Sinds augustus ben ik trotse eigenaresse van Zora een gelders tuigpaard van 10 jaar. Ze heeft 7 jaar voor de koets gelopen en toen ik bij haar aankwam kreeg ze voor het eerst in haar leven een zadel op haar rug. Ik heb haar, met hulp, ingereden en doorgereden. Ik merkte al dat ze erg veel energie had en erg snel heet word als ze wordt gereden. Ik dacht dat dit lag aan het feit dat ze iets nieuws aan het leren was en dat ze het spannend vond.
Om af te wisselen in de training zijn we begonnen met grondwerk, longeren, dressuur en bosritten. Het probleem zit em in de bosritten. Tijdens de bosritten begint het al met het wegrijden. Ze kan niet normaal wegstappen en naar het bos even instappen. Tijdens de rit probeer ik me altijd bewust te ontspannen, door te genieten van de omgeving. Alleen dan begint ze ongeduldig te dribbelen, dan probeer ik haar terug te nemen en op het moment dat ze ontspannen loopt, mag ze van mij draven, maar dat moment komt niet. Als ze al 1 stap normaal doet ga ik met haar draven om haar te belonen, maar dan gaat ze zo achterlijk draven dat ik niet meer kan lichtrijden of doorzitten. Als ze redelijk normaal aan het draven is mag ze van mij galopperen, maar dan gaat ze er kneiter hard van door. Na een paar meter stopt ze en gaat ze weer normaal galopperen. Na dit alles is ze drijfnat en wil ik haar rustig uitstappen terug naar stal.
Op de terugweg gaat ze de hele weg lopen dribbelen, en trekt ze continu de teugels uit mijn handen en als ik de teugels wat losser laat en er dus geen druk meer opzet gaat ze er als een gek vandoor, alsof de wereld achter haar benen verdwijnt en ze zelf niet wil verdwijnen.
Op het moment dat we terugkomen op stal is ze drijfnat en als ik met haar dan over het terrein en in de bak ga droogstappen kan ik haar lange teugel geven en ze maakt gewoon haar rondje.
Nog even wat extra info over Zora; - Werd door de oude eigenaar 2 á 3 keer per week voor de koets gereden - Zit wat mager in haar bespiering (vooral op haar achterhan), ik probeer haar daarom iedere dag wat de doen te geven waardoor ze spieren kan opbouwen. (Dit houdt ook in dat ik met haar los spelletjes doe, beetje NH-achtig) - Ze krijgt 3x per dag 3/4 schep muesli en 3x per dag 2 tot 3 plakken hooi, na het rijden krijgt ze een schep slobber en wortels of appels als deze er zijn. - In het bos rijd ik met een martingaal, in de bak rij ik zonder hulpteugels.
Aangezien ik haar voor recreatie heb gekocht en daarnaast graag met haar wil starten in endurance, is het handig als ze zich normaal gaat gedragen op een buitenrit.
Ik hoop dat het nog een beetje leesbaar is. Ik ga het ook aan mijn instructeur vragen, maar wil graag ook weten of jullie dit kennen en wat ik eraan kan doen. Dank voor het lezen.
Mijn verzorgpony is ook zo'n verschrikkelijke dribbelaar. Enige oplossing bij mij is kilometers maken. Eerste beste lange (brede) pad dat ik tegen kom laat ik haar even gaan. Verder laat ik haar zoveel mogelijk draven. Stukken dat het niet veilig is stappen en lekker beetje tegen haar praten. Hou haar altijd best wel erg in, maar bij het eerst stap pasje zonder dribbel ook meteen handen ontspannen en belonen, wss gaat ze dan meteen weer dribbelen, dan weer meteen de rem erop, maar bij netjes stappen ook weer meteen ontspannen. Dit consequent volhouden werkt bij mij meestal wel.
@flip dank, hoe heb jij het dribbelen uitgezeten? ik kan haar dan bij elke stap terug gaan nemen en ik kan je vertellen dat mijn armen schouders en rug er niet beter op geworden zijn. Ik krijg dus niet eens de kans om te ontspannen.
ik ga het morgen weer proberen, mijn instructeur vertelde dat het een kwestie is van doorrijden en veel afwisselen.
is het een probleem als een paard meerdere keren op een dag op verschillende manieren aan het werk wordt gezet eigenlijk? daar tussendoor heeft ze voldoende tijd om paard te zijn, maar ik vraag me af of ze het dan wel leuk blijft vinden.
