Hoe rij je een tuigpaard het best onder het zadel, daarmee wil ik zeggen: welke oefeningen/houdingen vraag je van je paard om hem zo goed mogelijk te helpen
uiteraard weet ik ook dat ze zowiezo aan het been moeten komen, links en rechts losmaken, overgangen, etc, maar ik bedoel echt specifieke oefeningen om de specifieke problemen bij een tuigpaard op te lossen.
ik geef nl les aan iemand met een tuigpaard, maar kan lekker lopen, maar is nooit echt goed doorgereden geweest (verschillende eigenaars, periodes van niet gereden te zijn, te dik)
wat ik zie:
paard heeft de typische tuigpaardhouding, strakke rug, achterhand iets omhoog geduwd en 2 km achter de voorhand, hoofd ergens in de sterren met een mooie onderhals
knieactie vanvoor valt mee, behalve als hij zich opfokt, achterbeengebruik is minimaal
in een gewoon drafje draaft hij een voet achter, en met veel bijdrijven en opvangen vanvoor krijgen we hem net een pasje overgedraafd.
de ruiter is een jonge knaap die totnutoe manegelessen gereden heeft, wel op eigen paarden, maar het waren echte caroussel lessen
als ik dingen uitleg over stelling en buiging kijkt hij me aan alsof ik chinees spreek, en bijdrijven en opvangen vanvoor had hij ook nog nooit van gehoord

dus misschien niet de ideale combinatie, maar nu zijn we er de theorie aan het instampen

ik ben nu vooral bezig geweest in stap en draf aan overgangen, in eerste instantie om reactie te verkrijgen op zijn been, wat na een tijdje aardig lukte, en daarna in stap en draf enkele pasjes verruimen en verkorten.
daarna beetje bezig geweest om wat meer lengte in die passen te krijgen, en nog wat galopwerk (vooral overgang draf-galop en galop-draf maar in een goede vlotte voorwaartse draf)
het rare is, paard kan wel erg verzamelen in galop, op een bepaald moment reed hij zijn overgang naar draf, en net toen hij in draf ging vallen moest hij bijdrijven zodat hij doordraafde, echter net iets te vroeg geroepen, waardoor de ruiter erg netjes in galop opving vanvoor en bijdreef, en het paard galoppeerde praktisch ter plekke, met een mooie opwaartse sprong.
we hebben nog niet gewerkt aan de hoofd halshouding, maar hij liep al een stuk ontspannender dan de keer ervoor, en zocht wel wat de hand op, echter heeft hij net dat laatste beetje loslaten tekort.
ik had gedacht om een dergelijk paard eerst wat dieper te proberen te krijgen, en daarna hoger, maar hij zit zo in zijn houding vastgeroest dat hij maar tot een bepaald punt gaat, en nooit echt loslaat, enige moment dat hij lager komt is bij het uitstappen, denk van de volgende maal een stuk galop en draf mee te nemen met lange teugel en eens te zien hoe ver hij wil stofzuigen.
ben ik goed bezig? nog meer tips zijn welkom!
