Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-09-10 22:40

Angst sluimert op de achtergrond

Geplaatst door de TopicStarter : 08-09-10 22:40

Hoi!

Ik ben een nog niet zo ervaren ruiter, ik rijd nu tweeënhalf jaar één keer per week op een manege en sinds een half jaar twee keer per week op mijn verzorgpaard. Verder heb ik af en toe springles of neem ik een privéles. In principe gaat het allemaal goed, ik word langzaam beter en geniet van het rijden. Maar er zit me wel iets dwars. Toen ik begon met rijden durfde ik vrij veel en het ging ook allemaal goed, totdat ik er een keer hard afgevallen ben omdat mijn paard schrok. Na een paar maanden het heel spannend gevonden te hebben, maar wel elke week te hebben gereden, was ik mijn angst weer grotendeels kwijt en durfde ik ook weer gewoon te rijden zonder bang te zijn. Nu heb ik daarna nog een paar dingen meegemaakt die de angst weer terug lieten komen: mijn pony is er een keer op een buitenrit vandoor gegaan (met een aantal andere paarden) met mij erop, angstige situaties met asfalt en auto's en greppels... Ik ben wel blijven zitten en ben uiteindelijk in stap met een uitgeputte pony het manegeterrein opgekomen. Pony kon niet meer en we hebben bijna de hele weg (nog een flink stuk) gegaloppeerd. Ze reageerde nergens meer op, ik kon alleen wat sturen, maar niet stoppen. Verder heeft mijn verzorgpaard nog een paar keer rare dingen gedaan met heel hard naar huis toe galopperen (en we waren niet echt weg, op een strook gras naast de bak), met één keer tot gevolg dat ik eraf lag.
Nu gaat het eigenlijk al best wel weer goed. Ik rij ongeveer drie keer per week. Ik heb één keer in de maand springles. Ik heb springen altijd al enigszins spannend gevonden, maar het valt me op dat ik het de laatste tijd alles toch wel extra spannend vindt. Ik heb ook al weer een aantal keer meegedaan met een buitenrit en dat was ook allemaal prima (ook een keer voorop gereden). Ik ben altijd blijven rijden en altijd blijven doen wat ik spannend vond, met meestal een goed resultaat, maar toch blijft er angst op de achtergrond; dat zit me echt dwars. Ik wil geen muts zijn en gewoon lekker rijden en genieten, maar ik blijf het altijd spannend vinden, ook als het niet nodig is, en het paard voelt dat natuurlijk. Mijn verzorgpaard deed gister ook heel gek, en ik maakte me meteen zorgen of er iets niet mis was met zijn bit of iets dergelijks, hij zat zo met z'n hoofd te zwaaien... Bleek (toen iemand anders erop ging) dat hij me gewoon aan het uitproberen was. Ik vind het niet verkeerd om voorzichtig te zijn, maar ik wil niet dat de angst de overhand krijgt. Paardrijden is zo niet zo leuk meer...
Om een lang (sorry) verhaal kort te maken: ik heb nog steeds angst voor het rijden en ben niet meer zo onbezorgd als vroeger, en wel in zo'n mate dat het me in de weg zit. Ik heb een aantal minder leuke dingen meegemaakt en je hoort ook van die nare verhalen af en toe... ik wil gewoon lekker rijden! Je moet je angst toch overwinnen door het te confronteren? Waarom blijf ik het dan spannend vinden ook al confronteer ik mezelf met spannende situaties en loopt het steeds goed af? Wat kan ik het beste doen? (dat is mijn vraag) Zo, dat moest er even uit.

**Geplaatst**: 08-09-10 22:42

Re: Angst sluimert op de achtergrond

Geplaatst: 08-09-10 22:42

Bij mij heeft grondwerk (vooral natural horsemanship oefeningen) geholpen om de band met mijn paarden te versterken, ook onder het zadel. Dan doen ze niet zo snel gek, en hoef je ook niet bang te zijn.

