Maar......er zijn natuurlijk ook de uitzonderingen.
Nu ben ik wel eens benieuwd naar de ervaring van ervaren ruiters die werkelijk tot wanhoop gedreven zijn door paarden die per definitie tegen het been zijn: staart zwiepen, naslaan, achter de teugel kruipen en dan vooral het soort dat hoe meer je probeert in te grijpen volledig blokkeren en totaal stoicijns bewegingsloos de marteling over zich heen laten komen van de ruiter die op dat moment gefrustreerd raakt en rood aangelopen begint te meppen (soms op verzoek van de instructeur die roept: sla hem naar voren!!).
Laten we duidelijk zijn, we hebben het niet over paarden die op een manege doodgemaakt zijn voor het been, maar over paarden die direct vanaf het begin van de opleiding niet vooruit te krijgen zijn zonder hulp van een longeur.
Ik heb nu zo'n paard. Super lief, wil graag leren en leert ook snel. Buiten geweldig braaf en fijn voorwaards te rijden, maar in de bak zich volledig weren tegen het been. Het paard verzet zich eigenlijk bijna onverbeterlijk van nature tegen elke vorm van onnatuurlijke druk: teugeldruk, beenhulp, zweep etc. Teugeldruk maakt me weinig uit want die geef ik toch liever niet, maar de tegenreactie tegen het been en het standaard uitslaan tegen een zweepje werd steeds lastiger naarmate ze verder kwam in de opleiding (tempowisselingen e.d). Ook ik kwam de punt van de wanhoop even nabij, maar kon mezelf op tijd bedwingen voor er op los te rammen (ja je leert van je fouten in je jeugd geef ik eerlijk toe
) en zocht hulp buiten de reguliere rijkunst. De mevrouw keek het probleem aan en wist het haarfijn te definieren. Ze leerde me in een half uurtje tijd een methode aan waarbij je het paard rijd op je heup beweging en positie van het bovenlichaam. En voila, paard werd beter en ging groter lopen. Nu ben ik benieuwd wie dit ook ervaren heeft en welke methoden er nog meer aangewend worden om dergelijke paarden met plezier aan het werk te krijgen zonder ze te breken.
Brandt maar los!
), hulpen zo veel mogenlijk taktmatig geven en nog 'sneller' dan normaal, zodat de tegenduw reactie uitblijft.
). Zowaar reageerd het paard hier veel prettiger op en werd het staartgezwiep direct minder. Ze is nog wel in de war door de andere hulpen, maar pakt het snel en veel prettiger op met minder gezwiep en minder achter het bit kruipen.

Dier ging alleen in de juiste gang maar een fijn tempo zat er niet in. Tik achter het been bij gebrek aan reactie leverde je een bok op en als je daar tegen in ging had je rodeo. 
.
. Zit je daar als een bouwvakker op je paard met roodaangelopen hoofd en het paard in kwestie vind het allemaal wel best