Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola



) durf ik het niet aan. Echt heel erg.
Ik heb me vorig jaar zo vaak voorgenomen : ik ga een rondje alleen, maar nee, niks geworden. Ik ga wel samen met iemand, dat heb ik wel vaak gedaan, maar alleen , ooh nee echt niet.
nou ja we zullen wel zien. Voorlopig is er nog geen kans op een buitenrit. Kolkje schreef:Zo herkenbaar. Ik zit ook met angst,maar ben ook opzoek naar een paard !!
Ja,klinkt een beetje stom
Ik heb jaren een eigen paard gehad, en met hem kon ik lezen en schrijven.Terwijl het best een draakje kon zijn hoor !
Maar als ik nu op een vreemd paard stap om bv even proef te rijden...pfff,het zweet breekt mij uit ! En dat heb ik op elk nieuw/ander paard waar ik opstap !! Ziet er erg leuk uit,ik strak wit gezicht,paard met zijn hoofd in de lucht,ik stuntelen...leuk hoor !!!
Als ik eenmaal een klik heb en vaker heb gereden durf ik weer adem te halen !
Ik had vroeger ook een schat van een paardje, die ken je dan gewoon harstikke goed he- je kunt er een band mee opbouwen. Met de manegepaarden niet helaas. Het jammere is dat ik nu echt geen tijd heb voor een eigen paard, het lijkt me wel weer super hoor, denk dat mijn angst dan ook stuk minder zou worden.. sheela schreef:Het is inderdaad erg herkenbaar. Nu mijn kinderen ouder zijn, is mijn angst ook minder. (en ik heb een eigen paardje wat ik voor 100% vertrouw). Maar toen ik nog op manegepaarden reed en de kids waren toen een stuk jonger, was ik veel voorzichtiger. In de winter als de paarden fris waren, galoppeerde ik heel vaak niet mee, omdat ik bang was voor bok-partijen. Vaak kon ik het wel aanvoelen komen (hoe fris het paard was) en dan bleef ik wel even in het midden staan. Of ik galoppeerde alleen. Ik heb het bij mijn vriendin gezien. Durfde alles, niets was te gek, hoe hoger, gekker hoe beter. Tot ze kinderen kreeg en plots veel voorzichtiger werd met rijden. Nu is ze ook gestopt.
Wat ik dus gewoon nog steeds niet durf, is alleen naar buiten. Ik heb een heel braaf paard, bijna bomproof, maar omdat ze van gewone dingen wel schrikt (en opzij springt, verder niets) durf ik het niet aan. Echt heel erg.
Ik heb me vorig jaar zo vaak voorgenomen : ik ga een rondje alleen, maar nee, niks geworden. Ik ga wel samen met iemand, dat heb ik wel vaak gedaan, maar alleen , ooh nee echt niet.
Maar zoals nu met deze winter dat ik niet kan rijden vanwege de sneeuw, dan stap ik er straks zo weer op. Ik weet dat ze dan niet zo raar doet, ook al heeft ze 2 - 3 weken niets gedaan, behalve in de wei lopen. Dat durf ik dan wel, omdat ik weet dat ze niet van die rare dingen gaat doen. Vorig jaar deelde ik mijn paard met mijn dochter. Ik was voor het springen en dressuur en zij was voor de buitenritten. Nu heeft zij een eigen paardje, dus moet ik straks wel naar buitennou ja we zullen wel zien. Voorlopig is er nog geen kans op een buitenrit.