Moll schreef:nou het antwoord is eigelijk omdat je paard niet nagevelijk loopt, nagevelijheid is de sleutel voor ontspanning, wanneer correct verkregen is nagevelijkheid juist de sleutel voor onspanning in het lichaam.
wanneer de hoofdhalshouding correct is word de hals gedragen, daar door komt de schoft vrij waardoor de rug ontspant en de buikspieren aan trekken en de bekken kantelen, dit gebeurt wanneer correct gereden, in ontspanning, een paard wat niet nagevelijk is houde schoft gesloten, de rug gespannen en er is dus geen ontspanning.
In mijn optiek is het allemaal net andersom.
Ontspanning is de sleutel voor de uiteindelijke nageeflijkheid.
En 'correcte' hoofdhalshouding is een gevolg, nièt iets waar mee begonnen wordt.
Je zorgt er eerst voor dat het paard verticaal in evenwicht is, dwz dat hij zijn gewicht (en dat van de ruiter) links en rechts gelijkmatig over z'n voorbenen en voeten verdeelt. Pas wanneer dit het geval is, kan hij zijn lange rugspier ontspannen, zijn buikspieren sluiten, zijn bekken kantelen, zijn achterbenen goed onderbrengen, zijn wervelkolom (automatisch) omhoog brengen en de voorwaarts neerwaartse tendens bereiken.
Het is dus een kwestie van je paard verticaal rechtrichten en alles wat daarna komt, is een gevolg.