Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-05-12 17:02

Schouderbinnenwaarts HElp

Geplaatst door de TopicStarter : 31-05-12 17:02

Ik heb een probleem als ik schouderbinnenwaarts wil rijden.
het gaat wel maar als ik met mijn binnenbeen naar achter moet leggen en zegmaar zorgen dat hij niet afwend maar recht blijft
ga ik scheef zitten of het paard gaat met zijn linker achterbeen van de hoefslag af
ik rijd niet met sporen
maar hebben jullie tips hoe dit makkelijker kan
ik hoop dat jullie het een beetje begrijpen mijn probleem

**Geplaatst**: 31-05-12 17:19

Re: Schouderbinnenwaarts HElp

Geplaatst: 31-05-12 17:19

Zo, jij bent ongeduldig!
Binnenbeen moet je niet naar achter leggen. Dan gaat ie toch met zijn achterhand naar buiten?
Je moet de voorhand naar binnenrichten, zodat je paard buigt om je binnenbeen.

Dit is de omschrijving zoals deze staat in het dressuurreglement
De schouderbinnenwaarts is een oefening op twee hoefslagen met drie sporen. De voorhand komt naar binnen. Het paard is licht gebogen om het binnenbeen van de ruiter. Het voorbeen aan de binnenzijde van het paard kruist voor dat van de buitenzijde langs. Het achterbeen aan de binnenzijde wordt voor het achterbeen aan de buitenzijde gezet en gaat op hetzelfde spoor als het buitenvoorbeen. Het paard kijkt in de tegenovergestelde richting van de kant waar het heen gaat. Het in schouderbinnenwaarts gaan is niet alleen een oefening voor de souplesse, maar bevordert ook de verzameling. Het paard brengt bij iedere pas zijn binnenachterbeen onder de massa en voor het andere achterbeen en laat daarbij zijn binnenheup iets zakken. Bij het rijden van een volte vanuit schouderbinnenwaarts gaat het paard met een doorgaande en vloeiende beweging de volte in en wordt dus niet eerst recht gesteld. In alle andere gevallen wordt het paard wel eerst recht gesteld. Wanneer bij het einde van de volte wordt overgegaan naar schouderbinnenwaarts of travers, doorloopt het paard met een doorgaande en vloeiende beweging de gevraagde zijgang en wordt evenmin tussentijds eerst recht gesteld.

**Geplaatst**: 31-05-12 17:21

Geplaatst: 31-05-12 17:21

de omschrijving die jury geeft is goed.

**Geplaatst**: 31-05-12 17:22

Geplaatst: 31-05-12 17:22

Ik heb een lap tekst voor je. Ooit voor mijn website geschreven:

Schouderbinnenwaarts, de oefening

Vanaf de KNHS klasse M1 komt de oefening schouderbinnenwaarts in de dressuurproeven. Schouderbinnenwaarts is een zijgang die plaatsvindt op 3 hoefslagen. Dit betekent dat je als je het paard recht van voren ziet aankomen, je steeds 3 benen naast elkaar ziet (dus 2 benen lopen steeds in hetzelfde spoor). Het paard heeft een lichte binnenbuiging en stelling, waarbij de binnenschouder (en dus het binnenvoorbeen) een stukje op de binnenhoefslag beweegt (mits de oefening wordt uitgevoerd op een lange zijde). Het buitenvoorbeen en het binnenachterbeen lopen in een gelijk spoor op de hoefslag en het buitenachterbeen loopt iets verder buiten, maar nog wel op de hoefslag (tezamen worden 2 hoefslagen gebruikt). Het binnenachterbeen treedt bij het schouderbinnenwaarts ver onder de massa en de voorbenen grijpen veel ruimte. Meestal wordt de oefening in de draf gevraagd. Hoe verder in de africhting, hoe hoger de graad van verzameling die wordt verwacht.

Schouderbinnenwaarts, de hulpen

Het aanleren / de basistraining
Het aanleren van schouderbinnenwaarts vloeit voort uit het uitbouwen van de oefening schoudervoor. In het schoudervoor gaat het paard in lengtebuiging met een lichte binnenstelling over de hoefslag, waarbij het binnenachterbeen gedwongen wordt om wat meer onder de massa te treden. Vanuit deze basis, kan de ruiter een aanvang maken met de oefening schouderbinnenwaarts.

