressuuroefeningen moeten we niet meer van hem vragen. Wat we wel van hem vragen doet hij super, gewone basisdressuur en geregeld een lekkere buitenrit. Daar gaat het echter imo vaak mis in de huidige sport, mensen willen te graag te snel en vragen teveel. Kijk eerst eens kritisch naar je eigen rijden en de invloed daarvan op je paard voor je je paard de schuld geeft EN kijk ook heel kritisch naar je paard, kan hij het gevraagde uitvoeren op het door jou gewenste niveau, of is er fysiek iets mis. En meestal komen die fysieke beperkingen ook weer voort uit je eigen rijfouten, eventueel icm met slecht passend tuigage.

Op basis van de OP ga ik voor optie 2 en 3, een paard staakt niet zomaar en op dat niveau zal het vast ook niet "zomaar" zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-06-12 09:26

Re: Volgorde van probleemoplossing?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-06-12 09:26

Slecht passend tuigage wordt in mijn ogen terecht opgemerkt...!

Er is mij een geval bekend van een paard dat al maandenlang onregelmatig liep, waarna bleek dat de boom van het zadel was gebroken. Pas nadat herhaaldelijk door verschillende mensen werd geadviseerd het zadel te laten nakijken, en daarnaast bijvoorbeeld ook het gebit van het paard, werd ook daadwerkelijk een derde in de vorm van een zadelmaker ingeschakeld. (met de opmerking dat het mensen zijn die het allerbeste met hun paard voor hebben, zoals waarschijnlijk de meesten, maar die in een andere volgorde lijken te denken wat betreft probleemoplossing).

Hoe komt het dat deze stap door sommigen als laatste optie wordt verkozen, in plaats van als eerste of tweede?

**Geplaatst**: 06-06-12 09:31

Geplaatst: 06-06-12 09:31

gummie schreef:
Ga je er dus van uit dat het een rijtechnisch probleem is dat rijtechnisch opgelost dient te worden? En ga je dan niet voorbij aan de mogelijkheid van lichamelijke problemen zoals artrose, kissing spines, etc. als mogelijke oorzaak van de problemen? Hoe los je die rijtechnisch op? En wat zijn de gevolgen als je deze oorzaak op een rijtechnische manier wilt oplossen?

Een goede trainer ziet snel genoeg of het een lichamelijk probleem is of dat het rijtechnisch opgelost kan worden net zoals het tuigage, dat dient altijd juist te zijn. Als het lichamelijk is dan is het doorsturen naar de DA en het daar verder uit laten zoeken.
Ik ga er alleen vanuit, van wat jij zegt dat het rijtechnisch is. En uiteindelijk kunnen daar lichamelijk problemen van komen. Als die blessures die je tegenwoordig hoort. Er is geen paard meer die geen blessure heeft.

Wat zijn de gevolgen als je dit rijtechnisch oplost. Mits goede training zal je paard alleen maar beter worden. Hoe ik dit op zou lossen heb ik deels al uitgelegd. De ruiter moet begrijpen wat het probleem is en hier aan willen werken. Daarom gaat rijden niet zonder slag of stoot, je moet tegen kritiek kunnen en heel veel ruiters kunnen dat niet en daarom zoeken ze de makkelijkste weg. Alleen is er bij paardrijden geen langdurige makkelijkste weg, vroeg of laat kom je jezelf tegen maar dan is je paard al stuk.

Ik zie passend tuig als iets wat niet meer dan normaal is, net zoals jaarlijks bezoek aan een tandarts en goede training.

**Geplaatst**: 06-06-12 09:32

Geplaatst: 06-06-12 09:32

Dit is natuurlijk niet iets waar een antwoord op goed is....
(Het is per paard verschillend wat een ruiter voelt/ruiter kent paard het best in principe

).
Bijvoorbeeld wat jij zegt hij wil een kant om moeilijk buigen.
Ik begin losrijden met zijn 'goede kant' (Alhoewel op ZZlicht niveau mag je toch verwachten dat een paard in orde is maar dat terzijde). Vervolgens ga je naar de 'slechte kant' gewoon puur ontspanning (dus niet doorbuigen/vragen). Als een paard hierbij (met in bochten wat stelling) al in de staak gaat, en voor een goede zou ik hem na laten kijken. Als paard wat onrustig is etc is het vaak een spiergroep die niet voldoende ontwikkeld is of vast zit etc is het een kwestie van training. Dit is mijn insziens allemaal rijtechnisch (juiste training) op te lossen.
Als hij echt flipt, dan kan ik (op sommige paarden na die misschien gewoon aanstellen) me voorstellen dat er een DA/tandarts in eerste instantie aan te pas moet komen.