**Geplaatst**: 09-09-10 06:36

Geplaatst: 09-09-10 06:36

Het is heel normaal dat naarmate je meer meemaakt je je meer bewust word van het feit dat paardrijden ook knap gevaarlijk kan zijn. Punt is, zoals je zegt, hoe ga je daar het beste mee om. Wat ik probeer te doen op moment dat ik het spannend vindt worden is bewust te zijn van de signalen die ik naar het paard afgeef. Je paard kijkt naar jou om te bepalen hoe hij moet reageren op een situatie, geef jij signalen dat je 'in control' bent dan zal je paard daarop reageren, probeer dat dus uit te stralen, desnoods bluf je er flink op los! En kijk hoe je paard daarop reageert. Naarmate je dat meer doet zul je ook meer zelfvertrouwen krijgen en zal je angst gaan slijten..

IK kan je heel erg een zitles aanraden, daardoor ben ik veel beter gaan zitten en heb ik ook geleerd wat voor signalen ik met mijn zit afgeef aan mijn paard (en dus ook hoe ik dat bewust kan gebruiken als ik wil bluffen). Bovendien ben je dan ook een stuk beter voorbereid mocht het paard waar je op zit schrikken of bokken of iets dergelijks.

Bovendien is iedereen wel eens in de maling genomen door een paard en is dat zeker geen schande, de volgende keer dat jij op de hoofdschudder rijdt zal hij dat niet weer voor elkaar krijgen, dan zeg jij niet zo zeuren maar lopen en is dat probleem ook weer voor elkaar. Het blijft een leerproces.

**Geplaatst**: 09-09-10 09:56

Re: Angst sluimert op de achtergrond

Geplaatst: 09-09-10 09:56

Dat is heel normaal :-)

In het begin zit je vrij onbevangen te paard totdat er een paar dingen gebeuren en je merkt dat er toch echt wel serieuze risico's aan verbonden zijn.

Als je vaak op hetzelfde paard rijdt dan kom je er vanzelf achter hoe deze reageert en dat er echt niet altijd vanalles hoeft te gebeuren.

Daarnaast helpt het vaak ook wel door er gewoon een paar keer onschuldig af te vallen (klinkt raar, maar als je een paar keer naar gevallen bent dan is het soms wel goed om er eens gewoon af te vallen waarbij er niets aan de hand is, gewoon zodat je ziet dat een val niet altijd gelijk een probleem hoeft te zijn).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-09-10 13:31

Geplaatst door de TopicStarter : 09-09-10 13:31

Ik vind het erg moeilijk om te bluffen, maar het is niet zo dat ik in paniek raak. Ik blijf wel altijd kalm, maar ik voel wel van binnen dat ik het spannend vind. Ik probeer ook kalmte over te brengen op het paard, maar dat is moeilijk als je het toch stiekem spanned vind. Dat angst slijt is zo, maar ik had gehoopt toch weer wat meer naar mijn onbevreesde staat aan het begin van mijn paardrijcarrière terug te gaan...
Ik ben er ook wel eens onschuldig afgevallen, en ik heb ook vaak genoeg gesprongen en buiten gereden dat het wel goed ging, maar je blijft het in je achterhoofd hebben dat het zo fout kan gaan. Als een paard gaat, dan gaat ie. Daar doe je dan niets meer aan. Het voelt bij mij heel erg van: het is niet de vraag of het fout gaat, maar een vraag van wanneer... Daar tegenover vind ik het rijden nog wel erg mooi en wil ik er niet mee stoppen. Als het wel lekker gaat is dat zo'n fijn gevoel. Stoppen wil ik dus niet, maar ik wil ook niet steeds denken "wat nou als" en wil mijn angst onder controle hebben.

