Geplaatst 
Toen Zsa bij mij kwam te staan, was het echt een klotnpaard. Helemaal getransformeerd uiteindelijk (door puur en alleen veel en hard trainen), uitgebracht op wedstrijden tot het Z1.
De hele winter heb ik eigenlijk vrij weinig met hem gedaan, hij heeft een tijdje licht gemankt, rijtechnisch zaten er wat probleempjes in (concentratieproblemen van zijn kant, rugklachten van mijn kant waardoor ik bol ging zitten en hij daar weer op reageerde), en het ging gewoon niet helemaal lekker. Ik rij op een handelsstal verschillende paarden, dagelijks, ik heb deze winter mijn eigen Haflinger ook nog eens doorgereden, dus Zsa weer oppakken zat er gewoon even niet in. Hij heeft beweging gehad, een 15-jarig meisje heeft er in de winter wat mee rondgehobbeld, ik heb haar een paar keer les gegeven en als het weer ernaar stond ging ze wel eens naar buiten. Nu is zij een paar weken geleden verhuisd, en ben ik er eigenlijk gelijk weer op gestapt. Mijn Haflinger is ingereden, we hebben nu een tweede stalruiter op stal waardoor ik niet alle paarden hoef te rijden, de situatie was ideaal.
Zsa was eigenlijk veranderd, zo erg dat ik hem niet meer terugherkende. De hele winter door heb ik hem misschien drie/vier keer gereden, als mijn bijrijdster een keertje niet kon, wat vrij zeldzaam was. Ik had niet per sé verwacht dat ik mijn Z1 paard weer terug zou hebben in één training, maar zijn transformatie was voor mij niet heel positief. Hij was fris, frisser dan ooit, hij schoot constant onder me weg en die nagefelijkheid zat er niet meer in. Dat is één van de dingen waar we aan het begin kei en keihard aan gewerkt hebben, dus ik had verwacht dat hij het nog wel zou kunnen, of willen. Ik heb hem een weekje rust gegeven, en ben er daarna weer opgestapt. Hij is in die week veel gelongeerd om hem wat losser te krijgen, ook met bijzet.
Twee weken terug had ik wedstrijd met mijn Haflinger en één van de KWPN paarden bij ons op stal, en kwam ik dus nogal afgepeigerd terug. De longeerbak lag er slechter dan slecht bij, en omdat de rijbak nog wel te doen was (zeldzaam) heb ik besloten er maar gewoon even op te stappen, gewoon even een rondje rijden, wat werken aan die ontspanning en dan morgen weer verder. Hij was onwijs gespannen, zat helemaal vast en kon alleen nog maar gek doen. Hij sprong, steigerde, bokte. De baas vroeg mij of er een nieuw paard was waar hij niets van wist, maar het was gewoon Zsa, mijn keurige, goed getrainde paard.
Nou zal je vast wel denken, één of ander arrogante wedstrijdruiter die alles heeft wat ze wilt, en dan zit het een keer tegen en dan is het niet goed meer, maar mijn paard is gewoon niet meer het paard waar ik van de zomer nog op gereden heb, hij is gewoon helemaal anders. En ik heb het in die afgelopen twee weken geprobeerd, neem dat van mij aan, maar dat gekke gaat niet meer weg. De VA is ook al langs geweest, maar daar is verder niets uit gekomen, hij leek lichamelijk orde, ook al kon hij dat nooit met zekerheid zeggen zonder een foto te maken. Ik kan er nu wel allerlei dure scans en tests overheen gooien, maar wat nou als er niets uit komt?
Herkent iemand dit probleem, of weet iemand misschien een oplossing?
Groetjes, Karlijn.
Moet er niet aan denken mijn ventje pijn te laten lijden!