Geplaatst Hierna kreeg ik een grote jonge ruin (Cocktail), omdat de merrie echt aan haar max zat. Deze ruin heb ik 10 jaar gehad en het heeft een tijd geduurd voordat we een team waren (hij was een paard met een behoorlijke gebruiksaanwijzing en ik was een superbrave merrie gewend). Uiteindelijk kon ik met de ruin lezen en schrijven en hij had enorm veel talent, was een echte showbink en we zijn tot en met de ZZ-Licht dressuur gekomen. In deze jaren zat ik meer te paard dan dat ik er naast liep, reed veel voor derden, had zelf ook nog 2 andere paarden in de wedstrijden enz. Het ging dus zoals ik het altijd al graag had gewild.
Toen werd ik zwanger (nu 2,5 jaar geleden) en omdat mijn ruin daardoor niet meer getraind kon worden is hij toen helaas verkocht. Daar heb ik het nu nog steeds moeilijk mee, omdat hij echt mijn maatje was. Na mijn zwangerschap was ik opeens heel onzeker en bang.. iets dat ik daarvoor nooit had durven dromen (bang.. wie ik?), maar ik had er door het plotse verantwoordelijkheidsgevoel dat je hebt voor zo'n klein mensje erg veel last van mbt de paarden.
Pech boven pech was mijn eerste ervaring te paard meteen een ramp, ik was net half opgestapt en werd meteen op een hele nare manier gelanceerd en heb daarbij mijn nek flink bezeerd. Gelukkig viel het medisch gezien mee, maar psychisch dus niet. Vanaf dat moment heb ik een jaar helemaal niet op een paard durven stappen.
Nu ben ik dus sinds een kleine 2 maanden toch weer begonnen, omdat ik het heel erg miste en teleurgesteld was in mijzelf. De ergste angst is nu gelukkig weer onder controle, hoewel ik nog steeds bij het opstappen last heb van een onwijs trilbeen
. Als ik eenmaal goed zit en we lopen, dan zakt de angst weer weg, maar ik moet gewoon weer helemaal van nul af aan beginnen wat mijn rijstijl, houding en zit en de rest betreft. Gelukkig heb ik hierbij goede begeleiding en ik merk dat bepaalde dingen alweer wat terugkomen.Wat ik met dit hele verhaal probeer te zeggen, is dat ik hoop dat jullie mij niet afrekenen op mijn prestaties van eerder, maar gewoon blanco er tegenover staan. Voor mij is het al heel wat dat ik nu dit weer durf en ik hoop op een heleboel bruikbare tips (die kan ik zekersss goed gebruiken zoals je zult zien).
Hier dan even wat info over mijn paard:
Wainonia (Oliver x Wolfgang) en aan moeders zijde sinaeda (groninger)
geboren: 02-07-2003
stokmaat: 1.64 (mijn lengte: 1.80 gheheh)
niveau: in 2007 zadelmak gemaakt, toen stilgestaan, in 2008 2 maanden in training geweest tot aan mijn zwangerschap, 2009 niks gedaan, en nu weer sinds een kleine 2 maanden aan het werk. niveau: groen dus eigenlijk.
karakter: in de omgang heel eenkennig, beetje een boos paardje (ze is bij ons geboren en toen ze 4 uur oud was kon je niet meer bij de moeder in de stal komen, veulen schopte je vierkant de stal weer uit), heel rechtvaardig gezind (je mag haar terecht zetten als het eerlijk is, zo niet, dan valt ze je letterlijk aan). Kan soms heel boos worden op een beenhulp (oren plat, afremmen en dreigen om te bokken). Als ik haar zo omschrijf zou je denken dat het helemaal geen leuk paard is, maar ik ken haar al zolang ze leeft en ik vind haar echt een superbeestje.
In het rijden is ze heel licht in de aanleuning, ze loopt op weinig druk, en het is nog niet constant maar de aanleuning begint er echt wat aan te komen. Wat het lopen betreft, wil ze eerder te snel (onder me uit) lopen dan te langzaam. Het is dus zaak om in ontspanning te blijven rijden en zo het tempo te blijven controleren en bepalen. Wat de galop betreft springt ze nu net sinds deze week op beide handen keurig in de goede galop aan, maar het echte nageven zit er daarbij nog niet helemaal in. Eerst maar netjes laten aanspringen en doorgalloperen, dan zakt het koppie vanzelf wel wat, daar wil ik nog niet te veel aan prutsen.
Mijn werkpunten:
* handen meer dragen (het lijkt soms net of ik ze op mijn been/het zadel leg, maar dat is niet zo.. mocht alleen nog wel iets duidelijker gedragen worden)
* handen rechtop (pianospelen)
* werken naar een rustige aanleuning, hals proberen uit te schuiven, zonder dat ze te diep gaat.
* onderbeen iets terug houden en tenen naar binnen
* losser zitten vanuit nek/schouders
Nou.. hier dan de foto's van mijn training van deze week:
