Tot een aantal weken geleden kon ik na een paar intensieve oefeningen zo een overgang naar stap maken en een goede stap laten zien.
Maar nu we het M2 in zijn gerold en we stap-galop galop-stap moeten rijden, en laatst een keer wat hebben gespeeld met het aantreden vanuit de stap naar de draf is het mis. Dat aantreden heb ik er meteen uitgegooid, en de stap-galop oefeningen rijd ik bewust maar heel af en toe.
Toch is ze nu de gewoonte aan het krijgen om spanning op te bouwen in de stap, en dan aan te dribbelen of achter kort-lang te gaan stappen. Waarbij ze altijd met rechtsachter kort gaat.
Hoe langer ik ze laat hoe minder spanning, maar ik moet ook de teugels op maat kunnen hebben natuurlijk
Schoudervoor stappen, iets meer ruimte geven, of juist wat ronder instellen, heel erg vertragen of juist iets meer door proberen te stappen, wat meer achter of voorin het zadel gaan zitten, heel erg ontspannen of juist meer eraan rijden, been er iets meer aan of been eraf...
Ik ben er nog niet uit wat het meest effectief is om onze goede stap weer terug te krijgen.
Thuis, bij het losrijden en met wat meer ruimte tussen de oefeningen blijft haar koppie het koelst en dus de stap het beste. Maar in een proef is het dan meteen mis omdat dat zo kort op elkaar volgt. Dus ook na een stukje intensief moet er toch een manier zijn om de 'relaxknop' te vinden?
Wat heeft bij jullie het beste effect gehad? Ik heb het idee dat ik toch moet gaan 'kiezen' voor een rijwijze om ons zo snel mogelijk uit deze gewoonte te halen.