Geplaatst 3 Jaar lang heb ik les gehad op de manege, waar ik erg genoot van springen. Ik vond het onwijs spannend en leuk!
Toen ik mijn verzorgpaard kreeg, ging ik vol enthousiasme onder begeleiding van de eigenaresse springen.
Het was een balkje op het eerste gaatje, waar het paard overheen kon zonder te springen.
Ze nam echter een keigrote sprong, waarbij ik op de nek landde. De tweede keer belandde ik loodrecht op mijn hoofd (gelukkig cap op) en had ik een behoorlijk stijve nek.
Sindsdien ben ik enerzijds schijtbang om te springen, maar anderzijds ziet het er zo cool uit en heb ik er onwijs veel zin in!
Nu heb ik een week geleden vanuit draf gesprongen op mijn andere verzorgpaard. Zij wordt niet zo heet als het andere paard van hindernissen
, zij springt niet zo hoog en 'woest'. Toch belandde ik bij haar ook een paar keer bijna op de grond. Mijn voeten vlogen uit de beugels, en ik kon mezelf in evenwicht houden door een pluk manen te pakken.Ik zat in verlichte zit, heb niet aan het bit gehangen.
Heeft iemand een goede zittip / oefentip voor de zit voor mij?
Ik ben benieuwd!
Groetjes
p.s. ik rijd altijd met cap, en met springen tegenwoordig ook met bp.
