Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

) en op dezelfde manier aangepakt. Ging het te hard/onstuimig? Draaien tot hij stilstond, wegstappen en na een tijdje weer aandraven. Nickas schreef:Mijn vorige verzorgpaard kon ook zo'n bommetje zijn (eigenaar was zelf te bang om buiten te rijden, en het paard was geleerd dat teugels strak langzamer was, en iets meer ruimte geven gas geven betekende. Sturen in het bos was soms zelfs bijna onmogelijk door z'n enorme enthousiasme) Even aangekeken, (het was immers niet mijn eigen paard) en daarna toch echt wel bedacht dat ik ONTSPANNEN buiten wilde rijden, dus toen issie grondig in de heropvoeding gegaan.
Alleen maar stappen, stappen, stappen. Ook op dat ene galopstuk waar hij juist meestal vol uit mocht.
Ging hij harder, zette ik hem direct op een hele kleine volte, net zolang tot hij weer stilstond. Zo bleef hij even staan, en dan stapten we weer verder. De eerste ritten heb ik vrij veel rondjes gedraaid
M'n paard kreeg toen door dat het toch echt wel plezieriger was om gewoon rustig te blijven stappen. Dat had hij vrij snel door en ik heb het een tijdlang doorgezet op deze manier. Ik denk dat we een maand of 2, 2x per week, zo buiten hebben gereden.
Pas daarna heb ik er een stukje draf bij gepakt (wat ook in eerste instantie resulteerde in keihard wegschieten, in draf of galop) en op dezelfde manier aangepakt. Ging het te hard/onstuimig? Draaien tot hij stilstond, wegstappen en na een tijdje weer aandraven.
Na bijna een jaar (!) kon ik met lange teugel draven en hem rustig terugnemen. Alleen na een galopje was de adrenaline hem nog wat teveel om daarna rustig te blijven.
Mijn tip: bouw het rustig op en neem daar de tijd voor! Stappen blijven de eerste tijd, zodat je paard min of meer leert dat hij buiten écht niet zomaar harder mag. Als je paard zo ontspannen kan stappen, kan je gaan opbouwen naar draf en zo weer verder...
Als je bang bent om hem een schopje of tik te geven als hij z'n hoofd naar beneden gooit, probeer hem dan eens een flink stuk achterwaarts te zetten direct na zo'n moment. Dán moet hij gaan nadenken namelijk en kan hij er niet als een bommetje vandoor knallen.
En iets enger misschien, geef je paard iets meer ruimte en 'gooi je teugels los' op ieder moment dat je paard zich ontspant in de juiste stap. Vergeet niet zijn rustige bedrag te belonen!
En sommige paarden hebben eerst meer ruimte nodig vóór ze kunnen ontspannen.
Oefenen op meer open plekken dus.
Smalle bospaadjes lukt misschien niet, maar als je paard er dwars kan staan, kan ie draaien ook.MysticTinker schreef:Nee, een hulpteugel helpt daar niet bij helaas.
Ik zou gewoon aan ontspanning gaan werken. Alleen nog stappen, en goed gedrag belonen met een langere teugel en lieve woordjes, en slecht gedrag straffen door 'NEEEEEE' of iets dergelijks te zeggen, maar blijf wel rustig. Rust is het belangrijkst.
Noodzakelijk dus 

Aukie schreef:Bedankt voor het meedenken. Een aantal tips zijn zeker zinvol om te proberen. En hem aanpakken zal ik de eerstvolgende keer dat ik samen met iemand ben eens doen. Maar echt, ik vind het op zo'n moment zo eng....
Aukie schreef:delerium, bedankt.
Tessebes, aan de hand is hij wel wat rustiger, maar als hij gek gaat doen houd ik hem niet meer. Hij is megasterk.
anneliesdj, Ik weet wel zeker dat hij mijn angst door heeft. En inderdaad heeft dat effect op hem. Losgooien is een optie en dat bedoel ik ook met het los longeren. Alleen merk ik niet echt dat het effect heeft. Soms lijkt het wel of hij alleen maar meer opgejut is (en warmgelopen).