Geplaatst 
al sinds ik mijn verzorgpaardje rij heeft zij moeite met de galop. ik rij haar nu ongeveer 3 jaar, maar pas sinds anderhalf jaar echt serieus. ze is al van heel ver gekomen, in al haar lopen, niet alleen de galop, maar toch blijft dat een beetje een moeilijk stuk.
linksom heeft ze het meestal makkelijker, het is haar makkelijke kant en ook de mijne aangezien in linkshandig ben en dus net wat handiger op links
op links kan ik inmiddels heel erg prettig rijden, is ze eenmaal los dan maakt ze schitterende overgangen en ook de galop gaat heel prettig. sinds kort zijn we beig om op links wat kleinere voltes de draaien, wat grotere tempowisselingen te maken ( als voorbereiding op de middengalop) en de overgang terug vloeiender te maken. het blijft moeilijk, meer daarover zometeen.rechtsom is altijd haar moeilijke kant geweest. vroeger voelde ik dat als "ze neemt geen stelling, of ze zit vast op rechts" ze voelt ook voor mij heel scheef en ik controleer vaak de ligging van mijn zaadel omdat ze soms zo scheef voelt. nu weet ik dat ze haar achterhand naar buiten zet, of haar schouder naar binnen, hoe je het bekijkt
en dan alle buiging heel sneaky uit haar hals haalt. ze is namelijk ontzettend lenig 
vroeger kwam ze daarmee weg, ik voelde het verschil niet, maar nu voel ik dat ze vast blijft houden in haar kaak en dat het probleem niet aan de voorkant ligt ( ik krijg een hele onrustige aanleuning ervan) maar aan haar schouder. als ik die ga plaatsen zoals ik ook op links doe, dus echt de schouder voor de achterhand zet, dan is het als magie *poef* en ze voelt ineens recht! aanleuning is ineens weer rustig en stabiel en alles gaat weer heerlijk. natuurlijk vind ze dit erg moeilijk en ze probeert bij het warmrijden dan ook vanalles om eronder uit te komen. zolang ik rustig volhou en wacht totdat ze loslaat en ik haar schouder kan plaatsen gaat het wel goed.
in stap en draf is dit heel goed te doen, ze blijft het moeilijk vinden en als ze wat spanning heeft dan kost het me veel meer moeite ( en geduld
) om het voor elkaar te krijgen, maar het gaat heel netjes. ze krijgt regelmatig een langere teugel of we wisselen weer van hand om haar fris te houden en de kans te geven even uit te blazen. alsmaar op het allermoeilijkste blivjen hameren is ook niet goed in galop vind ik dit veel moeilijker, en zij ook. ik zeg het expres zo omdat ik weeet dat ik ook absoluut bijdraag aan het probleem. dus ik zal het bij ons beiden beschrijven.
al voor het aanspringen in galop begint het eigenlijk. ik merk dat ik spanning opbouw. ik merk het omdat mijn paard vaak direct onrustig wordt in de aanleuning op het moment dat ik heb besloten te gaan aanspringen. ik heb zelf het idee dat ik ophou met rijden. dat ik me span en zo ophou met communiceren. ik probeer dat nu tegen te gaan door langer door te zitten en diep adem te halen. ik heb spanningsoefeningen voor iets anders die ik hiervoor ook gebruik. ik moet zelf zeggen dat dit dan ook heel aardig gaat en ik merk dat ik er heel aardig mee om kan gaan. inmiddels zijn er meer momenten zonder die spanning, dan met. ik denk dann ook niet dat dit het voornaamste probleem is, maar ik meld het toch maar even.
het aanspringen zelf vind ik ook wat spannend. tegenwoordig gaat het meestal vrij goed en heel netjes, maar het blijft een gevoelig moment en als ik het niet goed voorbereid komen er fouten in die doortrekken in de rest van de galop. ik heb ook vorig jaar lente gemerkt dat ik op beide handen op dezelfde hulp aansprong, allebei in de rechtergalop! ik kwam hier achter door op een lang recht stuk te willen aansprignen op verschillende handen. ik was het juist gaan doen om de galophulp te bevestigen en toen kwam ik achter een verborgen fout, die training is toch heel nuttig geweest!
nou is de linkerkant haar makkelijke kant dus sprong ze alsnog aan op links, maar kreeg zij spanning op rechts omdat ze het niet snapte. toen ik eenmaal de hulp voor de rechtergalop had bevestigd op rechts, mochten we helemaal opnieuw beginnen met de hulp voor links, want die bestond opeens niet meer. gelukkig pakte ze dat heel snel op en kan ik nu de goede hulp geven.
toch merk ik dat ik hier nog weleens spanning bij krijg, ik heb de neiging om wat voorover te gaan zitten en met mijn handen teveel tegen te werken. ik denk dat ik dit doe omdat ik wil dat ze meer contact met mijn handen zoekt in het aanspringen, ze krult zich nog wel eens op en dan ben ik de eerste paar sprongen bezig het contact weer te bevestigen. als ik er op let en ik zit ontspannen achterover ( of recht moet ik zeggen) dan springt ze meestal rustig aan.
