Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-07-10 13:34

Mijn verstand weet het al, nu mijn gevoel nog.

Geplaatst door de TopicStarter : 04-07-10 13:34

Sinds 27 augutus ben ik in het bezit van een ondeugende, knuffelige, nuchtere, toen nog geheel onbeleerde maar supergoudeerlijke inmiddels 4 jarige ruin. Goldz is mijn 6de paard, en mijn eerste jonkie. Vanwege zijn goudeerlijke karakter, durfde ik het aan om het inrijden grotendeels zelf te doen. Met proffesionele begeleiding uiteraard.

Dit ging echt perfect, totdat...........

Goldz was op dit moment erg onzeker, en schrok daarna van mijn beweging in het zadel. Ik neem het hem helemaal niet kwalijk.
Hij heeft dit zelfde daarna ook met mijn bijrijdster gedaan, ook onzekerheid van zijn kant. De dag daarna schrok hij ergens van, toen was mijn bijrijdster hem voor, en daarna heeft hij weer geen pas verkeerd gezet

.

Dit is zijn normale gedrag

Ik weet dat het er rijtechtnisch nog heel wat te verbeteren valt, daar krijg ik begeleiding voor

Goldz doet echt geen pas verkeerd, en mijn verstand weet dat ik hem echt kan vertrouwen. Alleen het probleem is dat mijn gevoel niet wil meewerken

. Vandaag was het weer fout van mijn kant, Goldz trok heel even zijn neus naar zijn borst waarbij hij zijn rug iets bolde. Dit in combinatie met een ander paard in de bak die nogal druk was, zorgde ervoor dat ik zowat zat te janken van angst

. Terwijl mijn verstand gewoon weet dat er helemaal niks aan de hand is..............

Wie heeft er de tip om mijn verstand en mijn gevoel op 1 lijn te krijgen???
De oren van mijn knappe vent pesten met zingen doe ik al

**Geplaatst**: 04-07-10 13:37

Re: Mijn verstand weet het al, nu mijn gevoel nog.

Geplaatst: 04-07-10 13:37

Naar mijn idee heeft zijn eerste reactie te maken met het feit dat dat andere paard te dicht in zijn buurt kwam.
Hij keert zijn kont naar dat andere paard te waardoor jij verkeerd ging zitten en daar reageerde hij weer op.
In het 2e filmpje rij je alleen en is er niets aan de hand.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-07-10 13:40

Geplaatst door de TopicStarter : 04-07-10 13:40

Dat klopt

.
Als ik alleen met hem ben, durf ik hem ook gewoon te rijden.
Mijn bijrijdster heeft hem nu een paar keer in een volle bak gereden, en nu doet hij niks meer. Toch werd ik vandaag heel onzeker met dat andere paard in de bak

**Geplaatst**: 04-07-10 13:41

Geplaatst: 04-07-10 13:41

Idd . Hij wilde het andere pard schoppen. Een bokje daarna was te begrijpen, maar hij wilde je er toch echt afhebben daarna.
Wat betreft je houding.. mocht dit nog eens voorkomen.. meteen achterover zitten dan kan je beter je evenwicht houden.

**Geplaatst**: 04-07-10 13:43

Geplaatst: 04-07-10 13:43

Tsjaa meid,het zal moeten slijten.
Als je een keer hard valt duurt het echt een tijd voordat je je angst weer kwijt bent.
Gewoon gaan rijden is de enige oplossing.Laat voor het paard inderdaad nog iemand anders rijden zodat hij niet te onzeker wordt van jou.

Ps:achterover zitten zou ik juist niet doen,beetje staan in je beugels en het paard onder je door laten bokken werkt beter.Beugels kort houden dus!

**Geplaatst**: 04-07-10 13:46

Geplaatst: 04-07-10 13:46

Dat zal vanzelf over moeten gaan. Als jij eenmaal weet dat het ook goed kan gaan neemt de angst vanzelf af. Misschien een idee om bewust met een ander paard in de bak te gaan rijden. Lekker samen stappen en dit voorzichtig uitbreiden naar een rondje voorzichtige draf. Buiten ziet het er toch prima uit, dus m.i. komt het allemaal wel goed hoor.

**Geplaatst**: 04-07-10 13:47

Geplaatst: 04-07-10 13:47

Het paard is van zichzelf al best sensibel en onzeker en jouw onzekerheid maakt het dan erger.
Jij zal hem moeten begeleiden en hem moeten laten zien dat het allemaal niet eng is, blijkbaar heeft hij nog geen vertrouwen in je.
Ik ben zelf niet zo'n NHer, maar in dit geval helpt grondwerk goed om de band tussen julle te verstevigen.
Probeer het eens.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-07-10 13:48

Geplaatst door de TopicStarter : 04-07-10 13:48

Akhal_Teke schreef:
Idd . Hij wilde het andere pard schoppen. Een bokje daarna was te begrijpen, maar hij wilde je er toch echt afhebben daarna.
Wat betreft je houding.. mocht dit nog eens voorkomen.. meteen achterover zitten dan kan je beter je evenwicht houden.