Al moet ik zeggen, op tandproblemen na, is veel op te lossen door juiste training, ook blokkades....
Als mijn paard tijd niet helemaal fijn eraan is ga ik gewoon een week bepaalde longeertraining doen (wel serieus, met juiste voeding, trainingsopbouw schema etc) en is hij week erna vaak al stukken opgeknapt.

**Geplaatst**: 06-06-12 09:32

Geplaatst: 06-06-12 09:32

Geen idee, maar wij werden 5 jaar geleden toen ons paard onregelmatig ging lopen door de DA gelijk doorverwezen naar de zadelmaker omdat het zadel iets kiepte (had mijn man van de vorige eigenaar over genomen) wat bleek het zadel drukte precies op 2 uitstekende wervelpunten en daardoor zette het paard zijn rugspieren vast en kreeg hij zijn linkerachterbeen niet meer onder de massa. Nieuw zadel en loswerken door DA lostten het probleem deels op, toen we na een jaar weer een lichte terugval hadden hebben we er een goede fysio bij gehaald die ons ook rijtechnisch heel goed op weg heeft geholpen. Wel grappig, de fysio had "onze" DA opgeleid in zijn kennis rond rugblessures bleek later.

Ik ben echt voor een totaalaanpak maar zie helaas om me heen ook zo veel mensen die het puur op ongehoorzaamheid gooien en er maar een slof aanhangen, een bontje onderleggen of nog maar weer eens het paard laten kraken zonder kritisch hun eigen slechte houding onder de loep te nemen.

**Geplaatst**: 06-06-12 09:39

Geplaatst: 06-06-12 09:39

als mijn paard spontaan in de staak zou gaan, zou ik bij mij zelf gaan nadenken wat doe ik anders? doe ik niks anders. wat is er vandaag anders gegaan? misschien komt daar de klacht vandaan? en natuurlijk voel ik wat er anders is aan mijn paard.

ik heb ooit gehad dat het bij mijn pony in d'r rug is geschoten. toen heb ik haar laten kraken en toen was het over. maar toen voelde ik het gewoon dat het niet goed was.

ik zou misschien ook even verschillende houdingen proberen om het optelossen. misschien doet hij het alleen als hij onderin loopt of juist alleen boven in.

ik ben het wel eens met wat SusanH zegt. en ik denk dat zeker in de basissport, veel mensen de basis missen. en daar veel problemen door ontstaan.

**Geplaatst**: 06-06-12 09:52

Re: Volgorde van probleemoplossing?

Geplaatst: 06-06-12 09:52

Als een paard wat ik zelf opgeleid heb, dit gedrag zou vertonen, staat ie gelijk op de veewagen richting dierenarts, want dan mankeert ie wat. Vroeger dacht ik dat ik ze er wel doorheen kon rijden, inmiddels weet ik beter. Heb het dan wel over mijn eigen paarden. Als een paard van een lesklant zulk gedrag vertoont, stap ik er vaak zelf op om te voelen wat er gebeurt. Als het rijtechnisch is, krijg ik het wel opgelost, maar vaak merk je dat een paard blokkeert juist op het moment dat ie loslaat. Dan verwijs ik dus ook direct door naar de dierenarts {wat niet altijd gewardeerd wordt door lesklant, maar ik ga geen combinatie lesgeven als ik ervan overtuigt ben dat het paard fysiek niet in orde is}. Er wordt hier boven gesuggereerd dat veel instructeurs zeggen dat je een paard gewoon door heen moet rijden, maar mijn ervaring is dat veel eigenaren gewoon niet willen horen dat hun paard fysiek niet in staat is het gevraagde uit te voeren. Ze gaan dan gewoon doormodderen bij een andere instructeur ipv hun paard goed na te laten kijken. En als ze vier instructeurs verder zijn en het paard nog steeds niet wil, dan gaan ze misschien eindelijk eens naar een dierenarts.

