Geplaatst Dan kan je zien waar we vandaan komen
Cassarah is (in mijn ogen) een top-paard, ik ben echter geen top-ruiter (verre van zelf) Op dit ogenblik probeer ik vooral ontspanning te zoeken bij het paard, en een correcte houding bij mezelf. Truukjes en foefjes komen later wel, eens die basis goed zit, het paard rechtgericht en in balans loopt en ik op de juiste manier de hulpen kan doorgeven zonder er als een zoutzak bij te zitten!
Even wat verdere info:
Cassarah zal in december een jaar van mij zijn, dus we zijn nog steeds naar elkaar aan het toegroeien. Ik ontdek nog elke dag nieuwe knopjes en karaktertrekjes
Cassarah zelf is een 14 jaar oude Rheinlander merrie. In haar jonge jaren heeft ze parcours gelopen van 120m, daarna heeft ze gediend voor de schoolopleiding van haar nieuwe eigenaar, heeft ze ook een veulen gekregen en is ze uiteindelijk terecht gekomen op een kleinschalige manege. Na een jaar op die manege moest ze weg, op het ogenblik dat ik de stallen binnen liep op zoek naar een paard. Ik kwam er voor een ander paard, maar ben met Casje naar huis gegaan. Tenslotte zijn we begin oktober verhuisd naar de stal waar ze nu staat. Ze heeft dus al een redelijk bewogen leven gehad.Cassi is mijn eerste eigen paard. De enige andere rij-ervaring die ik had, was die van op de manege... dus een teugel-trek, stamp-in-de-buik ervaring
Het is pas met mijn mooie rosse dat ik heb leren rijden. En daar zijn we nog geen jaar mee bezig. Hou daar dus ook rekening mee als je een reactie geeft. Ik weet dat ik nog een lange weg te gaan heb 
De stal waar we nu staan, bestaat nog maar sinds begin oktober, en is op dit ogenblik nog een halve bouwwerf. Dit zal je waarschijnlijk ook nu en dan zien op de achtergrond. Het fijne is dat mijn paard nu jaar in jaar uit in een kudde leeft, binnen en buiten kan wanneer ze wil en 24/7 ruwvoer ter beschikking heeft. Dus als je een bol buikje ziet, tis een gezond hooi-buikje
Over de foto's:
- De foto's zijn genomen door mijn vader, die voor het eerst mijn spiegelreflex in handen heeft gehad, en voor de eerste keer een bewegend paard moest fotograferen
Er zijn dus veeeeeel foto's genomen, maar er zijn er niet veel bruikbaar - Mijn houding is niet goed, maar doorgaans wel iets beter als op deze foto's (qua rechtop zitten) Ik heb echter 2 weken geleden een hoef tegen mijn ribben gekregen, wat nog steeds behoorlijk pijn doet.
- De foto's zijn van een half uurtje rijden... langer hield ik het niet vol met mijn pijnlijke ribben. Veel verder dan de warming-up zijn we dus niet geraakt vandaag, maar ik vond het toch al een fijn beeld geven.
Aandachtspuntjes:
- Ik moet meer rechtop zitten en voor me kijken.
- Voeten mogen niet zo ver in de beugels!
- Mijn stijgbeugels mochten een gaatje langer (zaten nog kort door de wandeling vorige week)
- Opletten dat ik niet te streng ben met mijn handen. Doe ik dit wel, dan steekt ze haar tong uit en verkrampt ze in de nek.
De foto's:
1.
Eerst even warm lopen. We beginnen met stap en draf aan een lange teugel, eens de spieren warm zijn ga ik overdreven binnen en buiten stelling vragen om haar nek los te krijgen. Doe ik dit niet, loopt ze een uur als een plank door de piste. Ik kan dit van haar vragen met losse teugels, dus ik ros haar niet in de bek! Eens ze los is, zakt ze in de hals, en weet ik dat ik kan beginnen.
2.
Naar draf en wat bochtjes nemen. volte, slangenvolte, vaak van hand veranderen zodat die rug wat los wordt.
3.
Hetzelfde in galop: grote volte, kleine volte, terug op de hoefslag,...
4.
En dan krijgen we stilletjes aan een ontspannen beeld met een mooi achterbeen
Het ziet er uit alsof ik hard ben met mijn handen... maar dit kan ik me niet herinneren. Doorgaans heb ik amper iets in mijn handen tijdens de galop?5.
Weer draf, mooi ruim, maar wel wat op de voorhand?
6.
Even een lossere teugel geven. Ik probeer dan altijd om haar hoofd te laten zakken, maar dit lukt niet altijd. Als ik meer been geef om naar mijn hand te drijven, gaat ze enkel vlugger lopen.
7.
Ik ben erg blij met dit beeld, hoewel ik mijn hakken meer moet uitdrukken. Bij stap is ze erg moeilijk nageeflijk te rijden.
8.
Weer terug in draf (met tegenlicht
) maar een ontzettend fijn beeld! Dit is op dit ogenblik mijn streefdoel. Ik mag wel nog meer rechtop zitten.
9.
Dan hebben we nog wat bochtjeswerk gedaan. Vraag me alleen niet waar mijn been heen gaat?
10.
Om tenslotte uit te stappen aangezien ik te veel last kreeg van mijn ribben. Als ze zo haar hoofd laat zakken, weet ik dat ik goed gereden heb
Echter... de fotograaf wilde meer actie
"Wanneer doe je nu eens iets leuk???" *zucht* dus papa ook zijn pleziertje gegund en iets leuks gedaan
We beschikken namelijk over een paar leuke natuurlijke hindernissen!
11.
Eerst in stap door de waterplas, even de diepte checken met die regen van afgelopen week
12.
Leuk was het in ieder geval, ik heb een smile van oor tot oor
13.
Om dan in galop er door te vlammen! Paard vind het ook leuk denk ik
(en dan te bedenken dat ze op wandeling niet door een plasje wil 
)14.
Op het gemak ook nog even "de berg" beklommen.
15.
En genieten van het uitzicht...
Uiteraard heb ik daarna nog verder uitgestapt in de piste, maar daar zijn geen foto's meer van.
Commentaar, tips, uitleg,... alles is welkom, zolang het met het nodige respect gebeurd! Ik ben geen top-ruiter en zal er ook nooit één zijn. Ik wil enkel, dat hoewel ik recreatief rij, mijn paard haar lichaam juist gebruikt, zodat ze nog lang van het leven kan genieten.
Brand los!