Ik weet zeker dat dat bokken daarna niet was om mij er af te krijgen. Diegene die hem kennen zullen dat ook absoluut beamen. De keer dat ik er af ben gevallen was ongeveer de 14de keer dat hij werd bereden, we hebben het nog rustig gedaan, hij pakt alles heel snel op. Hij heeft veel mooiere kansen gehad om iemand er bewust af te werken, dat it gewoon niet in hem.

**Geplaatst**: 04-07-10 13:49

Geplaatst: 04-07-10 13:49

Je paard voelde zich misschien wel bedreigd door de manier waarop het andere paard hem passeerde, net in een hoek zodat hij zich wat beklemd voelt. Mijn mening is dat deze bokpartij voorkomen had kunnen worden als die andere ruiter je niet zo krap had gepasseerd, hopenlijk heeft ze hiervan geleerd en geeft ze jou jonge paard wat meer ruimte in het vervolg.

**Geplaatst**: 04-07-10 13:49

Geplaatst: 04-07-10 13:49

Als ik bang ben voor mijn paard (ik heb van die vlagen) dan longeer ik gewoon alleen maar. Of k ga wandelen, vrijheidsdressuren, ga een keertje met een ander paard een rondje buiten rijden. En dan krijg k vanzelf weer zin om echt aan t werk te gaan.

**Geplaatst**: 04-07-10 13:50

Re: Mijn verstand weet het al, nu mijn gevoel nog.

Geplaatst: 04-07-10 13:50

Als je zo tegen mij zou gaan schreeuwen zou ik ook bokken tot je eraf ligt. Geduld bewaren, doorrijden, negeren...

**Geplaatst**: 04-07-10 13:50

Geplaatst: 04-07-10 13:50

Ik denk dat het voornamelijk aan je evenwicht ligt.
Als jij van jezelf weet dat je het uit kan zitten of hem binnen enkele sprongen weer goed kan krijgen - je ook niet meer angstig zal zijn.
Zitlessen misschien en ook je paard trainen om te wennen aan verschuivingen in het zadel.

**Geplaatst**: 04-07-10 13:52

Geplaatst: 04-07-10 13:52

Je hoorde wel in je stem dat je heel angstig was.. iets wat een paard ook onzekerder maakt
Jammer dat je viel had je pijn?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-07-10 13:53

Geplaatst door de TopicStarter : 04-07-10 13:53

dorothea schreef:
Dat zal vanzelf over moeten gaan. Als jij eenmaal weet dat het ook goed kan gaan neemt de angst vanzelf af. Misschien een idee om bewust met een ander paard in de bak te gaan rijden. Lekker samen stappen en dit voorzichtig uitbreiden naar een rondje voorzichtige draf. Buiten ziet het er toch prima uit, dus m.i. komt het allemaal wel goed hoor.

Dit heb ik ook al gedaan, en dat ging echt heel goed

. Ik ben ook heel trots op mijn manneke -:)

.
Alleen ben ik toch heel erg geschrokken van mijn reactie van vandaag, het andere paard kwam nog niet eens bij ons in de buurt

.

@Silly1972, sensibel is hij wel, onzeker eigenlijk niet

. Als hij al eens ergens van schrikt, hersteld hij heel snel en wil hij grondig gaan bekijken waar hij nu eigenlijk van is geschrokken.

**Geplaatst**: 04-07-10 13:54

Geplaatst: 04-07-10 13:54

johnvannim schreef:
Als je zo tegen mij zou gaan schreeuwen zou ik ook bokken tot je eraf ligt. Geduld bewaren, doorrijden, negeren...

Dat is gewoon de angst van de TS, dat zal ze zeker niet bewust gedaan hebben.

**Geplaatst**: 04-07-10 13:55

Geplaatst: 04-07-10 13:55

jeetje, het is net of ik mijn eigen verhaal lees met mijn jonkie.. het vertrouwen moet groeien echt, doorzetten, proberen niet bang te zijn.. jezelf een schop geven en gewoon doen, dat is wat mij geholpen heeft! Ik ben van mijzelf een onzekere ruiter, heb er net zo opgezeten als jij.. het komt goed als je blijft doorzetten en toch proberen vertrouwen te hebben.. meer tips kan ik je niet geven.

**Geplaatst**: 04-07-10 13:55

Geplaatst: 04-07-10 13:55

Silly1972 schreef:
Naar mijn idee heeft zijn eerste reactie te maken met het feit dat dat andere paard te dicht in zijn buurt kwam.
Hij keert zijn kont naar dat andere paard te waardoor jij verkeerd ging zitten en daar reageerde hij weer op.
In het 2e filmpje rij je alleen en is er niets aan de hand.

Hier ben ik het ook mee eens. Bovendien ging jij ook roepen waardoor je paard in paniek raakte.

Hoe het op te lossen.. Toch blijven rijden.. Hoe moeilijk het ook is. Ik heb ook in hetzelfde schuitje gereden. Een pony die er uit peerde en dat is juist hetgeen waar ik bang voor was.