**Geplaatst**: 09-09-10 13:36

Geplaatst: 09-09-10 13:36

Een heel herkenbaar probleem! Ik zelf heb 7 jaar niet paardgereden en ben nu weer 3 jaar bezig. Hierdoor was ik het zitten kwijt en het onbevangen vertrouwen van vroeger ook! Ik herken voornamelijk de angst en de spanning die je in je lijf opbouwd en aangezien paarden zo gevoelig zijn slaat die spanning ook door naar je paard. Wanneer je gaat zitten wachten wanneer je paard ervandoor gaat kan je jezelf de garantie geven dat hij gaat. Er is niet echt een truukje hoe je dat moet aanpakken het heeft ook met jou als persoon te maken. Zelf heb ik ook meerdere malen met angst en beven gallopperend naar huis langs de weg gereden... Niet fijn inderdaad en het geeft alleen maar meer spanning. Ik heb toen les genomen en mijn instructrice heeft mij geleerd door middel van het freestyle systeem meer vertrouwen in mijzelf en in mijn pony te geven. Daarnaast heb ik les gekregen om beter te gaan zitten. Op het moment dat ik het spannend ga vinden kijk ik eerst naar mijn pony. Hoe staan de oortjes, vind hij het ook spannend en zo ja, wat is het dan. Ik adem uit en ga zitten (mijn instructirce heeft het altijd over: 'denk aan 2 pakken suiker in je billen!'). Geniet en durf je paard te 'vertellen' dat er niks aan de hand is. Ik heb zelf wel een tijdje niet meer buitengereden, gewoon omdat ik het niet meer zo verantwoord vond. Raakte zelf te veel in paniek. Mij heeft het heel erg geholpen om in de bak te werken aan vetrouwen in mij en mijn pony, waardoor ik nu weer heel relaxed met een los teugeltje naar buiten kan! Maar hou vol!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-09-10 13:50

Geplaatst door de TopicStarter : 09-09-10 13:50

Volhouden wil ik zeker! Het is niet zo dat ik tijdens springen telkens denk: hij spring niet, of tijdens buitenrijden: nu gaat hij ervandoor. Als ik aan het springen ben doe ik het ook gewoon en gaat het meestal ook goed, net als met buitenrijden. Het is meer dat het een beetje op de achtergrond meespeelt. Ik ben mij er heel erg bewust van dat als je denkt "hij gaat vast weigeren" dat je per definitie ook een weigering te pakken hebt (dat heb ik vaker gezien/gemerkt), dus ik denk er gewoon niet aan en denk alleen "ik wil over die hindernis". Maar tegelijk ben ik wel onzeker. Niet op het moment zelf, dat ik echt spring of buiten aan het galopperen ben, maar daarvoor of daarna. Beetje lastig uit te leggen

. Zit een beetje met mezelf in de knoop hiermee. Het heeft geen zin om bang te zijn en het werkt alleen maar averechts, maar het is er toch.
Moet ik gewoon doorgaan zoals nu, gewoon elke week rijden en doen alsof er niets aan de hand is? (wat in principe ook zo is) Of houd ik mezelf dan teveel voor de gek? Mijn verzorgpaard is in de bak erg zelfverzekerd en gaat zijn eigen gang als ik niet genoeg leider ben; dat is erg vervelend en ik wil gewoon de baas zijn en lekker met hem aan de slag in plaats van maar wat rondjes hobbelen.

**Geplaatst**: 09-09-10 14:07

Re: Angst sluimert op de achtergrond

Geplaatst: 09-09-10 14:07

Ja, ik denk dat het heel goed is om door te zetten zoals je nu bezig bent. Wel denk ik, dat wat je zelf al aangeeft, je kan gaan werken aan het leiderschap. Daar zijn verschillende manieren voor zoals centered riding, freestyle, natural horsemanship e.d. Misschien dat je je daar in kan verdiepen. Je krijgt er ook de lol mee terug! Het duurt misschien wat langer maar het is ZO de moeite waard!

**Geplaatst**: 09-09-10 14:09

Re: Angst sluimert op de achtergrond

Geplaatst: 09-09-10 14:09

Een heel kort antwoord, terwijl ik het juist fijn vindt hoe netjes en uitgebreid jij post, je bent heel zelfbewust.

Neem eens een les of wat Centered Riding. Dit maakt je heel erg bewust van je houding en zit en je invloed daarmee op je paard, kun je beter loslaten en voel je je wellicht weer iets vertrouwder.

**Geplaatst**: 09-09-10 18:05

Re: Angst sluimert op de achtergrond

Geplaatst: 09-09-10 18:05

Ik kan eigenlijk maar 1 groot advies geven, geef het tijd.
Ik denk zelf dat het ook niet goed is om helemaal onbevreest op een paard te zitten. Het blijft een levend dier. Het is goed om voorbereid te zijn. Als het echter overgaat in angst dan is het goed om daar wel iets mee te doen.
De adviezen die hier al gegeven zijn vind ik erg goed. Grondwerk, zitles, kunnen zeker helpen.

Verder zijn er wat technieken rond visualisatie die goed kunnen helpen.
Zelf ben ik altijd een durfal geweest. Maar heb resent ook wat dingen mee gemaakt (heb toch al 20 jaar ervaring) die me niet in mijn koude kleren waren gaan zitten. Ik probeer heel bewust de angst op de grond te laten als ik opstap. Klinkt stom maar het werkt wel voor mij.
Ook heb ik mijn paard eens door een andere ruiter laten rijden. Toen ik het letterlijk zag, dacht ik "dat kan ik toch ook". En dat heeft me heel erg geholpen.
Blijf in ieder geval volhouden en geef het voldoende tijd.
Succes!

**Geplaatst**: 12-09-10 08:20

Re: Angst sluimert op de achtergrond

Geplaatst: 12-09-10 08:20

Ik wil ook nog wel even een reactie geven. Ik ben na 8 jaar stop ook weer gaan rijden en heb nu sinds juni een eigen paard. Het is een 5-jarige KWPN merrie. Een schat van een dier, zit geen kwaad in, maar ja, ze is jóng... en vindt dingen dus spannend. In het begin heeft ze me érg uitgeprobeerd maar dat gaat nu stukken beter. Omdat ik vorig jaar een auto-ongeluk heb gehad waardoor ik een ernstige enkelbreuk op heb gelopen ben ik ook niet meer zo handig en soepel met opstappen. Dat doe ik met een krukje. Maar het is steeds weer spannend. Ik ben blij als ik erop zit. Het rijden gaat dan wel ontspannen. Maar ik herken je gevoel van sluimerende angst. En ik ben het ermee eens, geef het tijd. Is het misschien ook een idee om juist eens op een ander paard te rijden in je omgeving, gewoon voor het gevoel ? Ik ben er in ieder geval van overtuigd dat mijn paard geen kwaad in de zin heeft en dat neemt mijn angst toch al voor een groot deel weg. Maar het blijft, net als veel andere sporten, een riskante onderneming. Een gevaar zit altijd in een klein hoekje. Toen vorige maand de beugelriem afbrak en ik eraf knikkerde had dat niets met het paard te maken, maar ik was wel heel erg geschrokken. En aangezien ik ook nog een gezin heb om voor te zorgen, ben ik toch niet meer zo'n durfal ;-)

En grondwerk heeft inderdaad bij mij ook geholpen om de band te versterken.
Succes !

**Geplaatst**: 12-09-10 10:24

Geplaatst: 12-09-10 10:24

Een herkenbaar probleem. Je schrijft dat je probeert je kalmte over te dragen op het paard, maar dat je binnenin het toch spannend blijft vinden. Probeer je niet te focussen op 'ik moet kalm zijn' en al helemaal niet op de spanning die je voelt. Wat je kan proberen is je ofwel inbeelden hoe je vroeger zou gereageerd hebben als je paard van iets verschiet. Wat is het verschil met je reactie nu?
Iets anders wat je kan proberen is je aandacht af te leiden van de spanning die je voelt. Dat kan je natuurlijk op verschillende manieren doen: met iemand praten, muziek opzetten en meezingen, een liedje beginnen zinnen,... Bij mij helpt afleiding heel erg goed, omdat ik me anders veel te veel concentreer op wat niet goed gaat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-10 09:50

Re: Angst sluimert op de achtergrond

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-10 09:50

Bedankt voor alle reacties. Het gaat in het algemeen wel prima, mijn verzorgpaard is ook erg lief onder het zadel (zeker in de bak), dus ik hoef ook niet echt bang te zijn. Ik heb er ook aan zitten te denken om een tijdje te stoppen, maar ik denk dat ik dan straks een hele grote drempel heb om weer te beginnen (maar wel meer geld

).