**Geplaatst**: 06-06-12 09:56

Geplaatst: 06-06-12 09:56

Er "doorheen" rijden kan alleen als je precies weet wat je aan het doen bent. Wij hebben soms ook wel een dag dat ons paard wat stijf is, we doen dan de oefeningen die we van de fysio gehad hebben. Er kijkt dan altijd iemand mee. Werken die niet dan stap ik af, longeren we een paar dagen lang en laag en kijken dan hoe hij loopt bij een ontspannen buitenritje. Loopt hij dan nog niet goed komt de fysio er weer bij, maar dat is nu al anderhalf jaar niet meer nodig geweest.

**Geplaatst**: 06-06-12 10:04

Geplaatst: 06-06-12 10:04

Deze vraag kan ik alleen voor mijn eigen paard beantwoorden. Ik rijd tegenwoordig nog maar zelden op andere paarden, hooguit een keer eenmalig. Andere paarden ken ik domweg niet goed genoeg om een antwoord te kunnen geven. Stel dat ik eens op niet mijn eigen paard zit en het paard buigt naar één kant minder goed dan zou ik van de eigenaar/regelmatige ruiter willen weten of dat bij haar of hem ook zo is, en wat ze/hij ervan vindt.

gummie schreef:
1. Paard is ongehoorzaam
2. Paard snapt de hulp niet of
3. Paard kan het gevraagde niet uitvoeren (fysieke blokkade)

1. absoluut geen kwestie van. Het is een heel lief en meewerkend paard. Wel wat steegs, maar dat vind ik geen ongehoorzaamheid. In gewoon de bak heb ik er ook totaal geen last van.
2. dat zou kunnen. Dus ga ik op zoek naar een andere manier om hem alsnog hetzelfde te vragen.
3. daar ga ik in eerste instantie van uit. Hij is erg scheef. Linksom vindt hij moeilijker. Ik zou dan in dit voorbeeld met de buiging de wendingen/buiging linksom wat minder vragen, dus ruimere bochten zodat hij minder ver hoeft te buigen. Ook bijvoorbeeld eerst goed in stap en pas aandraven als het in stap goed gaat. Binnenkort wordt hij ook behandeld door osteopaat.

En een combinatie van 2 en 3: als aller, állereerste ga ik eens even naar mezelf kijken. Zit ik recht? Ben ik ontspannen? Is mijn ademhaling goed? Ben ik niet te ongeduldig? 2. kun je dan al (bijna helemaal) uitsluiten.

Uiteindelijk kom ik dan bij 3 uit.

**Geplaatst**: 06-06-12 17:07

Geplaatst: 06-06-12 17:07

Uiteraard moet je allereerst uitsluiten of er geen fysiek probleem is. Echter, paarden die in de basis verkeerd gereden zijn, kunnen echt lopen als een krant zonder dat hierbij sprake hoeft te zijn van een groot fysiek probleem. Een scheef paard dat vastzit aan één kant en/of stelselmatig vastgereden wordt in 1 (wedstrijd)houding heeft geen takt en beweegt niet lekker door zijn lijf. Dat kun je als ruiter, op wat voor niveau je ook rijdt, alleen oplossen door terug te gaan naar de absolute basis. Dat kost wel tijd, kennis, gevoel, rijtechniek en goede begeleiding. En veel ruiters hebben helaas vaak te weinig kennis en rijtechniek/-gevoel en geen goede begeleiding. Velen zijn (daardoor) te weinig kritisch op zichzelf ('het ligt aan het paard') en hebben te weinig geduld. Dan wordt een paard steeds meer vastgereden. Osteopaten e.d. hebben hieraan een goede boterham, maar het behandelen van dergelijke verreden paarden is vooral symptoombestrijding. Als de training na behandeling niet wordt aangepast, zullen de problemen steeds weer terug blijven komen. Veel ruiters beseffen domweg te weinig dat zij niet alleen ruiter maar ook trainer zijn van hun paard.