Pingvinii, wil je alsjeblieft stoppen met overal streepjes neerzetten? Is heel vervelend omdat het niets toevoegd en het wel bij anderen in de ongelezen berichten komt.
Volgens mij ook een kwestie van veel doen. Misschien niet zo lang weggaan, maar met korte stukjes beginnen. En mijn paard wordt dribbelig op de terugweg. Ik zet m af en toe stil en dan een aantal seconden en weer verder rijden. Verder kun je alleen met je zit en stem proberen rustig te krijgen. Misschien als er iemand mee gaat, met een rustig paard? Ik neem ook vaak onrustige of groene paarden mee. Succes!
Een echte tuiger zal graag wilen werken en kan een heet karakter hebben. Het enige wat zal werken is conceqent blijven en duidelijk zijn. Wat vaak wel wil helpen is even de druk eraf in het begin en even lekker door laten lopen (niet voor elk paard want sommige zijn dieseltjes en als ze warm lopen is het feest voor ze). Bij onze merrie van 16 werkt dat goed, ze wil zo graag dat ze in het begin moeite heeft met normaal stappen, dit uit zich in een dribbel loopje en steeds aan willen draven. Op het moment dat zij even gedraafd heeft is het over. Met wat voor bit rij je je merrie nu? Het bit voor het aangespannen werk is heel wat anders dan de meeste bitjes waar onder het zadel mee wordt gereden. Wellicht heeft je paard geen respect voor je bit en moet je voor de buitenritten wat anders proberen. Plus de tip van MirMy is ook een goede ga eens met een ander braaf paard mee, wat gebeurt er dan?
brighteyes85
Berichten: 1208
Geregistreerd: 18-07-11
Woonplaats: waar ik wil
Geplaatst door de TopicStarter: 17-10-11 21:45
dank voor de tips, ga ik zeker proberen
@meggiemeg ik rij haar nu op een enkel gebroken bustrens, voor het rijden in de bak gaat dit super maar misschien is het idd een idee om een ander bit in te doen. ik ben niet echt van de bit-oplossingen, maar wat zouden jullie aanraden? op stal werd er al geroepen dat een slof misschien zou helpen, maar dat gaat tegen al mijn principes in (ook omdat ik er nog nooit mee heb gereden ).
ik ga iig proberen vaker naar het bos te gaan en met kleine rondjes te beginnen heb iemand gevonden met een koel paard wat mee wil met mij
Een slof zal denk ik niet echt uit maken. Je paard vindt het onzettend leuk om te doen die buitenritten en uit dat in druk doen. Ik ben er ook niet echt een voorstander voor maar tuigers die altijd eerst koetswerk hebben gedaan zijn hele andere bitten gewend dan het bitje waar je nu op latere leeftijd mee bent begonnen. Ben benieuwd hoe het gaat met een ander paard erbij!
Weet je toevallig of je op buitenrit heel anders rijdt dan in de bak? Paarden zijn daar natuurlijk heel gevoelig voor, en nemen dit meteen over.
Ik weet natuurlijk niet wat voor werk je met haar in de bak doet, maar probeer ook dan heel veel ontspanning te zoeken. Durf in de bak ook je teugels een keer helemaal los te laten, zodat ze haar hals helemaal kan strekken.
Als je altijd een ander rondje rijdt, kan het ook zo zijn dat ze de omgeving elke keer weer spannend vindt. Ik denk dat het ook iets te maken heeft met het feit dat ze altijd voor de koets gelopen heeft. Toen heeft ze natuurlijk altijd oogkleppen opgehad, waardoor de beleving van de omgeving heel anders was. Misschien reageert ze anders als je haar weer eens voor de koets zou zetten?