**Geplaatst**: 14-09-10 15:08

Geplaatst: 14-09-10 15:08

Wat ben ik blij te lezen dat er toch meer mensen zijn, die een"angst"probleem hebben. Maar waarschijnlijk ben ik een hopeloos geval.
Ik rijd nu bijna 3 jaar met angst. Periodes ging het beter, maar merk dat het nu weer top angst periode is. En Nee, nooit gevallen, het enige is dat mijn paard in de binnen bak ging galoperen en ik hem niet terug kon nemen(door de angst).
Liefst iedereen uit de bak( behalve een hulp voor mij) geen geluiden......want ja er zou wel eens iets kunnen gebeuren waardoor mn paard zou kunnen schrikken en ik hem niet in de hand kan houden.
Ik ben nu dus weer terug bij af.....ik durf nu een beetje te stappen. Maar wee gebeente als er iemand geluid maakt of een vogel vliegt voorbij, of een hond komt binnen....noem maar op...dan zit ik weer stijf....want ja mijn lieverd zou wel eens kunnen schrikken en ik hem niet kan terug nemen ofzo.
Heb een fries dus die schrikken al niet echt snel en ik vertrouw mijn lieverd.Daar ligt het dus niet aan.
Hoogte van mn paard....nee daar ligt het ook niet aan, want al zou ik op een shetje stappen heb ik het ook.
Misschien moet ik gezien mijn leeftijd(boven de 40 ) maar staken met mijn pogingen.......maar dat wil ik eigenlijk niet.
Ik wil gewoon zonder angst kunnen rijden....geen wedstrijden ofzo....gewoon simpel rondjes in de bak en eens in mn leven een buitenrit.

Zo...even lekker mn frustraties over mijn angst van me afgeschreven
Bedankt voor het lezen :-)

**Geplaatst**: 14-09-10 15:21

Geplaatst: 14-09-10 15:21

Angst wordt wel meer naar mate je ouder wordt, maar om ermee te stoppen, no way. Ik heb het ook soms, ben al een paar keer gevallen de laatste 2 jaar en vroeger veel, maar je wordt voorzichtiger. Je wilt alles voorzien maar dat gaat natuurlijk niet. Mijn angstgevoelens zijn ontstaan de laatste jaren omdat de paddock gelegen is naast een speeltuin waar constant kinderen doorvliegen en ravotten en roepen. En als je dan een paard hebt wat makkelijk schrikt en wegschiet, have fun!

**Geplaatst**: 14-09-10 16:46

Re: Angst sluimert op de achtergrond

Geplaatst: 14-09-10 16:46

Klopt, angst wordt erger naarmate je ouder wordt, maar je kan er wat aan doen. Zondag op horse event is het mij maar weer bevestigd dat Centered Riding je echt kan helpen. Mij in ieder geval wel! Paardrijden is teamwork en daar kan je samen uitkomen! Ook een paard wat makkelijk wegschiet is mee te werken! Mijn pony is erg sterk in de mond en pakte in paniek het bit op en begon te rennen. Kon ik niks mee... Maar na een paar lessen loswerken en centered riding (echt een paar, denk aan 3, wel goed oefenen) begon ik al verschil te merken! Concentreer je op het samenwerken en niet te veel wat er allemaal om je heen kan gebeuren. Geniet! "Hallo wereld!" zegt mijn instructrice altijd en dat werkt echt! Zo dat was mijn peptalk weer! :-)

**Geplaatst**: 15-09-10 17:05

Geplaatst: 15-09-10 17:05

Hoi Century5,

Volgens mij was ik daar bij dat jij en de rest aan de kletter gingen. Dat was niet echt een positieve ervaring nee.

Ik denk dat jouw grootste probleem is de controle over de situatie nemen. Zoals je zelf al zegt, je bent niet zo goed in bluffen. Ik denk dat je een (groot) deel van je angst kan wegnemen met het verkrijgen van meer ervaring en daardoor meer zekerheid in wat je doet. Maar ik denk ook dat een klein beetje angst in je achterhoofd best gezond is, en ik denk dat er weinig ruiters zijn die er nooit last van hebben.