**Geplaatst**: 09-06-12 22:13

Re: Volgorde van probleemoplossing?

Geplaatst: 09-06-12 22:13

Uitstekend antwoord Askja! Een paard kan inderdaad helemaal doorgelicht zijn door osteo, fysio, tandarts, dierenarts, magnetiseur, homeopaat en zadelmaker. Maar dan is de psychische kwaal van het aangeleerde ongewenste gedrag nog niet meer verholpen.
Het heeft allemaal met elkaar te maken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-06-12 11:46

Geplaatst door de TopicStarter : 10-06-12 11:46

Askja schreef:
Uiteraard moet je allereerst uitsluiten of er geen fysiek probleem is.

Maar hoeveel mensen doen dat dan ook daadwerkelijk?

De vraag is namelijk niet zozeer: wat is de oorzaak van het probleem. De vraag is: als je een probleem ondervindt, op welk vlak ga je dan als EERSTE naar de oorzaak zoeken? Je geeft aan dat je uiteraard allereerst moet uitsluiten of er geen fysiek probleem is. In hoeverre geldt dat voor iedereen, dat dat uiteraard als eerste moet worden uitgesloten?
De praktijk wijst anders uit, zo heb ik het idee. Ik kan er geen algemene uitspraak over doen, maar kan genoeg voorbeelden noemen van ruiters die zowel het paard als het harnachement niet op gebreken laten controleren, en die de instructie krijgen "het paard ergens doorheen te rijden". Dat dat in bepaalde gevallen de oplossing is, kan inderdaad kloppen. Maar op basis waarvan maak je de beslissing om het rijtechnisch op te willen lossen? In mijn ogen zou dat zijn: op basis van een dierenartsenverklaring/ foto's waaruit blijkt dat fysiek geen blokkades aanwezig zijn die de problemen verklaren.

Voorbeeld 1: enkele jaren geleden liep mijn paard van de ene op de andere dag continu naar rechts ingebogen, ook op de linkerhand. Zodra ik hem naar links wilde laten buigen, ging hij allerlei fratsen uithalen. Staken had ie nooit gedaan, maar hij neigde er plotseling wel toe. Ik ben na enkele rondjes afgestapt, heb de dierenarts laten kijken of er wellicht een tandarts moest komen. De dierenarts constateerde vervolgens dat zijn tong achterin aan 1 kant gezwollen was, heel merkwaardig! We hebben het vermoeden dat er een splinter in heeft gezeten. Heb 4 weken niet gereden (geen bit in gehad), daarna kon ik rustig weer beginnen en had ik dat probleem met rijden ook niet meer.

Voorbeeld 2: mijn vorige paard had moeite met voltes/ wendingen naar rechts. Iedereen vertelde me dat ik hem daar "doorheen" moest krijgen, door dat "moeilijke punt". Na maanden heb ik naar mijn gevoel geluisterd, ondanks dat ik gewoon winst en prijzen op wedstrijden reed en dierenarts en trainer er niets bijzonders achter wilden zoeken. In de kliniek bleek dat hij een losse hoefwand had, in zeer erge mate: hij is na een operatie en wat complicaties meer dan een jaar uit de running geweest. Mocht zelfs maanden niet naar buiten, kon er niet op lopen omdat er zo'n groot stuk hoef verwijderd moest worden.

Het eerste wat in beide gevallen in mij opkwam was: dit hoort niet, dit voelt niet goed, en ik ga em niet ergens "doorheen" werken zolang ik niet heb uitgesloten dat hem fysiek wat mankeert. Zowel in geval van een plotseling opduikend groot probleem, als in geval van een langdurig aanhoudend probleem. De clou is: het hoeft niets fysieks te zijn, maar het KAN wel zo zijn. Als het niet het geval is, dan weet je dat tenminste, dan heb je het uitgesloten en kun je je volledig richten op rijtechnisch...

Maar wat voor mij logisch lijkt, is voor anderen kennelijk niet logisch. Vandaar dat ik mij regelmatig afvraag wat de gedachtengang is van mensen die een andere volgorde van probleemoplossing hanteren. Wat zit daar achter? Wat is de logica daarachter? Kiezen mensen er bewust voor? Of staan ze er juist niet bij stil?