Ik raad je aan om ook eens met haar buiten te wandelen, gewoon echt alsof je een hond uitlaat, maar doe dan af en toe een oefeningetje aan de hand (stilstaan, nageven). Je kunt haar meenemen aan het halster, maar ook aan een teugel met een bitje, dat is maar net wat jij en je paard dan fijn vinden. En ik weet niet of je je paard standaard een rustdag geeft op een bepaalde dag in de week, maar dat zou ik zeker ook doen. Dan heeft ze een dagje voor zichzelf, kan ze tot rust komen en lekker paard zijn.
aeolusnr1
Berichten: 4303
Geregistreerd: 05-10-08
Woonplaats: St. Job in't Goor , Antwerpen , België
Geplaatst: 18-10-11 14:53
als eerste zou ik hier aanhalen , jouw paardje geeft niet echt na, en is dus constant een beetje aan het tegentrekken, ook dit is een vorm van verzet, dit is volgens mij al het eerste waar je zou moeten aan werken. ten tweede, lees ik in je tekst dat je het paard eigenlijk constant een beetje tegenhoud, dat zou ik niet doen en zeker ook niet aanraden. Wil het paard vooruit ok laat hem dan lopen, maar dan wel op jouw tempo, vraag dan maar eens extra net iets vlugger, ook als hij begint te versnellen steeds terugkeren (een bocht dus van 180°) en dit een reeks keren achter elkaar, loopt hij even braaf dan kan je dus even voortrijden, versneld hij weer, ok 180° en terug en weer terug, ..... maar let op niet aan die teugels blijven trekken, het paard moet r dus zelf achter komen als hij zelf kiest om braaf en rustig te lopen dat hij meer met rust gelaten wordt (gewoon mag doorlopen bedoel ik hier dan).
brighteyes85
Berichten: 1208
Geregistreerd: 18-07-11
Woonplaats: waar ik wil
Geplaatst door de TopicStarter: 20-10-11 09:21
@BernetteO ik weet niet van mezelf of ik buiten ander rij dan in het bos, ik weet dat het in de bak lang duurt voor ze zich goed kan ontspannen. Ik kan zelf niet mennen, dus haar voor de koets zetten is voor mij geen optie, ik weet van de oude eigenaar dat ze ook erg fanatiek was voor de koets (een tweespan eruit lopen op een zware mule zandbaan). Ik weet niet tot in hoeverre ik dit mag/kan geloven natuurlijk.
@aeolusnr1 ik verwacht niet van mijn paard dat ze nu al na wil geven aangezien ze dit nooit geleerd heeft, het gaat al een stuk beter dan toen ze voor het eerst onder het zadel liep, ze was overal naar aan het kijken, vond alles interessant en reageerde op geen van mijn hulpen behalve mijn stem. als ik haar niet tegenhoud gaat ze steeds sneller en dan stopt ze met nadenken. het enige wat ze dan doet is rennen en dat is niet uit te zitten. ik probeer al de druk van de af te houden en kleine ophoudingen te geven om en om zodat ze niet afstompt in haar mond, maar het omkeren heb ik nog niet geprobeerd, dus dat ga ik zeker doen
aankomende zaterdag ga ik (als het weer mee zit) met een relaxed paard een rondje door het bos, ik laat jullie weten hoe het gegaan is
meggiemeg
Berichten: 12743
Geregistreerd: 08-04-04
Woonplaats: gelderland
Geplaatst: 20-10-11 09:30
Dat een menpaard niet reageert op been- of zithulpen is normaal, deze kennen ze niet, ze zijn beleerd op de stem en op het bit wat betreft het sturen , halthouden/ophoudingen/opvangen op het bit. Niet elk paard is geschikt om voor beide disiplines te leren, het is ook lastiger om een paard op oudere leeftijd om te scholen. Rijden is totaal anders dan mennen voor ze. Ook een tuigpaard kan nageven voor de wagen, alleen nageven met een persoon op je rug is wel wat anders. Als jou paard echt tuigtypisch gebouwd is en van zichzelf een hoge halshouding heeft zal nageven best moeilijk zijn i.v.m. zijn bouw.
Kijk maar eens in mijn profiel, het onderste paard Noortje is een echte tuiger, zij heeft een hele trotse houding met haar hals, ook tijdens het lopen (zowel vrij als in het tuig) draagt zij haar hoofd hoog, voor haar is het veel lastiger om na te geven dan voor Willem (de bonte). Je ziet ook duidelijk het verschil in houding van hun samen (foto van achteren genomen terwijl ze strak naast elkaar staan). Haar hoofd draagt ze bijna net zo hoog terwijl ze maar 1.65 is en Willem 1.84.
Ik wil niet zeggen dat een tuigpaard niet na kan geven, het is moeilijker voor ze vanwege hun bouw en het is te realiseren alleen kost het meer training. Het is voor hun een natuurlijke houding om het hoofd hoger te dragen dan een rijtypisch paard.