linksom is het dan vrij makkelijk, ik moet altijd op blijven letten omdat ze heel snel en heel makkelijk wisselt of stopt. ik heb heel lang iedere pas moeten ondersteunen en nu moet ze meer op eigen benen lopen en dat vind ze soms toch niet zo'n goed idee, waardoor ze wel heel gevoelig reageert op mijn gewichtsverplaatsing.
oh wat is ze dan ineens gehoorzaam aan de hulpen 
rechtsom is een ander verhaal. ik weet dat het de moeilijke kant is en dus bouw ik daar al weer heel veel spanning op, maar ook mijn paardje kan er soms er loperig van worden en als ze denkt dat ze moet aanspringen dus heel heet worden. sowieso is het een sensibel arabiertje dus is spanning bij haar heel snel opgebouwd en in de galop wat moeilijker weggewerkt. in draf en stap gaat dit veel makkelijker.
bij het aanspringen heb ik vaak dat ze tegen de hand komt en daarna óf de eerste paar sprongen tegen de hand blijft, óf zich opkrult en losmaakt van het bit. natuurlijk gaat het soms ook wel goed, maarja daar heb ik geen hulp bij nodig
ik heb zelf het idee dat ze dit doet door op het laatste moment die schouder/middenhand weer naar binnen te gooien, daarmee dus door mijn binnenbeen te komen. daarmee sterk kan worden op mijn binnenhand en los kan komen van mijn buitenhand waardoor ze haar hoofd omhoog gooit. als ze zo aanspringt is ze ook in verkeerde stelling gebogen. niet eens recht, maar echt de andere kant op gebogen. ik kan het voelen en zien omdat ik voel dat ze haar schouder naar binnen gooit, tegen mijn been aan. in haar hals is ze recht, maar bij haar nek en kaak kantelt ze dan iets om het gebeuren in haar schouder te compenseren. het lijkt dus een fout in haar nek, maar het komt vanuit haar schouder.
ik heb heel veel moeite om haar in galop om mijn binnenbeen gebogen te krijgen als ze dat niet was bij het aanspringen. als ze netjes gebogen was bij aanspringen dan komt dit probleem vaak niet eens voor en kan ik haar weer "terugduwen" als ik voel dat ze tegen mijn been aan komt en mijn binnenhand probeert vast te pakken.
als ze zo tegengebogen is heb ik ook erg veel moeite met tempo. meestal stuift ze weg of gaat ze na 5-6 sprongen ineens een stuk harder ( vaak duwt ze dan ook extra naar binnen en zoekt ze extra die tegenbuiging op). terugrijden vind ik dan erg moeilijk. als ik gewoon terug ga zitten zoals ik in draf doe als ik een langzamer tempo wil dan gaat ze vaak op de rem en valt uit de galop. als ik mijn benen erbij hou dan wil ze vaak niet terug of springt ze over. ( waarna ze nog harder weggaloppeert), als ik probeer haar eerst te laten buigen en dan terug te rijden dan wordt ze vaak heet op mijn been en gaat ze juist harder, neemt ze nog meer tegenbuiging en wordt nog moeilijker.
wat ik nu doe is dan af te wachten tot ze zelf weer wat terugkomt en dan wil ik er weer aanzitten, maar dan lijkt ze wel vinnig te worden of te scchrikken ofzoiets, vaak valt ze dan meteen uit de galop, springt over of sprint weer weg.
op dit moment heb ik geen vaste les omdat ik geen bak heb om les in te volgen. ik heb wel begeleiding van iemand die mij les heeft gegeven die ik filmpjes stuur en zo om advies vraag en ik heb onlangs tijdens een weekend op wedstrijd uitgebreid de kans genomen om overal eens tips vandaan te halen.
wat ik te horen kreeg was dat ik haar teveel liet gaan. ik ben na het aanspringen direct de controle kwijt en zij blijft maar harder gaan. ik ben het daar wel mee eens, maar ik weet niet hoe ik het moet voorkomen.
als ik vooraf ga denken dat ik haar onder controle moet houden en niet weg moet laten vliegen dan heb ik het gevoel dat ik haar teveel tegenwerk ( al moet ik wel zeggen dat ik vaak het gevoel heb te streng te zijn met m'n handen en mij juist verteld wordt dat ik alles behalve ben) maar als ik haar later probeer terug te nemen dan krijg ik fouten ( uit de galop vallen, overspringen, juist wegrennen, tegen het been komen, tegen de hand komen)
waar ik dus vooral tegen aan loop is dat ze te hard gaat in de galop en ik het moeilijk vind om de juiste hulpen te geven om haar weer terug te rijden. ik denk dat ik misschien verkeerde hulpen geef of dat ik het verkeerd voorbereid ofzoiets en ik daardoor iets wat al moeilijk voor haar is nog zwaarder maak.
als zij namelijk volkomen ontspannen is en ik ook dan heb ik nergens problemen mee, dan gaat de hele galop als een zonnetje, maar zodra ik ergens aan moet komen, iets moet corrigeren, krijg ik fouten.
ik heb binnekort op een ander paard les, ik hoop dat de instructrice daar misschien de fout kan vinden, maar tot die tijd vroeg ik me af of er hier iemand een goede tip heeft.
ik hoop dat alles duidelijk is, ik heb een heel verhaal geschreven zie ik
maar anders dan beantwoord ik graag vragen. 