Ben het overigens helemaal met je eens hoor.

**Geplaatst**: 10-06-12 12:06

Re: Volgorde van probleemoplossing?

Geplaatst: 10-06-12 12:06

Volgens mij is het tweede een van de meest voorkomende dingen, en de derde een die ook heel vaak voorkomt. Als het paard wel degelijk de hulp begrijpt, denk ik dat je in methode 3 moet zoeken. Methode 1 zal heel zelden voorkomen

**Geplaatst**: 13-06-12 12:21

Geplaatst: 13-06-12 12:21

Citaat:
De vraag is namelijk niet zozeer: wat is de oorzaak van het probleem. De vraag is: als je een probleem ondervindt, op welk vlak ga je dan als EERSTE naar de oorzaak zoeken? Je geeft aan dat je uiteraard allereerst moet uitsluiten of er geen fysiek probleem is. In hoeverre geldt dat voor iedereen, dat dat uiteraard als eerste moet worden uitgesloten?

Dat geldt uiteraard in alle situaties dat een paard niet lekker functioneert, dat lijkt mij vanzelfsprekend. Of dat in de praktijk ook voldoende gebeurt, dat kun je inderdaad betwijfelen. Er lopen zeker veel paarden rond met fysieke problemen die niet onderkend worden, helaas. Maar er lopen evenzovele paarden rond waar eindeloos mee gedokterd wordt, terwijl de ruiter het probleem eens bij zichzelf zou moeten zoeken. Ofwel: beter leren rijden.

**Geplaatst**: 13-06-12 13:50

Re: Volgorde van probleemoplossing?

Geplaatst: 13-06-12 13:50

Askja; ik ben het hier absoluut mee eens. Te vaak wordt naar lichamelijke en/of historische (hij is vroeger met slof gereden enz. ) problemen verwezen. Terwijl een bekwame ruiter het probleem redelijk snel oplost of zelfs niets heeft. Maar er blijft één groot probleem; wie leert je beter rijden? Ik had bijvooorbeeld een heilig vertrouwen in mijn eerste instructeur. Toen hij ons (mijn broer en mij) na 8 jaar plots in de steek liet, was dat voor mij persoonlijk een ramp. Zonder hem zou ik nooit fatsoenlijk kunnen rijden. Enfin na enige omzwervingen, waagde ik de grootheidwaanzinnige stap om Ernest van Loon te vragen om les. Tegen alle verwachtingen envoorspellingenin, stemde hij toe. eigenlijk heb ik toen pas leren rijden en africhten. Ofschoon ik een vreselijk slecht ontworpen en gemonteerd lichaam heb, kan ik zeggen dat ik veel geluk heb gehad. Maaar ik ben mij ervan bewust dat niet iedereen zoveel mazzel heeft. Wanneer weet je dat je op de goede weg bent? Voor nog altijd een moeilijke vraag.
Maar begrijp mij goed; dit verhaal is niet bedoeld in tegenspraak met uw stelling, het is een aanvulling van mijn kant.

**Geplaatst**: 14-06-12 12:53

Re: Volgorde van probleemoplossing?