Nikass
Berichten: 16733
Geregistreerd: 27-04-11
Geplaatst: 20-10-11 15:35
---
Laatst bijgewerkt door Nikass op 23-10-23 12:07, in het totaal 1 keer bewerkt
brighteyes85
Berichten: 1208
Geregistreerd: 18-07-11
Woonplaats: waar ik wil
Geplaatst door de TopicStarter: 21-10-11 19:03
Heb me vandaag over laten halen om toch mee te gaan naar het bos met een van de drukkere paarden bij ons op stal. Eerst dacht ik zal ik dat wel doen, maar dacht wie niet waagt, wie niet wint.
Heb eerst in de bak even stappen, draven en een rondje linksom en rechtsom gegaloppeerd. Daarna in alle rust naar het bos gestapt en mezelf voorgenomen dat het een rustige rit zou worden, dit werd het ook, ik heb bijna de volledige rit met lange teugel gestapt en gedraafd en ze heeft maar 1 keer gedribbeld. Toen heb ik haar stil gezet en ben toen ze rustig stond meteen aan gaan draven. Kortom het was een geweldige rit!
Ik ga blijven oefenen, want ze kwam wel drijfnat terug, terwijl we het grootste gedeelte van de rit hebben gestapt, maar ik ben er van overtuigd dat het door alle tips die jullie hebben gegeven helemaal goed gaat komen!
Klinkt alsof ze alleen het bos in gaan gewoon nog heel spannend vindt en met een andere paard erbij al wat rustiger wordt. Dit zou ik dan nog een paar keer doen totdat ze na een rustig ritje met een ander paard erbij niet meer zo drijfnat terug komt. Dan kan je het weer alleen gaan proberen en het bosritje steeds iets groter maken.
Sassol
Berichten: 5254
Geregistreerd: 16-01-09
Woonplaats: Omg. Nijmegen
Geplaatst: 21-10-11 23:11
Klinkt een beetje als mijn Gelderse, op het teugels uit de handen trekken en wegcrossen na. Zij is ook een pittige merrie die graag hard gaat, maar ze heeft ook zo haar kalme kant.
Als ik achter iemand aanga, hoef ik m'n teugels niet eens op te pakken, tenzij we echt gaan crossen. Voorop vind ze dan weer eng en gaat bij het kleinste dingetje stilstaan.
Alleen komen we buiten eigenlijk overal langs maar zit er veel meer pit in de ritten. Bij mij heeft het ook geholpen: een lekkere lange rit van 3 uur met veel stap en draf en weinig galop. (Dit was overigens op gewoon stalhalster, heb de eerste 10 min. met bit gereden en toen de teugels eraf gehaald) Dat zou je ook kunnen proberen: naast het bit een stalhalster omdoen, om te kijken of de rem daarmee beter werkt. Misschien dat dat juist goed werkt, omdat zij veel druk in d'r mond gewend is, maar geen druk op d'r neus.
Als ze heel erg heet is, laat ik haar juist ff lekker draven. Maar dan ook meteen een mooie middendraf, gebruiken die energie! Nooit vasthouden maar altijd druk en weer loslaten, druk en weer loslaten. Op de druk moet ze écht langzamer gaan, waarna ze bij het loslaten de keus heeft om mee te gaan in de ontspanning of dat ze nog een keer harder gaat. Als je dit consequent doet en daarbij zelf rustig blijft (dus ook als ze ervandoor gaat in galop) zul je een paard krijgen wat veel beter op blijft letten op wat jij doet. Mijn paard weet wel wanneer ze de ruimte heeft om eventjes uit te crossen, of dat er een weg aankomt. Ho=ho. Maar schrikt ze van iets (ook al is het iets heel stoms) doe ik niks met m'n teugels zolang ze niet langer dan 3 sec. een gang sneller gaat.
Vraag niks wat je paard niet kan vervullen. Als jij onrustig bent, kun je niet verwachten dat zij het wel blijft. Dus óók als zij een beetje onrustig doet, zelf rustig blijven en het goeie voorbeeld geven.
Is het niet heel moeilijk voor het paard als hij zoveel energie heeft om per sé van hem te vragen dat hij kalm aan doet? Laat hem in het begin toch lekker een beetje zijn energie kwijtraken, zolang hij maar naar jou blijft luisteren. Lekkere middendraf of een galopje zodat hij wat van de overtollige energie af kan?