Met andere paarden moet je juist blijven oefenen. Zorg dat je op dezelfde hand rijd en het paard je niet tegemoet kan rijden. houd afstand en overleg met elkaar.

Hoe moeilijk het ook is, blijven oefenenen...

En vervelend gedrag gewoon negeren. Gaat ie er vandoor, terug pakken, desnoods een volte en verder waar je mee bezig was. niet op in blijven gaan. Win je toch niet (en geloof me, ik spreek uit ervaring)

negeren werkt het beste. ze lokken gewoon een reactie op je uit.

**Geplaatst**: 04-07-10 13:56

Geplaatst: 04-07-10 13:56

shilady schreef:
Je hoorde wel in je stem dat je heel angstig was..

Viel mij ook op.
Ik denk dan altijd (als er iets fout gaat) : "oh oliebol, dat kan wel eens pijn gaan doen" en dan probeer ik zo "goed mogelijk" de schade te beperken. Kan zijn door er een soort van af te springen dat ik niet wordt gelanceerd en een andere x hou ik juist vast en trek hem om.
Als je angstig valt, val je imo meestal harder omdat je dan veel meer gespannen bent.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-07-10 13:57

Geplaatst door de TopicStarter : 04-07-10 13:57

johnvannim schreef:
Als je zo tegen mij zou gaan schreeuwen zou ik ook bokken tot je eraf ligt. Geduld bewaren, doorrijden, negeren...

Schreeuwen

?????

shilady schreef:
Je hoorde wel in je stem dat je heel angstig was.. iets wat een paard ook onzekerder maakt
Jammer dat je viel had je pijn?

Pijn had ik niet, had mijn bodyprotector aan

.

superwoman schreef:
Ik denk dat het voornamelijk aan je evenwicht ligt.
Als jij van jezelf weet dat je het uit kan zitten of hem binnen enkele sprongen weer goed kan krijgen - je ook niet meer angstig zal zijn.
Zitlessen misschien en ook je paard trainen om te wennen aan verschuivingen in het zadel.

Daar zit wel een kern van waarheid in, mijn evenwicht is erg slecht op het moment dat ik onzeker word omdat ik verstijf

**Geplaatst**: 04-07-10 13:59

Re: Mijn verstand weet het al, nu mijn gevoel nog.

Geplaatst: 04-07-10 13:59

En 't zal ook een beetje de leeftijd zijn

Wij 'ouwetjes' zijn ons veel meer bewust van de risico's dan die jonge dingen.

**Geplaatst**: 04-07-10 14:00

Geplaatst: 04-07-10 14:00

Inoterry schreef:
Daar zit wel een kern van waarheid in, mijn evenwicht is erg slecht op het moment dat ik onzeker word omdat ik verstijf

Dan moet je dus in je hoofd een soort knop omdraaien...
Door bang te zijn wat nog gaat komen wordt het erger, probeer desnoods om boos te worden zodat je kan blijven handelen. Ik word dus eerder nuchter of gefrustreerd als ik zie dat het fout gaat

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-07-10 14:05

Geplaatst door de TopicStarter : 04-07-10 14:05

Tsja, veel tijd om na te denken om de knop om te draaien had ik niet

, en angst verstijfd

.

Raar maar waar geeft het al wel wat moed als ik lees dat ik niet de enige ben die dit probleem kent

.

**Geplaatst**: 04-07-10 14:10

Geplaatst: 04-07-10 14:10

Ja, schreeuwen. Je roept enkele keren achter elkaar; 'whow,whow,whow,whooooow'. Paard schrikt, van wat dan ook, en hoort vervolgens degene die hij moet vertrouwen op een angstige manier geluiden uitstoten... Paard denkt; 'zie je wel, er is iets engs'....

Ander scenario; paard schrikt, ruiter vangt op, blijft zwaar en rustig in het zadel zitten en spreekt niet. Paard volgt voorbeeld ruiter. Resultaat --> rust.

Laatst bijgewerkt door johnvannim op 04-07-10 14:11, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-07-10 14:11

Geplaatst: 04-07-10 14:11

klopt hoor, ik verstijfde ook

nu niet meer, maar nu vergeet ik ook niet meer te rijden

**Geplaatst**: 04-07-10 14:16

Re: Mijn verstand weet het al, nu mijn gevoel nog.

Geplaatst: 04-07-10 14:16

Ik herken de angst die je hebt, zonder een dergelijke val gehad te hebben. Mij heeft het enorm geholpen om toch met mijn eigen balans aan het werk te gaan. Bij angst is het prettig om "tools" te hebben waar je het mee kan beheersen.
Voor mij hield dat in dat ik de wetenschap heb dat ik met mijn zit in het overgrote merendeel van de gevallen met het paard mee kan veren. Schieten we een keer naar voren.....kan ik mee komen ipv achterop het zadel te klappen of aan de teugel te hangen. Gaan we langzamer dan kan ik direct mee terug.
Mijn jonkie gaf het de zekerheid dat er ten alle tijde sprake is contact en communicatie.