Probleem is dat ze niet zomaar om 'vreemde' dingen schrikt(ook wel natuurlijk,maar dat is begrijpelijk),maar om kleine minuscule dingen,en dat je er bij wijze van spreken een uur later pas achter komt wat het nu het kunnen zijn!
Laatst ook op de manege:gewoon aan het draven,vrij ontspannen,op de cirkel.Spring ze gewoon uit het niets de andere kant op en gaat op de loop.De eerste 5 minuten krijg je der dan ook niet meer gestopt.Op het eerste zicht is er niets,je zou bijna geneigd zij haar hiervoor af te straffen want ze lijkt eigenlijk gewoon uit te breken(straffen kan sowieso niet:ik heb wel altijd een zweep vast maar meer als een tikje kan ze écht niet hebben,dan gaat ze compleet door het lint).Later bleek dat er net iemand aan de andere kant van de piste(piste is 60m x 50)een zadeldekje over de rand te drogen legde.
Gewoon schrikken of ergens bang van zijn stoort me niet:beetje negeren en rustig opbouwen en dat gaat ze er uiteindelijk wel langs.
Maar ze kan zich bij momenten zo opfokken,dat ze eigenlijk écht gevaarlijk word(vrijdag nog bijna de instructrice plat gereden
...niet grappig eigenlijk).