maar hij het land achter de bak is ook eng terwijl daar niets op staat (ik rij savonds dus hij kan het niet goed zien). Op buitenrit kan ik hele waslijsten maken met wat er wel niet eng is maar wat mij het meest irriteert zijn gewoon kinderen die in de tuin spelen, ze maken geen lawaai alleen wat lachen en roepen en ik rij honderden meters verder (polder). Bij het ene bankje rijd hij er kijkend voorbij en dan kom je bij een bankje met een informatie bord en dan gaat zn staart in de lucht, briezen en het liefst keert hij om en knalt hij weg maar er zéker niet langs gaan. Zo lijkt mijn paard eigenlijk voor steeds meer dingen bang te worden.Het gekke is, er is niets gebeurt of wat dan ook. Hij vertoont dit gedrag sinds we verhuisd zijn. Hij heeft eerst van zn geboorte tot zn 4e jaar op een stal gestaan waar hij juist lekker relaxt was af en toe wel schrikkerig maar niet vaak. Nu sta ik hier ongeveer driekwart jaar, dan zou je toch zeggen dat hij wel eens moet gaan wennen. Aan de andere kant dacht ik, is het geen pubergedrag? Daar heeft hij de leeftijd ook wel voor, of maak ik me dat gewoon wijs?
En uiteraard heb ik geprobeerd dingen te oefenen, een soort schriktraining maar dat lijkt alleen maar averechts te werken.
Wat moet ik nou met hem beginnen? Wie helpt?
Alvast bedankt
Yvon
ps. aan de hand gaat het wel beter als ik voor loop. Dan zou een tweede paard wellicht een optie zijn maar ik kan toch niet altijd met iemand anders rijden. We hebben maar 4 paarden op stal die gereden worden dus meestal is dat niet mogelijk.
(half uur staan snuiven op 10 meter afstand). En wapperend plastic?? Nounou, levensgevaarlijk!
)