Bokt.nl

Jethafa schreef:

Ik heb ook even een stukje van je andere topic gelezen en ik vind dat je al aardig vooruit bent gegaan. Jullie hebben de beste methode gevonden voor jullie en zeker die laatste paar foto's zien er niet verkeerd uit! Het kost natuurlijk tijd zoiets, maar dat geeft ook niet. Jullie houding is verbeterd!

Waar je zelf echt op moet letten is het naar voren zitten met je schouders en hoofd. Echt gaan oefenen op naar voren kijken, dat helpt! Je ziet aan het hele plaatje dat ze nog op de voorhand loopt, en daar kun jij echt haar mee helpen. Probeer je eigen gewicht gewoon ook iets naar achteren te verplaatsen! Vooral op de 6e foto zie je heel duidelijk hoe je zelf naar haar voorhand toe zit.

Succes ermee en fijn dat het al zoveel beter gaat!

Sica schreef:

Ik heb de werkende foto's in de openingspost gezet en wat berichten verwijderd die over de niet werkende foto's gingen.

Jimbo schreef:

de foto's zien er goed uit maar ik kan me voorstellen dat ze je bijna uit het zadel trekt. dit is een balansprobleem. ze zoekt met haar mond steun om niet "om te vallen". dit komt waarschijnlijk uit het beleren weg, ze heeft niet echt constant op haar eigen benen leren lopen.

Probeer nu toch om haar op eigen benen te laten lopen. Houd alleen een licht contact, als je het aandurft gewoon met zo lang mogelijke teugels (niet laten hangen, dan zijn je teugels te kort). Anders toch weer aan de longe.
Je moet zelf ook leren wennen aan dat ze niet meer in je handen hangt. Als ik ga hangen in de teugels hangt mijn paard ook terug, dan krijg ik meteen spierpijn in mijn schouders.
Bij oppakken meteen aangeven hoeveel druk jij op de teugels wil toestaan. Geef een ophouding (met beide teugels als ze in beide teugels hangt) als ze wil hangen, maar denk erom dat je ook meteen weer loslaat als ze toegeeft. Als alles goed gaat belonen en afzadelen. Elke dag even 20 minuten oefenen als ze warm is werkt beter dan een uur lang spierpijn veroorzaken.

ik begin vaak met instappen en indraven met een compleet losse teugel. zo kan mijn paard eerst zijn evenwicht met mij erop vinden voordat ik met hem aan het werk ga. (doe zulke dingen wel zo veilig dat je meteen de teugel weer kan oppakken...)

succes.

No_No schreef:

Wow! Dat is een mooie vooruitgang zeg!

Ik dacht een paar dagen geleden nog aan jullie
Ik ben benieuwd hoe het er over een paar maanden uit zal zien!!!

Heel veel succes verder

edit: foto 3 lijkt, naar wat ik kan zien, er goed uit te zien!

Abacab schreef:

Jullie zijn een leuke combi. Werk aan je houding!

svdijk86 schreef:

Ik zie liever het filmpje waar je de foto's vanaf hebt gehaald ipv alleen de plaatjes die je met
print screen hebt verkregen

Het ziet er in ieder geval wel naar uit dat ze haar achterhand al meer begint te gebruiken

Tipje die ik wel al zo kan geven buiten de dingetjes die je zelf zegt:

"blijft recht boven je paard en naar voren kijken" Je maakt al net zo'n bocht in je nek als ik, waardoor
je deels zelf uit balans bent en ook je paard uit balans werkt.

Filmpje mag ook per PB hoor groetjes!

anneliesdj schreef:

Dit is idd wel een hele vooruitgang!
Ziet er heel ontspannen uit, als je de voorgeschiedenis niet kent zou je denken dat je haar gewoon lekker lang en laag aan het losrijden bent

Ze mag nog iets hoger maar je bent al goed op weg, ze lijkt ook niet meer zo te trekken als eerst?
Tips voor nu heb je niet zoveel aan denk ik, je bent goed bezig en je moet zo nog een tijdje doorrijden en dan gaat ze zichzelf meer dragen en wordt ze ook lichter in de hand.
Enige waar je op moet letten is je eigen houding en wat er ook gebeurd; niet terug trekken, los het met je zit op.

Longeren lijkt me juist niet slim, juist zo'n bijzet, touwtje oid is perfekt om in te gaan hangen dus maakt je probleem alleen erger. Dit is een paard wat behoefte heeft aan een stabiele ruiterhand die meegaat als ze trekt en toegeeft als ze nageeft.

maikeltje schreef:

Wat leuk, een update Je bent veel met overgangen bezig, dat is top!
Als je gaat rijden dan ga je voltes, achtjes en slangevoltes rijden, in die voltes etc rij je overgangen draf-stap-draf. Consequent volhouden, dus tijdens je figuren die overgangen te rijden. Niet een hele volte niet en dan weer eens wel maar echt consequent. Bij de overgang van draf naar stap tel je in gedachten van 10 terug naar 1. Bij 10 draaf je nog en bij 1 zit je in stap. Twee of drie passen stappen en hup, weer aandraven. Niet in stap laten vallen maar echt ondersteunen met je been, vooral die laatste paar passen. Pas echt stap als je teruggeteld hebt tot 1. Ofwel, jij bepaalt elke stap in die overgang. Dat vergt wat oefening maar doordat je zo bezig bent met je paard let je wat minder op jezelf en ben je gewoon aan het rijden. Zo breng je de achterhand eronder zonder dat het verzet oplevert van je paard. Als je dat eens een aantal maanden vol kan houden dan zul je zien dat hij die achterhand ook bij jou gaat gebruiken. Oja, als je de overgang maakt naar stap, wel je handen de laatste pas iets meegeven naar voren maar wel gewoon verbinding houden dus niet de teugels losgooien
Doordat jij aan de slag gaat met die voltes, slangenvoltes en achtjes komt ze vanzelf (zonder dat ze er zelf erg in heeft) meer op de achterhand en kun jij haar als het goed is steeds een beetje meer oppakken.
Probeer er niet teveel over na te denken, gewoon doen. Je maakt heel snel de "fout" jezelf tijdens het rijden constant te beoordelen en te evalueren (tenminste die neiging heb ik zelf wel heel erg ). Daardoor ga je te lief rijden, teveel op je houding en zit en handen letten en als ze dan braaf loopt wil je dat niet verstoren. Maar daar komt ze niet mee aan het werk. Het mooie van deze manier van rijden is dat je daar simpelweg dan geen tijd voor hebt, je bent constant bezig met tellen en weer opnieuw doen omdat de overgang toch te abrubt komt of omdat je paard probeert een beetje door te drammen of wat dan ook. Doordat je zo geconcentreerd bent op je paard heb je geen tijd om jezelf ook nog eens te beoordelen. En je houding verbetert eigenlijk vanzelf. Want ik was nog vergeten te vermelden dat je moet blijven lichtrijden in die overgang naar de stap toe. Je merkt dat je de laatste passen richting stap nauwelijks nog uit het zadel komt met lichtrijden omdat ze anders niet langzamer gaat draven. En dan ga je als vanzelf beter zitten en rijdt je licht vanuit je binnen-bovenbenen en blijf je veel rechter omdat je onbewust je bekkenbodemspieren flink moet aanspannen om zo "klein" mogelijk licht te kunnen rijden.

Jullie zijn al stukken vooruit gegaan in ieder geval