Geplaatst: 14-06-12 12:53

Maar als het nu je eigen paard is wat zulk gedrag gaat vertonen {ineens of geleidelijk aan}. Hoe denken jullie er dan over?
Ik heb al zoveel ellende meegemaakt met paarden, de meest rare dingen, en ik weet gewoon dat als 1 van mijn paarden echt gaat staken of ineens heel scheef wordt, dat er gewoon wat mis mee is. Voorbeelden van wat staakgedrag opleverde: een woekering van het slijmvlies achter de laatste kies. Dat kwam klem te zitten als het paard correct na gaf en stelling aannam. Die woekering was zo pijnlijk, dat ie gelijk in de staak ging. Zeldzaam iets en het werd uiteindelijk ontdekt na 2 gebitsbehandelingen, gewoon omdat ik stug vol bleef houden dat het dier pijn had {uiteindelijk met cameraatje ontdekt, weggelaserd en na een maand weer probleemloos verder kunnen rijden}. Nekproblemen bij een paard jaren terug was gaan hangen. Verkalking op nekband plus atrose in de nek. Bijzonder pijnlijk als het paard af moest buigen. Paard wat recent klinisch en rontgenologisch goedgekeurd was, na drie keer rijden enorm in de staak, moest hem van de dierenarts gewoon doorrijden {hij dacht dat ik bang was}. Heb toch ge-eist dat ze hem verder gingen onderzoeken, bleek dat verschillende bandjes van het hoefkatrolgewricht en de diepe buiger helemaal verrot waren. Einde paard {was geen goedkoop paard}. Paard wat extreem dominant overkwam in de omgang, liep je gewoon omver etc. terwijl onze paarden gewoon netjes opgevoed zijn {overigens bijna allemaal eigen fokprodukten}. Na nog wat vage dingen, zijn de onderzoeken begonnen en bleek dat het paad e.m.n.d had, een ziekte waarbij de zenuwen continue de spieren triggeren om te bewegen. Dit paad kon gewoon niet stilstaan. En helaas heb ik zo nog een hele stapel voorbeelden van paarden die ogenschijnlijk kerngezond waren, maar gewoon lastig deden. Ik weet van mezelf hoe ik rij, wat ik kan en waar ik niet handig in ben. En als een paard dan lastig gedrag gaat vertonen dan staan ze toch echt op de veewagen richting dierenarts {en gelukkig hebben we een hele goede inmiddels.....}. En ik ben echt nog nooit voor niks geweest. Maar waar ik niet aan mee doe, is om bij elke piep en een scheet de ostheopaath er bij te halen. Maar dat is een andere discussie denk ik.

**Geplaatst**: 14-06-12 15:26

Re: Volgorde van probleemoplossing?

Geplaatst: 14-06-12 15:26

@ Kadankovitch:
idd, sommige bij sommige ruiters lijken de problemen opeens verdwenen. 9 keren van de 10 ligt dat eraan dat die ruiter de hulpen begrijpbaar overbrengt, en de ruiter die de problemen heeft, zijn hulpen niet nauwkeurig genoeg heeft gegeven. Dan is het dus onbegrip.
Een paard handelt maar heel zelden echt zo omdat hij niet wil luisteren.

**Geplaatst**: 15-06-12 08:19

Geplaatst: 15-06-12 08:19

Op dit punt begint het bij mij al met regelmatige en preventieve controle van de tuigage. Ik observeer mijn paarden dagelijks met alles wat ik doe, waardoor ik een nieuw paard vaak binnen no-time van binnen en van buiten ken. Op het moment dat er sprake is van staking wordt het probleem in de allereerste plaats bij mezelf gezocht, ik geloof namelijk niet in ongehoorzame paarden, wel in ruiters die niet altijd in staat zijn de boodschap nauwkeurig over te brengen. Om het paard niet eindeloos te vervelen met mijn 'gehannes' waar ik dan voor het gemak maar even vanuit ga, verander ik de oefening voor ons beiden naar iets eenvoudigers en doe dus eerlijkheidshalve een stapje terug om weer bevestiging bij beiden partijen te winnen. Van daaruit bouw ik de oefeningen in korte tijd weer langzaam op naar hetgeen we oorspronkelijk mee bezig waren en doe een nieuwe poging in de correcte uitvoering. Indien het een oefening is die wij normaliter meester zijn, en het paard komt opnieuw in verzet, controleer ik hem nog eenmaal op de correctheid en zuiverheid in alle gangen, danwel aan de longe, danwel onder het zadel - linksom, rechtsom, (slangen)volte. Bij twijfel stap ik af, en controleer zijn benen en lijf door af te tasten op gevoeligheid (danwel pijnreactie, danwel trauma). Bij concrete vermoedens vraag ik meestal diezelfde dag nog de opinie van een VA, en anders krijgen de dieren 1 a 2 dagen rust, en pak ik ze daarna op met wat licht longeerwerk.

Ik geloof dus niet in 'even er doorheen', wel in rust en geduld en vertrouwen in mijn paarden.

**Geplaatst**: 15-06-12 13:31

Re: Volgorde van probleemoplossing?

Geplaatst: 15-06-12 13:31

Ik ben blij dat er nog mensen zijn die naar hun paarden willen luisteren als ze je iets proberen te vertellen.