
Nou, ik ben beniewd wat jullie ervan vinden, van deze knappe vent!
King is nu (onofficieel) 10, een KWPN'er, en wedstrijden rijden we bijna niet, maar we zitten in de B.
Hij heeft een aantal maanden kreupel gestaan, waardoor hij dus lange tijd niets heeft gedaan. Nu dat allemaal onder controle is, zijn we weer lekker bezig. De bak was wat zwaar, daar had hij wat moeite mee. Hij was ook wat heet, imo kun je dat goed terugzien in de foto's. Ik vind ze zelf toch best gespannen tonen.
Waar we mee bezig zijn is het activeren van de achterhand, recht laten vertrekken en vandaag (dit zijn foto's van gisteren) ben ik vooral bezig geweest met de ontspanning. We lopen niet echt tegen problemen aan, behalve dan dat ik nogal eens (*lees: continue) vergeet dat ik niet zoveel na moet denken, en gewoon moet rijden!
Even over mijn zit; ik heb slechte knieen, en ik weet dat het geen excuus is, maar daardoor zit ik niet altijd even charmant. Daarnaast is dit een nieuw zadel, en daar moet ik dus ook erg aan wennen. Ik heb de neiging om (vooral op de linkerhand) mijn binnenhand veeeeeel te veeel te gebruiken. We zijn er hard mee bezig om het af te leren! Verder heb ik nogal een neiging ontwikkeld om mijn benen naar achteren te gooien, dit wordt ook afgeleerd.
En ik moet mijn pink niet uitsteken.
We zijn trouwens ook nog op het asfalt onderuit gegaan, een hele tijd geleden, maar op de een of andere manier blijf ik toch wel angst houden in de linkergalop. Ik was dus heel trots, toen we een paar rondjes in een langzame, uit elkaar gevallen galop hebben rondgehobbeld!
En zelfs een volte!Ik zal vast nog wel dingen zijn vergeten, maar dat hoor ik vanzelf wel!
1

2

3

Het bewijs van onze linkergalop
4

5

6

7

8

9

10

11

Dat ja! Dat achterbeen dat niet zo ver afzet! Nu alleen nog meer ontspanning! (maar dat geldt voor alle foto's)
12

13

14


Maar hij was ook geconcentreerder bezig, omdat ik normaal in een bak rijd die niet zo zwaar is. Ik heb nog wel een filmpje, maar dat is dan al van een paar maanden geleden.
Voor je angst, ik zou gewoon rustig proberen door te zetten, telkens net iets over een grens gaan. Niet té veel, maar genoeg en als het even niet lukt, gewoon rustig aan doen. Het is heel begrijpelijk dat je bang wordt van een val, had ik ook, maar ik merk dat het na een maand redelijk over was, omdat ik gewoon rustig alles in mijn eigen tempo deed. Niet laten pushen, dat werkt alleen maar averechts.