Meet Roow, een 11 jarige Duitser. De eigenaresse start momenteel succesvol L2 met hem

Ik ben hem voornamelijk aan het loswerken, zwaardere oefeningen voor het M doen
we alleen in stap oefenen tot hij ze goed begrijpt en als het stukjes lekker gaat nemen
we ze soms in draf een beetje mee.
Roow is in het verleden meerdere malen behandeld door een osteo. Hij vind het nog altijd
moeilijk om op de achterhand te gaan en wil het liefst van voren de grond in lopen en van
achteren hele korte pasjes maken. Halsstrekken is dan ook zijn favoriete oefening en middendraf
zijn minst favoriete. Hij schept met een voorbeen (heeft hij altijd al gehad) en komt soms
rechtsom met zijn achterbeen niet helemaal lekker mee. (in de middendraf wordt hij sleperig rechtsachter)
Daarom rijden we vooral alleen voorwaarts, naar de hand toe.. en sla IK deze oefening over (is wel
te zien 1x in de film om te kijken hoe hij reageerde)
Actief van achteren naar een fijne verbinding toe vind ik het belangrijkste, maar omdat hij anders
gewend is en het moeilijk vind om zijn rug los te laten zul je soms zijn tongetje naar buiten
zien floepen. Hij doet het bij mij niet zo vaak en op die momenten heb ik geen al te strakke
verbinding (is ook te zien, heb zo'n stukje voor jullie op beeld laten staan)
Roow loopt bij zijn eigenaresse lager in de hals en dieper, ik probeer hem met zijn neus naar de loodlijn
toe te rijden door lekker actief bezig te gaan met oefeningen achter elkaar. Hij loopt al iets meer geheven
met zijn hals en draagt hem zelf

de ontspanning toe rijden omdat hij zich snel strak maakt in de rug en voornamelijk in het kruis. Dan maar
niet zo spectaculair

Wat vinden jullie ervan? En hebben jullie toevallig leuke (niet al te moeilijke) tips?
(i.v.m. zijn verleden wil ik niet TE veel aan hem sleutelen, ik wil dat hij losser in zijn lijf komt en lekker
zijn achterhand onderbrengt. Ik wil niet teveel werken aan oprichten omdat hij daar normaal ook niet
mee bezig is en ik dat in 3 weken toch niet goed aangeleerd krijg (op de correcte manier))
Hij vind het werken met mij al verschrikkelijk moeilijk maar doet zo hard zijn best dat ik hem wel vaker
beloon terwijl het nog niet helemaal perfect is (ik beloon hem op zijn meedenken en omdat hij fijn
reageert, perfectioneren kan pas als hij begrijpt waar ik naartoe wil)
Travers, appuyement en keertwendingen heeft hij nog niet zo vaak gedaan.. dus ben benieuwd wat jullie
er over te zeggen hebben. (dat de keertwendingen groot zijn dat snap ik, maar als ik ze kleiner draai
kan hij van achteren niet goed meekomen en ik heb ze liever te groot maar actief dan klein en een been
dat blijft staan) Op het moment dat ik voel dat hij lekker meekomt dan maak ik ze enkele passen kleiner
en gaat dat een paar passen goed stap/draaf ik hem weg. Schouderbinnenwaarts nemen we ook al
lekker in het rijden in draf mee als hij goed aanvoelt.
Roow is uiteraard voor het beginnen met filmen lekker losgestapt, gedraafd en gegallopeerd. Dit is niet
te zien omdat de film anders wel erg lang duurt..
Hier de film:
Hij zwiept trouwens veel met zijn staart, niet naar mijn been of hand.. ben nog op zoek naar waar dit
vandaan komt.. Wat me wel opvalt is dat hij het vooral doet als ik hem vraag te buigen, en als ik
lichtrijd. Als ik doorzit laat hij stukken wel zijn staart ontspannen hangen..?