Heb je inmiddels instructie bij je verzorgpaard?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-10 18:27

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-10 18:27

Ja, we hebben laatst les gehad, en de bedoeling is dat door te zetten. Het paard reageerde er ook erg goed op. Grappig je hier tegen te komen

. Gelukkig ging jij niet mee aan de kletter. Het was niet iets wat ik graag wil herhalen. Gelukkig liep het vrij goed af, en ik ben wel een ervaring rijker. Hoe bedoel je "controle nemen over de situatie?" Ik heb dat toen wel geprobeerd, ben ook niet in paniek geraakt maar kalm gebleven. (maar leuk was natuurlijk anders).
Ik ben ook van plan gewoon lekker door te gaan en vooral om ervan te genieten, want anders is het maar een dure hobby

. Ik heb de laatste tijd wel een aantal fijne dingen meegemaakt, het is mooi om te zien dat dat ook kan.

**Geplaatst**: 15-09-10 21:01

Geplaatst: 15-09-10 21:01

Century5 schreef:
Hoe bedoel je "controle nemen over de situatie?"

Wat ik daar mee bedoel is dat je soms best wat strenger mag zijn tegen je paardin het voor zorgen dat de aandacht op jouw richt is. Of het in het geval van die ramprit geholpen had weet ik niet, maar in de gewone les laat je soms een loopje met je nemen. Mijn ervaring is dat als je het gevoel hebt dat jij met het paard rijdt, i.p.v andersom, je zelfvertrouwen in het rijden vergroot. Maar dat vertrouwen komt ook met een beetje ervaring en handigheid. Dus vooral meer oefenen en veel rijden!

**Geplaatst**: 22-09-10 11:11

Re: Angst sluimert op de achtergrond

Geplaatst: 22-09-10 11:11

Hey Century

!
Ik vind vooral de tip van JetvanEs erg goed: denk eens "Hallo wereld!" op je paard! Focus eens iets minder op wat ie allemaal doet en wat meer op wat er om je heen gebeurt. Klinkt niet logisch, omdat je dan 'de controle uit handen geeft', maar in feite doe je dat juist niet: door ontspannen te zitten (wat echt veel beter gaat als je niet de hele tijd met je paard bezig bent) blijft het paard vaak een stuk beter bij je en is hij ook meer ontspannen.
Ik bedoel overigens niet dat je het paard met je aan de haal moet laten gaan, maar kijk vooruit (niet naar die schattige oren

), let eens alleen op het tempo en de plaats waar hij loopt en wat minder op hoe hij loopt, hoe hij voelt, hoe hij ademt

. Kortom: ga af en toe ook eens 'lekker' rijden en genieten, het hoeft niet altijd moeilijk te zijn.
Ben benieuwd of het helpt!

**Geplaatst**: 22-09-10 11:25

Geplaatst: 22-09-10 11:25

er worden fijne tips gegeven en ervaringen gedeeld.

weet wel dat als je iets spannend vind je vaak onewust spieren aanspant. deze spanning draag je dan weer over aan je paard.

het klinkt heel cliche, maar ga op zoek naar een goede instructeur. eentje die echt in oplossingen kan denken. ipv een bepaald plaatje probeert te bereiken.
en wat ik altijd erg fijn vind, aan de hand werken met het paard. het versterkt zo je band met het paard.

aan de reactie van de paarden merk ik vaak al, dat ik onbewust nog met andere dingen( zoals werk) bezig ben. en dan kan je boos worden omdat het paard de opdracht niet geod uitvoerd, of je hoofd leemaken en het opnieuw proberen.

het is een knopje in je hoofd die je moet omzetten, en dat kan alleen jijzelf!
iig veel succes

**Geplaatst**: 22-09-10 13:30

Geplaatst: 22-09-10 13:30

Hallo Lezers,

Bedankt voor jullie reacties.
Wil jullie even laten weten dat ik afgelopen week 15 minuten gestapt heb, met gezonde spanning.
Geen paniek/angst momenten.
Dit was heerlijk !!!!!!