Op de manege werd hij altijd bijgezet van zijn bit naar het zadel met twee touwen zodat hij zijn hoofd niet naar beneden gooide om de teugels uit de handen te rukken van de jonge kindjes (ja, waarom zou hij dat nou doen?
)Toen wij hem kregen hebben we m eerst aan het halstertje gereden omdat we nog geen hoofdstel hadden, dat ging zo goed dat ik maar meteen een bitloos hoofdstel voor hem kocht zodat hij niet meer de associatie kreeg met geruk in zijn mond aan t bit door de kindjes. Nu gaat hij met mijn dochter 1x per week naar de rijles, met allemaal andere ponietjes, heel pony-en kindvriendelijk, bij een particulier die dat heel goed doet. Mijn dochter vindt het supergezellig met alle andere kinderen op de rijles.
Alleen in die rijles, staat zijn hoofdje meteen op "manege" door de kindjes en andere ponietjes en gaat hij 'uit'. Hij luistert dan niet meer naar de hulpen en doet zijn eigen dingetje. Nooit gemeen hoor, zo is hij niet, maar naar het midden lopen en stil staan, niet te besturen, niet meer vooruit willen aan het been etc. Nou hoort dat voor een gedeelte ook bij een pony om niet te doen wat ie wel moet, maar voor een groot gedeelte is het ook afstomping door de jaren manegelessen. Als we namelijk alleen met hem in ons buitenbakje oefenen, is hij al iets beter aan de hulpen. Als we in t bos rijden (mijn dochter met begeleider aan touw) is hij ook weer beter aan de hulpen, want dan heeft hij het gewoon naar zijn zin. We weten natuurlijk van zijn achtergrond en dat dit misschien iets is wat nooit meer helemaal weggaat, en mijn dochter is natuurlijk ook nog niet gevorderd en laat zich ook een beetje overbluffen door onze kleine poown. Dat is ook voor haar een leerschool en ik denk dat ze er ook wel gaan komen.
Nu vroeg ik me wel af, of er nog andere manieren zijn om hem een beetje van zijn manegetrauma af te helpen. Mijn kindjes moeten het allemaal nog leren dus kunnen hem niet doorrijden op een manier waardoor hij weer wat lol erin krijgt.
We nemen hem trouwens veel naar buiten, ook zonder ruitertje aan het halster op de fiets, dat vindt hij prachtig hij draaft dan heerlijk met zijn oortjes vooruit. Hij heeft dus nog genoeg levenslust daar ligt het niet aan. Ik denk eraan om zoveel mogelijk dingen te doen die hem niet doen denken aan zijn manegeverleden, dus zoiets als vrijheidsdressuur, licht grondwerk. O ja, we gaan m ook nog voor de kar spannen over een paar maanden dat schijnt hij ook heel leuk te vinden.
Maar uiteindelijk is hij er wel gekomen zodat mijn dochters met hem kunnen rijden, dus vandaar mijn vraag voor suggesties hoe hij weer lichter aan de hulpen kan komen.
. Ik denk dat het een kwestie van geduld is en dat het vanzelf goed komt naarmate hij langer bij jullie staat. Succes!
Dan kijkt hij me aan met vragende ogen of ik gek geworden ben.. 