De titel zegt eigenlijk al een beetje wat mijn probleem is. Ik zal het hieronder even uitleggen:
Ik heb mijn pony sinds augustus 2001; we waren toen allebei 9 jaar oud. Inmiddels is ze dus alweer zo'n 10 jaar in mijn bezit en zijn we nu dus beide 19.
Omdat mijn pony maar 1.36 m meet, werd ik vanzelfsprekend te groot voor haar. We waren altijd erg succesvol op wedstrijden, maar door mijn lengte zijn we hiermee gestopt toen we 13 waren. Het plaatje was gewoon niet meer zo mooi en dat begon ik te merken aan mijn punten, maar omdat ze in geen enkel opzicht last van mij had, ben ik gewoon doorgegaan met trainen. Ze was in topvorm en ik heb haar nog een aantal jaar fanatiek gereden en zelfs in training nog naar hoger niveau gebracht. Later werd dat iets minder fanatiek, omdat ik een HBO-opleiding ging doen waar ik het al vanaf het begin erg druk mee had, maar ik bleef haar toch 3/4 keer in de week rijden.
Op dit moment is de situatie nog steeds hetzelfde; ik rijd haar 3/4 keer in de week en dan voornamelijk basis. Af en toe pakken we nog wat oefeningetjes mee, omdat ze nog steeds erg werkwillig is en het duidelijk nog leuk vindt, maar het belangrijkste vind ik dat ze soepel is en lekker in haar vel zit.
Mijn pony is ontzettend sterk en stevig gebouwd, maar ik heb er altijd rekening mee gehouden dat ik wel eens te zwaar zou kunnen worden voor haar naarmate ze ouder zou worden en een slechtere rug zou krijgen.
Omdat het al een tijdje niet meer zo lekker gaat met rijden, ben ik bang dat het moment waar ik zo altijd zo tegenop zag nu aangebroken is. Ze heeft meer moeite met ontspannen en buigen, is onrustiger in de aanleuning, minder voorwaarts en zweet ook snel zonder dat ik haar echt aan het werk heb gezet. Het gaat gewoon duidelijk allemaal wat moeilijker, maar het is niet zo dat het heel slecht gaat. Ik wil niet doorrijden tot ze niet meer kan, vandaar dat ik het goed in de gaten hou. Maar het is erg moeilijk om te beslissen wanneer het goede moment is en vooral: wat ga ik met haar doen als ik haar zelf niet meer (regelmatig) kan rijden?
Je zou zeggen dat de slimste en meest voor de hand liggende optie is om een jong meisje te zoeken die haar kan rijden. Omdat het een C-pony is, moet het dus wel echt een meisje zijn die een stuk kleiner en lichter is dan mij, anders kan ik haar net zo goed zelf blijven rijden. Dan kom je dus bij een meisje van 11/12 jaar uit.
Het probleem is alleen dat mijn pony een lastig karakter heeft, eenkennig is en ontzettend pittig kan zijn, dus het moet ook iemand zijn die haar kan aanpakken. Als je haar niet de baas bent, neemt ze een loopje met je. Toen ik zelf jong was, lag ik er elke dag naast en ben ik na 200 keer (of meer) zandhappen met een gebroken been in het ziekenhuis beland. Ik wil niet dat dat bij een bijrijdstertje gebeurd..
Ik wil ook graag dat ze soepel gehouden wordt (ze is immers 'pas' 19 en kan en wil echt nog wel werken) en voldoende aan het werk gezet wordt om haar energie kwijt te kunnen, maar daarvoor heb je dus wel enige ervaring voor nodig. Hoeveel meisjes van 11/12 hebben deze ervaring? Heel weinig vrees ik. Natuurlijk zal ik, mocht ik echt een bijrijdster gaan zoeken, diegene in het begin wel begeleiden, maar ik heb niet genoeg tijd om iemand te leren hoe je een pony los, nageeflijk en over de rug rijdt.
Met pensioen is echt GEEN optie voor mijn pony, dan kwijnt ze weg. Als ik bijvoorbeeld even weinig tot niks met haar gedaan heb ivm ziekte, is ze al zeer chaggerijnig. Het doet haar goed om te mogen werken (onder het zadel, aan de longe of wat dan ook) en daarna is ze altijd vrolijk en tevreden. Ze is fysiek nog prima in orde en ziet er super uit, dus het zou zonde zijn om haar helemaal stil te zetten. Daar wordt ze gewoon echt niet vrolijk van.
Het is een beetje een lang verhaal geworden zie ik, mijn excuses hiervoor en alvast bedankt voor het lezen
Ik vraag me af of er iemand is die een goed idee of tips heeft en misschien hetzelfde dilemma heeft gehad. Ik denk dat ik het nu nog even aankijk hoe het gaat met rijden, hopelijk is het 'gewoon' een dipje.. Maar het is volgens mij zeker niet slecht om erover na te denken wat ik met haar ga doen als ik haar niet meer kan rijden, mocht het binnenkort echt niet verbeteren. Ik hoop van harte dat dat wel het geval zal zijn, omdat ik na 10 jaar nog steeds erg veel plezier beleef aan het rijden op haar. Maar het belangrijkste is natuurlijk dat ze het zelf ook nog prettig vindt. Bij voorbaat dank!
Liefs Michelle

Werk aan de hand, ook wel werk aan de korte teugel genoemd kan ook.
Ik denk dat het haar niet veel goeds zal brengen en dat ze dan alleen maar sneller ouder wordt. Mijn gevoel zegt dat ik haar zo soepel mogelijk moet proberen te houden door een paar keer per week te rijden (evt. door een ander als ik er niet meer op kan) en de rest van de week te longeren/lang teugelen/oid. Daarbij is ons probleem denk ik dat ik te zwaar begin te worden voor haar ouder wordende ruggetje en dat los ik niet op door haar een tijdje stil te zetten. Of ik moet zelf 10 kilo afvallen..