-Nageeflijk
Het paard loopt soepel met hoofd en hals gebogen, waarbij hij ook de rest van z'n lijf gebruikt en ontspannen loopt.
Hoofd en hals hoeven niet 'gebogen' te zijn. De hals wordt rond doordat de spieren bovenin de hals gebruikt worden, maar het hoofd kan bij een nageeflijk paard ook ruim voor de loodlijn zitten. Kijk maar eens naar sterk verzamelde paarden (met name paarden met een dikke hals zoals PRE's ed). -Aanleuning
Soepeltjes contact tussen ruiter en paard, paard reageert fijn op de hulpen, ik kom de term ook wel eens tegen als ander woord voor nageeflijkheid.
Deze twee zijn niet vervangbaar. Aanleuning is de term voor het contact tussen ruiterhand en paardenmond.-Aan het bit / Aan de teugel
Aan het bit wordt meestal mee bedoelt dat het paard fijn reageert op jouw teugelhulpen, en evt. op de goede manier afkauwt op het bit (oftewel een beetje op het bit knabbelt, op de goede manier, want er zijn ook paarden die uit stress of spanning op het bit kauwen) Hij hangt niet in je handen, en als jij bijv. de teugelhulp om naar links te gaan geeft gaat je paard mooi zonder protest mee.
Aan de teugel is in principe hetzelfde als nageeflijk rijden.
Ook deze twee zijn niet hetzelfde. Een paard wat aan de teugel is accepteert inderdaad de teugelhulpen, luistert er braaf naar en gaat niet in protest. Maar een paard wat aan de teugel is hoeft niet per se nageeflijk te lopen. Een paard wat in vrije stapt loopt kan ook aan de teugel zijn, maar is niet per se nageeflijk. Vergelijk het maar met 'aan het been': het paard luistert naar de beenhulpen en accepteert deze, maar is niet per se nageeflijk.-Van achter naar voor rijden
Zorgen dat de achterhand ook mee gaat doen en het paard actief gaat lopen, zijn 'motor' gaat gebruiken, het paard gaat dus zelf 'actiever' lopen en 'sloft' niet, maar gaat niet harder lopen. Ook is het de bedoeling dat hij dan niet op de voorhand valt en dat de achterkant ook fijn meedoet.
Bijna, niet helemaal. Van achter naar voren rijden betekent dat je eerst de motor anzet, en dan pas naar de hoofdhouding gaat kijken. Een actief paard zal zijn achterbenen meer onder zijn lichaam zetten en dus meer gewicht op zijn achterbenen nemen. Een paard wat dit moeilijk vind (omdat hij niet lenig genoeg is of hier niet genoeg kracht voor heeft) zal gaan stuwen: in plaats van dat hij meer gewicht gaat dragen gaat hij zich vooruit duwen met zijn achterbenen, waardoor ze niet meer onder het lichaam komen maar er achter blijven. Het paard gaat dan harder lopen, in plaats van actiever.-In de krul
Paard loopt met hoofd en hals gebogen (soms zelfs te diep gebogen, kin op de borst) en er is geen sprake van ontspanning of fijne meewerking van het paard, de rest van het lijf doet niet mee en deze manier van rijden is dan ook slecht.
Klopt inderdaad, maar wel nog een toevoeging: het paard hoeft niet te diep gebogen, een paard met de neus voor de loodlijn kan ook in de krul zijn. In de krul kenmerkt zich doordat het paard het hoogste punt van de hals niet achter de oren heeft, maar ergens in het midden van de hals. De bovenlijn wordt dan gebroken (de bovenlijn is de lijn van oren naar staart, over de hals, de rug en de kont) waardoor de rug niet kan ontspannen en het paard de achterhand niet zal kunnen onderzetten.-Hangen op de hand
Het paard laat zijn hoofd 'hangen' op de teugels, dit voelt voor jou heel zwaar. Jij draagt dan dus eigenlijk zijn gewicht, en dat is niet goed natuurlijk!
Dit is zoals het mij is geleerd. Aanvulling/verbeteringen zijn welkom

Zelf kun je het best je instructrice vragen hoe je zo moet rijden (nageeflijk bijvoorbeeld) of hoe je problemen op lost (hangen op de hand), want dit zijn dingen die je makkelijk verkeerd kan doen! Je instructrice kent jou en je paard waarschijnlijk beter dan wij en ziet wat er gebeurt. Als je instructrice erg ruw is en dit je niet goed uit kan leggen zou ik toch naar een ander gaan zoeken