We gaan in deze situatie uit van een training in de draf. Dit is de meest geschikte gang om schouderbinnenwaarts aan te leren. Door vanuit de laatste bocht van de korte zijde een volte 10 meter in te rijden, brengt de ruiter het paard in de juiste lengtebuiging en stelling ter voorbereiding van schouderbinnenwaarts. Na deze volte 10 meter zet de ruiter het paard weer richting de lange zijde en plaatst de voorhand van het paard licht naar binnen, met behoudt van de buiging die in de volte is verkregen. Dit naar binnen plaatsen van de voorhand gebeurt door een combinatie van handelingen. De ruiter zet het paard rond om het binnenbeen door hiermee een lichte druk uit te oefenen. Het buitenbeen bewaakt dat de achterhand niet naar buiten wordt geduwd. De binnenhand vraagt een lichte binnenstelling en buiging,de buitenhand bewaart de aanleuning en begrenst zodat het paard niet naar buiten weg kan breken of over de buitenschouder wegvalt.

In het begin neemt de ruiter genoegen met enkele passen schouderbinnenwaarts, waarna hij zelf het paard weer rechtzet. Om het aantal passen uit te kunnen breiden, kan de ruiter zijn paard na enkele passen schouderbinnenwaarts op de lange zijde een volte 10 meter rijden, zodat de lengtebuiging en stelling weer kan worden gecorrigeerd, waarna de combinatie opnieuw de lange zijde oprijdt om enkele passen schouderbinnenwaarts te rijden. Deze trainingsoefening kan worden herhaald totdat het paard wat meer bevestigd is in het gaan in schouderbinnenwaarts, maar het afwisselen met andere oefeningen en onderdelen is hier van belang, omdat schouderbinnenwaarts vrij zwaar is voor wat betreft de spierbelasting van het jongere, meer onervaren dressuurpaard.

In de stap kan schouderbinnenwaarts goed worden gebruikt bij het warmrijden van het paard (na het voorwaarts neerwaarts warmrijden in stap en draf) omdat het achterbeen dan op een zachte wijze aangespoord wordt om onder te treden en omdat het paard, mits de oefening op beide zijden wordt gereden, zijn spieren losmaakt door te buigen door zijn hele lijf tijdens het stappen van schouderbinnenwaarts.

Als schouderbinnenwaarts gebruikt wordt als training voor het rechtrichten en als krachttraining van paarden die al verder ontwikkeld zijn, kan het ook goed worden verreden in galop in plaats van draf of stap. In dit geval zijn de hulpen en de verwachtingen in principe gelijk als bij de draf, echter is het echt belangrijk dat het paard al reeds een flinke trainingsperiode achter de rug heeft. Met een groen paard met weinig spieropbouw is deze versie van schouderbinnenwaarts te zwaar.

Schouderbinnenwaarts, proefgericht

Wanneer er een basis is gevormd en het paard de stabiliteit heeft om een halve tot een hele lange zijde in schouderbinnenwaarts door te draven zonder hierbij de balans te verliezen, is het zaak om door te trainen op de achterhand. Hiermee wordt bedoeld dat het paard steeds krachtiger ondertreedt met zijn achterbenen tijdens de schouderbinnenwaarts – oefening. Om dit te bereiken is het goed om tijdens het rijden van schouderbinnenwaarts te schakelen in het draftempo. Door dit schakelen wordt het achterbeen sterker gemaakt, waardoor het steeds makkelijker wordt voor het paard om deze verder onder het lichaam te plaatsen en er meer gewicht op te dragen tijdens de oefening. Ook het rijden van overgangen naar het halthouden en hieruit weer wegdraven tijdens een schouderbinnenwaarts-oefening is zeer zinvol en nog een stukje zwaarder dan het tempowisselen.

Vanaf de KNHS klasse M1 wordt schouderbinnenwaarts gevraagd in de proeven. In deze klasse wordt er verwacht dat het paard de oefening in een goede balans kan lopen voor de gevraagde afstand (halve lange zijde), zonder hierbij de lengtebuiging te verliezen en zonder in tempo terug te komen. Daarnaast dient hij in een constante lijn van 3 sporen te blijven bewegen, gedurende de oefening. Naarmate de klassen zwaarder worden (M2, Z1, Z2) is de impuls en gedragenheid (het ver ondertreden van het achterbeen en het grijpen van veel ruimte vanuit het voorbeen) tijdens het rijden van schouderbinnenwaarts een steeds belangrijker aspect. Ook de plaats waar de oefening moet worden ingezet wijzigt. In plaats van uit een halve volte of een hoek te beginnen, gebeurt het ook dat schouderbinnenwaarts in de hogere klassen vanuit een rechte lijn moet worden ingezet en zelfs soms op de middellijn moet worden getoond en men dus geen steun meer van de hoefslag heeft.

