Ik zou het met zweepje oplossen en niet met spoor. Ik vind het zelf namelijk prettig om een spoortje om te doen als je langzaamaan aan de zijgangen gaat werken, en ik vind het makkelijk als ze daar dan nog wat gevoelig op zijn. Over wat voor spoor kan ik je dan ook eigenlijk geen goed advies geven, impulssporen heb ik nooit gebruikt.
Als jij been geeft --> geen reactie -->tik, moet je twee dingen in de gaten houden. Op de eerste plaats MOET je paard op die tik dan ook naar voren, en flink naar voren! Liever in middengalop weg, dan in een sukkeldrafje! Bij sommige paarden bereik je dat door een heel klein tikje al, andere mogen best een duidelijke tik hebben. Krijg je niet de gewenste reactie, wil dat zeggen dat je niet duidelijk genoeg in bent gekomen en dan is heel de overgang zinloos geweest. Liever één keer goed, dan 100x half.
Ten tweede is het heel belangrijk dat je je paard ruimte geeft om naar voren te gaan, maar ook direct na enkele passen terugneemt en de overgang opnieuw rijdt. Paard moet leren dat het niet goed doen betekent dat hij het nog een keer kan doen, en het dus eigenlijk wel heel erg handig is om gewoon de eerste keer te luisteren.
Kortom het niet subtiele rijden wat jij beschrijft komt imo niet voort uit de methode die je gebruikt, maar uit de manier waarop. Ik zou ervoor kiezen dat aan te pakken.
Edit: ik ken trouwens wel de gladde wielen, ik vind ze fijn in gebruik maar zou er persoonlijk niet voor kiezen bij een jong paard, ze zijn namelijk wel lang en daardoor scherp. Maar het wieltje opzich is niet scherp hoor, puur door de lengte van de spoor zou ik het niet fijn vinden.