**Geplaatst**: 01-06-12 17:35

Geplaatst: 01-06-12 17:35

Het gaat allemaal om de buiging door het hele paard heen.

In mijn ervaring is op de binnenzitbeenknobbel zitten de sleutel. Ik verleng mijn binnenbeen en zit op de binnenzitbeenknobbel door op te staan in het zadel en dan mijn heupen zijwaarst naar het midden van de baan te bewegen, ca 5 cm in het begin en dan weer te gaan zitten. Dat klinkt heel overdreven, maar stopte mijn knak-neiging en het wordt vanzelf kleiner tot onmerkbaar (iedereen wordt lui).

het paard heeft over het algemeen direct de neiging beter onder te treden met het binnenachterbeen. ik vergroot het liefst een volte in eerste instantie, en beloon een enkel achterbeen-onder-zetten. meestal hebben ze het in een middagje (of drie) helemaal door. (uiteraard begrenzen en schouder naar binnen leiden leiden in de buitenteugel etc etc) Mij helpt het enorm om me te concentreren op wat het binnenachterbeen precies doet. Kan je dat goed voelen?
Toen ik vroeger het vanuit de hoek begon te doen (zoals standaard wordt aangeraden) had mijn paard nog wel eens het iedeen dat we over de diagonaal van hand gingen veranderen, hetgeen het geheel nogal gedwongen maakte. (voorwaartsbeweging moeten remmen met veel hand) Ik begin eigenlijk al een beetje de hoek in schouder binnenwaarts de eerste keren, zodat je al in je eigen hoofd meer de oefening begint. dat hielp.

in een volte moet je ook nog een beetje begrenzen met het buitenbeen om de volte vol te houden, dat is wellicht ook weer wat ingewikkeld, langs de lange zijde is makkelijker. (begrenzing van de bakrand) Ik vind dat de controle in de volte mijn helpt met de stap naar travers. wellicht is het ook iets makkelijker dor te hebben als je paard domweg over de schouder uitbreekt ipv mooi buigt? (op de volte)

Let ook op dat je geen verkantelingen krijgt van het hoofd (en de rest van de ruggegraat)

Ik begin altijd in stap. ik ken bijna niemand die beter kan zitten in draf dan in stap, en dus is een nieuw concept introduceren eenvoudiger in stap, voorts heb je meer tijd voor je hulpencoordinatie. in draf breekt het paard sneller uit de schouder, of knalt zich op je hand e.d. vooral in lichtrijden vind ik het moeilijk het paard uit te leggen wat ik voor nieuws van hem wil. Ik ben dus een andere mening toegedaan dan de gevestigde orde

bij mijn weten is de oefening niet echt nuttig als het paard niet zijn hoofd in een ongedwongen positie heeft.

van origine is de oefening in vier hoefslagen ontwikkeld in de 18e eeuw, en in best een hoop verzameling. Wellicht werden de paarden in eerste instantie toegelaten terug te komen in tempo. Ik heb nooit problemen gevonden het tempo verder te verhogen nadien. Ik doe bij voorkeur de oefening op een 10 meter volte in vier hoefslagen (meer afgesteld/buiging dan drie in dit geval, ik bedoel dus niet schouder voor), (achterhand bodybuilden) dat is natuurlijk niet hoe het in de proef wordt gevraagd. Terug naar 3 hoefslagen is dan een eitje qua kracht voor het paardje, maar de coordinatie van die drie hoefslagen moet je wel weer oefenen. (is vaak redelijk makkelijk)
Met schouder binnenwaarts kun je je paard echt heel veel verbeteren.... zeer nuttige oefening. Ik doe het heel veel, werkt ook fantastisch om een paard langs iets te rijden waar ie bang voor is.

naja, niet helemaal volgens het (huidige) boekje, maar mij helpt het om het concept ontspannen te introduceren.